Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курнӑ (тĕпĕ: кур) more information about the word form can be found here.
— Арабия тикан майри ҫӗмӗрт татнӑ чух курнӑ ӑна.

— Цыганка Арабия видела его, когда рвала черемуху.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов, Кандов пекех, хӑй пурнӑҫӗнче пӗрремӗш хут юратса курнӑ ҫын.

Огнянов, как и Кандов, любил первый раз в жизни.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хаяр туйӑм пирӗн чунра вӗчӗлтетсех тӑни вӑл, тискер вӑрҫа кӗрсен, унта-кунта вилӗм курнӑ хушӑра та паттӑра тухма хӗтӗртет.

Это жестокое чувство, сильно развитое в нашей душе, — один из стимулов того героизма, который побуждает воина ринуться в бой, не содрогаясь перед лицом смерти, косящей направо и налево.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӑшкӑл курни те ҫын сӑн-питне хӑрушлӑх курнӑ чухнехи пек илемсӗрлетеймест.

Позор и тот не отмечает лицо человека такой печатью подлости, как страх.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак тискерлӗхе курнӑ май Огняновӑн ҫӳҫӗ вирелле тӑрать, хӑй ҫара пуҫӑнах, ҫаплах хуланалла чупать, пӗртен пӗр шухӑшӗ те Радӑна ҫӑласси кӑна.

Волосы становились у него дыбом при виде всех этих ужасов, и он, потрясенный, с непокрытой головой, все бежал и бежал к городу с одной мыслью, всецело овладевшей его сознанием, — спасти Раду.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Юрать-ха, Огнянов хупах хуҫине те, ун ҫемйине те лайӑх паллать, вӑл вӗсен аслӑ ачине тахҫан вӗрентсе курнӑ та, ҫакӑ ӑна кӑштах лӑплантарчӗ.

К счастью, Огнянов знал корчмаря и его семью, так как был когда-то учителем его старшего сына, это его немного успокаивало.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакна курнӑ пӑлхавҫӑсем савӑнса кайрӗҫ, Зли-долӑна хӳтӗлекенсене пурне те чун кӗрсе ҫитрӗ тейӗн.

В глазах повстанцев загорелись веселые огоньки; воодушевление охватило защитников Зли-дола.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх, хӑраса ӳкнӗ кӗтӳ пек, ӑҫталла куҫ курнӑ — ҫавӑнталла сӗкӗнет, пурте пытанасшӑн.

Люди, как перепуганное стадо, бросились бежать кто куда, не зная, где скрыться.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Редакторӑн хаярланнӑ сӑн-сӑпатне курнӑ Рачко тара пачӗ.

При виде разъяренного лица Редактора Рачко пустился наутек.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑннипе каласан, такам пӗри Огнянова курсах курнӑ иккен те, анчах вӑл иккенне палласа илеймен.

На самом деле кто-то случайно видел, — хоть и не узнал.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аллӑ ҫул пурӑнать вӑл ҫут тӗнчере, пӑлхарсене симӗс тӑхӑнма юрамастчӗ, юлан утпа пыратӑн пулсан, кашни тӗрӗке курмассерен лаша ҫинчен сиксе анмаллаччӗ, ҫавна пӗтӗмпе ас тӑвать-ха; пусмӑрта пурӑнан халӑх ывӑлӗ пулнӑ май хӑех вӑл мӗн-мӗн кӑна курнӑ та мӗн чӑтса ирттермен пуль те, халь тесен хӑй мӗн курнине ӗненесшӗн пулмарӗ.

Пятьдесят лет прожил он на белом свете и помнил то время, когда болгарам было запрещено одеваться в зеленое и предписывалось соскакивать с коня при встрече с каждым турком; он сам, как сын порабощенного народа, столько видел, пережил, испытал, безропотно проглотил столько унижений, что теперь глазам своим не верил.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс чӑн асап курнӑ ҫын, Бойчо! — терӗ Рада, тем пекех хута кӗресшӗн пулса.

Ты настоящий мученик, Бойчо! — воскликнула Рада с глубоким состраданием.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иксӗмӗрӗн пӗр пекрех сӑнарччӗ пирӗн, хама унччен малтан пӗр кун курнӑ жандарма ҫав иккӗлентернӗ пулинех, кайран пӗлтӗм эп ҫавӑн ҫинчен.

Должно быть, между нами было большое сходство, и это ввело в заблуждение полицейского, который видел меня за день до этого.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Викентие ҫаксене пӗтӗмпе тӗлӗкре курнӑ пек туйӑнчӗ.

Викентию казалось, будто все это он видит во сне.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовӑн хӳрешки, Пӑртлӑ Рачко, ҫав таврашра явӑнкаласа ҫӳренӗ те эпир мӗн тунине сӑнаса тӑнӑ, вӑл пире кӗҫӗн алӑкран сада кӗнине курнӑ.

А этот его Рачко Прыдле вертелся неподалеку отсюда и наблюдал за нами, когда мы входили в сад через калитку.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ хам ӑна алӑ патӑм, питӗнчен лӑпкарӑм, сассине илтрӗм, куҫран курнӑ пекех пултӑм!

Я сам пожимал ему руку, гладил его по щекам, слушал его голос, почти видел его!

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ах, тупата, ҫак халлӗн Колчона тӗл пулас пулсанччӗ! — сывлӑш ҫавӑрчӗ Лалка, иртсе пыран палламан ҫынсене курнӑ май.

— Боже, если бы мне сейчас встретить Колчо! — вздохнула Лалка, в смятении глядя на чужие и равнодушные лица прохожих.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов хӑй намӑс курнӑ каҫ арман патӗнче чавса пӑхма влаҫсене канаш панӑ; ҫав ирсӗр Мердевенджиев пулӑшнипе вӑл Огняновӑн чӑн-чӑн ятне пӗлнӗ…

Это Стефчов посоветовал властям копать у мельницы в ту самую ночь, когда его опозорили; это он с помощью подлого Мердевенджиева узнал настоящее имя Огнянова…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Карчӑксем те чиркӳре «хӗн-хур чӑтса курнӑ Бойчошӑн» ҫурта ҫутрӗҫ.

Старухи ставили свечки за упокой души «великомученика Бойчо».

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов паттӑртан ҫапла майпа чи асап чӑтса курнӑ ҫын пулса тӑчӗ, ӗнтӗ ӑна таса атте теменни кӑна юлчӗ.

Из героя Огнянов превратился в мученика, чуть ли не в святого.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed