Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытрӗ (тĕпĕ: тыт) more information about the word form can be found here.
Женя ӑна ярса тытрӗ те юлташӗсем хыҫҫӑн васкарӗ.

быстро сунула его в свой рюкзак и побежала за ребятами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Алле! — каллех трубкӑна тытрӗ Маргарита, хальхинче сасси малтанхи пек шиклӗн илтӗнмерӗ.

— Алле? — опять спросила Маргарита уже не таким испуганным голосом.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита ӑна хӑлхи патне тытрӗ те куҫ хӑрпӑкӗсене мӑчлаттарма тытӑнчӗ.

Маргарита прижала ее к уху и захлопала глазами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эсӗ ху мана каҫар, — Маргарита куҫне шӑлса илчӗ те ӑна аллинчен ярса тытрӗ.

— Это ты меня прости, — Маргарита всхлипнула и схватила Женю за руку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл теттене кӑкӑрӗ ҫумне тытрӗ те кнопкине пусрӗ.

Она прижала Чебурашку к груди и нажала ему на брюшко.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫакӑн хыҫҫӑн машина та кинотеатр енне ҫул тытрӗ.

Затем они тоже поехали в центр города

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ варт ҫаврӑнса хӗрача аллисене ярса тытрӗ, вӗсене скотчпа ҫыхса та хучӗ.

Тот повернулся, схватил девочку за кисти рук и ловко смотал их скотчем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Алли хӑйӗн чӗтрет, ӑна лӑплантарас тесе вӑл пистолета шакла пуҫлӑ преступник ҫамкине тӑрӑнтарса тытрӗ.

рука у нее просто тряслась, и чтобы унять дрожь, она ткнула пистолетом в лысый лоб преступника.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Здорово! — ал тытрӗ вӑл ӑна.

— Здорово, — протянул он ей руку для рукопожатия.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Йыт ҫурине кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса тытрӗ те урайнелле тинкерчӗ.

Прижала собачку к груди и посмотрела в пол.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Федор хӑй сӑмахне тытрӗ.

Федор сдержал слово.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Федор хӑрах аллипе Женьӑна хулпуҫҫинчен ҫавӑрса тытрӗ те ҫамкипе ун ҫамкине ҫапӑнса илчӗ.

Федор обнял Женю одной рукой за плечо и слегка стукнулся своим лбом об ее.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя йывӑҫ вуллине ҫатӑрласа ыталаса тытрӗ.

Женя судорожно обняла ствол дерева.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑйӗ пӗтнипе чутах ӳкмерӗ вӑл, юрать-ха Маргарита ярса тытрӗ.

Она пошатнулась и чуть не упала. Маргарита поддержала ее.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл доска патне пырса пурӑ тытрӗ.

подошла к доске и взяла в руки мел.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Акӑ тинех вӑл ҫитрӗ те алӑк урати ҫинчех хытса тӑчӗ, пӳрнине, шухӑша кайса, сӑмси патне тытрӗ.

Наконец он явился и застыл на пороге, задумчиво положив палец на нос.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрача аялтан ҫӳлелле Петя ҫине пӑхса илчӗ, икӗ аллине кӗпи аркинчен тытрӗ те урам тӑрӑх ҫул ҫинелле утрӗ.

Девочка посмотрела на Петю снизу вверх испуганными, преданными глазами, обеими руками обдернула юбочку и чинно пошла по переулку к дороге.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Тупа тӑватӑп… — пуҫларӗ Петя, анчах халь ашшӗ ӗнтӗ ӑна хулпуҫҫисенчен хытӑ ярса тытрӗ.

— Честное благород… — начал Петя, но отец уже крепко держал его за плечи.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя кухньӑри кусара ярса тытрӗ те, ҫӳхе ещӗке ватса пӑрахрӗ.

Петя схватил кухонную секачку и грубо раскроил ящик, легкий, как скрипка.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ сулӑнса кайрӗ, анчах ӑна ӳкме памарӗҫ, такамӑн алли сюртукӑн пурҫӑн аркинчен хытӑ тытрӗ те малалла утрӗ.

Отец покачнулся, но ему не позволили упасть: чья-то красная веснушчатая рука взяла его за шелковый лацкан сюртука и рванула вперед.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed