Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑштах the word is in our database.
Кӑштах (тĕпĕ: кӑштах) more information about the word form can be found here.
— Тӑр-ха, Велюш, тӑр тетӗп ӗнтӗ! — тарӑхсах каласа хучӗ килнӗ ҫын, ӑна кӑштах хулӗнчен те силлесе пӑхрӗ.

— Да вставай же, Велюш, вставай! — сердито затряс хозяина за плечо пришедший.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей урипе пускаласа илчӗ, шӗвӗр пӳрнипе ҫеҫ алӑкне тӑкӑртаттарчӗ, вара кӑштах тӑхтаса тӑчӗ.

Шерккей постучал негромко, одним пальцем, в дверь, прислушался.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс, эс мана кӑштах пулӑшкалама килӗп терӗн те, те килейӗн ӗнтӗ ман пата?

— Да мы ж договорились, ты мне по строительству поможешь, иль забыл?

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӑхса тӑр ӗнтӗ кӑштах, кӑсӑк мар-и?

— А ты посмотри еще немного, иль неинтересно?

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шурнӑ пит-куҫне кӑштах сӑн кӗре пуҫларӗ, тути ейӗлчӗ, кулкалам пек турӗ.

И вдруг губы его растянулись в улыбке, лицо обрело цвет.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тата кӑштах хурт-хӑмӑр ӗрчетсе ярсан…

—А ежели еще и пчелок завести…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫакӑнта кӑштах улмуҫҫи ӳстерсе пулмӗ-ши теттӗм те, ал ҫитернӗ хушӑра алтса пӑхма шут тытрӑм пек, чавкалатӑп-ха ӑсӑм ҫитнӗ таран.

— Яблоньки думаю насадить, вот и копошусь по мере сил.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл унтан кӑштах илчӗ, ыттине, тӳшек ҫӗввине сӳтсе, мамӑк ӑшне чикрӗ, ҫӗлесе хучӗ, куллен тӑккаламалӑх кӗсйинче пурри те ҫитет.

Он отделил большую часть купюр и, распоров угол подушки, сунул их прямо в перо, зашил снова, на каждодневные расходы хватит и того, что оставил в кармане.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑштах тӑрсан кулми пулчӗ: тӗрӗс, пысӑк пурнӑҫ пуҫламалла.

Но тут же посерьезнел, подумав: да, дела воистину предстоят большие.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ырашӗ таптаннӑ-ха кӑштах.

Вон рожь малость потоптана.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей арчапа питлӗх хушшине сӳре шӑлӗ тӑрӑнтарчӗ, шӑллӑ хӑйрапа хайӑрса, арча питлӗхне кӑштах ҫӗклетрӗ.

Шерккей всунул в щель между сундуком и крышкой железный зуб от бороны и, помогая напильником, попробовал приподнять крышку.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйсен те йышлӑ килйышне шӑл хушшине хумалӑх тутӑ тӗпрӗнчек ҫук-ха, хӑйматлӑхӗсен пултӑрӗ имӗш ӗҫчен Пикмӑрсана вутӑ татса ваклама пулӑшнӑшӑн тӑпӑрчӑ хутасси пе кӑштах хуратул кӗрпи пачӗ, тет те, ҫав кӗрперен те пулин пӑтӑ пӗҫерсе илсе килнӗ.

У самого семья огромная, на зуб положить нечего, и крупу-то ему дал шурин за то, что дров ему наколол, вот он сварил из нее кашу и с Шерккеем поделился.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мана виҫӗмкун ҫамрӑксем кӑштах хӗртсе илмерӗҫ.

Меня третьего дня молодежь чуть не бить собралась.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл пӗшкӗнчӗ те, чӑхсем пекех хӑвӑрттӑн, икӗ аллипе те хӑмӑл ӑшӗнче чакаланса, малалла утрӗ; пӗчӗк ҫивӗтӗсем кӑштах ҫӗре перӗнмеҫҫӗ хӑйӗн.

Она шла, перегнувшись надвое, едва не касаясь земли своими косичками, и обеими руками быстро и ловко, как курица, разгребала стерню.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Акӑ витре, — ашшӗнчен кӑштах вӑтаннипе хӑвӑрттӑн каласа пачӗ Сергей.

Вот ведро, — скрывая некоторое смущение перед отцом, скороговоркой доложил Сергей.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Серёжа ассӑн сывласа ячӗ, кӑмӑлӗ пӑтрана пуҫланине тата куҫӗ кӑштах алчӑраса кайнине туйса илчӗ.

Сережа глубоко вздохнул и почувствовал, что у него противно засосало под ложечкой и немножко зарябило в глазах.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Xулран тытса ҫӳресси пирӗн вӑхӑтра кӑштах кивелнӗ.

Ходить под руку в наше время несколько старомодно.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӗрарӑм ҫакӑн пек кану каҫӗсенче хӑй мӗншӗн ташлама тухайманнин сӑлтавне пӗлтермелле, сӑмахран: «Тавтапуҫ, шел пулин те, ку ташша ташлама эпӗ урӑххипе килӗшнӗ» е «Тавтапуҫ, эпӗ ывӑнтӑм, кӑштах канас тетӗп».

Женщина на закрытых вечерах (в отличие от открытых) должна обосновывать отказ от танца, например: «благодарю, но, к сожалению, я этот танец уже обещала» или «спасибо, но я устала и хочу отдохнуть».

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кӑштах кӳршӗсен телефонӗ ҫинчен.

Несколько слов о телефоне соседей.

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ку ыйтӑва хирӗҫ ҫапла ответлеҫҫӗ: «Салам, тӑхтӑр кӑштах, трубкӑна ӑна паратӑп» е «Питӗ шел, Борис Тимофеевич килте ҫук, мӗн каламаллаччӗ?» т. ыт. те.

На это звучит ответ: «здравствуйте, одну минутку, я сейчас передам ему трубку» или «сейчас, подождите немного» или «к сожалению, Бориса Тимофеевича нет дома, могу ли я ему что-нибудь передать?» и т. п.

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed