Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ура the word is in our database.
Ура (тĕпĕ: ура) more information about the word form can be found here.
«Ура!! Ура!!» — ответлеҫҫӗ, пӑшалӗсене умма тытса, шурӑ салтаксем.

«Ура!! Ура!!» — кричала лавина белых, бежавших с ружьями на перевес.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Акӑ, вар хӗррине тахӑшӗ чупса тухрӗ те «ура» кӑшкӑрса ячӗ.

Кто-то возле оврага выбежал вперед, прокричав ура.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Партизансем харӑссӑн «ура» кӑшкӑрма вӗренеймен-ха.

Партизаны в массе еще не умели кричать «ура».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ура! — кӑшкӑрса ячӗҫ хӗрлӗармейцӑсем.

— Ура! — подхватили, главным образом, красноармейские стрелки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ура, мухтавлӑ паттӑрсене.

Ура славным бойцам!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӗсем ура ҫинче те аран-аран ҫеҫ тӑраҫҫӗ.

И еле держались на ногах.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Хыҫалтан хӑвалама пултараҫҫӗ! — кӑшкӑрать Амо, лашасен ура сассине хупласа.

— Будет погоня, — кричит Амо сквозь стук лошадиных копыт.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл сулӑнса кайрӗ, кӗҫех ура ҫинчен ӳкеймерӗ.

Он покачнулся, чуть не упал.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Эсӗр ҫемье йӗркине пӑсатӑр, этемӗн тасалӑхне варалатӑр, — терӗ председателӗн сулахай енче халиччен шӑпӑрт шарламасӑр ларнӑ членӗ те, ура ҫине сиксе тӑрса.

Наконец, поднялся до сих пор молчавший сосед председателя слева, он сказал: — Вы разрушили семью, вы пачкаете все святое в человеке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Урса кайнӑ председатель ура ҫине яштах сиксе тӑчӗ.

Взбешенный председатель поднялся во весь рост.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗ кайса пӗлтерем, — терӗ те секретарь, ура сассисӗр утса, сылтӑм енчи пысӑк, юман алӑкран кӗрсе кайрӗ.

— Сказал он конвойному офицеру. Я пойду доложу, — он без стука вошел в большую дубовую дверь направо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Офицер ура ҫине сиксе тӑчӗ те, шуралса кайнӑ Борин патне чупса пырса, револьвер курокне туртса лартрӗ.

Офицер вскочил на ноги, подбежал с револьвером в руке к побледневшему Борину, взвел курок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тахӑшӗ тата «ура» кӑшкӑрса ячӗ, анчах унӑнне ҫӑварне хупларӗҫ.

Кто-то начал кричать «ура!», но ему зажали рот.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ура! — кӑшкӑраҫҫӗ рабочисенчен нумайӑшӗ.

«Ура», — продолжали кричать многие голоса.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Алӑк хыҫӗнче васкавлӑ ура сасси илтӗнчӗ.

Раздались торопливые шаги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл ҫӗре тӑратнӑ винтовкин штыкне икӗ аллипе чӑмӑртаса тытнӑ та ура ҫинчех ҫывӑрнӑ пек пулса кайнӑ.

Он, казалось, стоя спал, ухватившись двумя руками за штык стоящей на земле винтовки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Так за Совет народных комиссаров Мы грянем громкое ура! ура! ура!

«Так за Совет Народных Комиссаров Мы грянем громкое ура! ура! ура!»

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ура!!!

Ура!!..

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ура! — кӑшкӑрса ячӗ сасартӑк Арон.

— Ура! — вдруг закричал Арон.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Тар, тӑр, мучи! — терӗ Арон, старике тӗк пек ҫӑмӑллӑн ура ҫине ҫӗклесе тӑратса.

— Встань! Встань, дядька! — говорил Арон, поднимая старика, точно пушинку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed