Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк the word is in our database.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) more information about the word form can be found here.
Тӳрех кала — нумайлӑха-и? — ыйтрӗ вӑл манран алӑк урлӑ каҫнӑ-каҫман.

Сразу же скажи — надолго? — спросила она меня с ходу.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пирӗн алӑк патӗнче «васкавлӑ пулӑшу» машини тӑрать.

Возле наших ворот стояла «скорая помощь».

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Татах чӗриклетрӗ вӑл, унтан татах, юлашкинчен вара алӑк йывӑррӑн уҫӑлса кайрӗ те, пусма вӗҫне ҫӗлӗк тӑхӑннӑ пӗр пӗчӗк ача тухса тӑчӗ.

Еще скрип, еще, и — я видел — дверь тяжело распахнулась, и на пороге появилось крошечное существо в шапке-ушанке.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хушӑран пӳрт мӑрйисенчен е пӗринчен, е тепринчен тӗтӗм палкаса тухни курӑнкаласа каять, е алӑк, е ҫӑл кустӑрми чӗриклетни илтӗнет.

Изредка дымок выплывал то из одной, то из другой трубы, слышался скрип двери и колодца.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унпа юнашар, ҫӗр ҫинче, снаряд хуҫса антарнӑ пысӑк арка выртать — сунар хуҫалӑхне кӗмелли алӑк пулас ӗнтӗ вӑл: Унтах пульӑсемпе ала пек шӑтарса пӗтернӗ фанер татӑкӗ пур.

Рядом лежала на земле скошенная снарядами арка — видно, бывший вход в охотничье хозяйство: И тут же изрешеченная пулями и осколками фанера.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӗсем пӗри те килте ҫук, — пӗлтерчӗ мана Наташӑсен кӳрши, алӑк уҫса.

— Их никого нету, — сообщила мне соседка Наташи, открывшая дверь.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Арҫынсен пӳлӗмӗ» текен алӑк тӗлӗпе иртнӗ чух Геннадий Васильевич шӳтлесе илчӗ: — Ниҫта та вырӑн ҫук, хуть ҫакӑнта кӗр, — терӗ вӑл кулкаласа.

Проходя мимо двери с табличкой «для мужчин», Геннадий Васильевич пошутил: — Хоть сюда!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Юрать, халех пӑхӑпӑр, — самах пачӗ Геннадий Васильевич, унтан вӑл алӑк патне пычӗ те: — Чӗнӗр-ха унта Световӑна ман пата! — терӗ.

— Хорошо, сейчас посмотрим, — пообещал Геннадий Васильевич, подошел к двери и попросил: — Позовите-ка мне Светову!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Йӗкӗт алӑк патнелле пӑрӑнсанах, эпӗ секретарь сӗтелӗ патнелле хирӗнтӗм:

Как только парень повернулся к выходу, я протолкался к столу:

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Алӑк патӗнче Боря Скворцов тытса чарчӗ, усал сӑмахсемпе вӑрҫса пӗтерчӗ.

У ворот меня поймал Боря Скворцов и обругал последними словами.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пирӗн вожатӑй иккен, хӑй шурса кайнӑ, нимӗн тума пӗлменнипе вагон пӳлӗмӗн алӑк янахӗ ҫумне вӑйсӑррӑн тайӑлнӑ та пирӗн ҫине темӗнле ӑнланмалла мар куҫсемпе пӑхать.

Наша вожатая, бледная, растерянная, прислонилась к косяку вагонной перегородки, смотрела на нас какими-то странными глазами.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Наташа хыпӑнсах ӳкрӗ, хӗрелсе кайрӗ, вӑрӑм линейкине сӑлайсӑррӑн пӑрахрӗ те алӑк патне ҫитсен, хӑйӗн ҫывӑх кӳршисем ҫине пӑхса илчӗ.

Наташа вспыхнула, неловко бросила длиннющую линейку и уже в дверях оглянулась на ближайших своих соседок по мастерской.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Чӑнах та, хуралҫӑсенчен пӗри храмри ҫынсем хускалнине илтсе пулмалла, вут патӗнчен уйӑрӑлнӑ та алӑк патне пынӑ.

Действительно, один из караульных, очевидно услышав возню в храме, отделился от костра и подошёл к дверям.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗртен-пӗр тухса кӗмелли вырӑн форт картишӗпе храм ларакан лаптӑк хушшинче кӗпер вырӑнӗнче шутланса тӑракан алӑк умӗнчи хӗсӗк ҫӗр кӑна пулать.

Единственным выходом и входом служила узкая полоска земли перед дверью, соединявшая, как мост, площадку, на которой стоял храм, с площадью форта.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑш-пӗр дикарьсем вучах ҫумӗнче выртаҫҫӗ, хӑшӗсем алӑк патӗнче ҫӳреҫҫӗ, вут ҫулӑмӗн хӗрлӗ ҫутинче вӗсен ӗмӗлкисем хура пӑнчӑсем евӗр курӑнаҫҫӗ.

Часть дикарей лежала у костра, часть расхаживала возле дверей, и силуэты их чёрными пятнами выделялись на красном фоне пламени.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хуҫасем панӑ кровать, икӗ пукан, Тая пӳлӗмне кӗрекен алӑк ҫинче — темӗн пысӑкӑш Китай картти, ӑна вӑл хура та хӗрлӗ пӗчӗк флаг пеккисемпе тирсе пӗтернӗ.

Хозяйская кровать, два стула, а на двери, ведущей в комнату Таи, огромная карта Китая, утыканная черными и красными флажками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Амӑш пӳлӗмӗнче сехет иккӗ ҫапрӗ, ҫав вӑхӑтрах калинкке шатлатрӗ те, Тая жакетка пӗркенсе алӑк уҫма тухрӗ.

Часы на половине матери отстучали два, когда стукнула калитка, и она, накинув жакет, пошла открывать дверь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сӑран куртка тӑхӑннӑ ҫӳллӗ кӗлетке, туя ҫине йывӑррӑн тайӑнса, алӑк патӗнчен извозчик патнелле утса кайнине Бажанова чӳречерен чылайччен пӑхса тӑчӗ.

Бажанова смотрела из окна, как высокая фигура в кожанке, тяжело опираясь на палку, двигалась от подъезда к извозчичьей пролетке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алӑк уҫӑлчӗ те ыйхӑллӑ, мамӑк пек ҫемҫе янахлӑ хӗрарӑм пуҫне кӑларчӗ.

Дверь отворилась, и в нее высунулась заспанная пухлощекая женщина:

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хупӑнайман алӑк хушшинчен Корчагин кровать ҫинче темле самӑр хӗрарӑм выртнине, тӗрӗссипе каласан, унӑн хулӑм ҫара ура хырӑмне тата хулпуҫҫисене курчӗ.

В приоткрытую дверь Корчагин увидел на кровати какую-то толстую женщину, вернее — ее жирную голую ногу и плечи.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed