Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ the word is in our database.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) more information about the word form can be found here.
Вӗсем патне, ҫӗлӗкне аллинче тытса, Самойлов ашшӗ пырса тӑчӗ.

К ним подошел отец Самойлова, держа шапку в руке.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫенӗкре пытарнӑ Мишка ҫинчен, партизансем патне кайнӑ ашшӗ ҫинчен, пуринчен ытла тата хӑй ҫинчен, хӑй паян нимӗн те тӑвайманни, тума пултарайманни ҫинчен шухӑшласа макӑрчӗ…

Над Мишкой, похороненным в сенях, над всеми, над всеми, над батькой, что ушел к партизанам, и прежде всего над собой, что не смог, не сумел, ничего не сделал…

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ашшӗ красноармеец, а вӑл сӑмсине чакалать! —

— Отец — красноармеец, а он в носу ковыряется.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Тата ачасем ҫинчен ыйтас пулать вӗт-ха, ҫырура тата хӑй ашшӗ, упӑшка пулнине кӑтартас пулать.

Еще надо спросить о детях, показать в письме, что он муж и отец.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ак ӗнтӗ, Мишутка ашшӗ хушса хӑварнине итлерӗ, хамӑрӑннисене намӑс кӑтартмарӗ…

Вот Мишка и послушал отцовского приказа, не принес срама своим…

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ашшӗ партизансемпе кайнӑ чух ӑна: «Эс асту, мана намӑс ан кӑтарт кунта!» — тесе хушса хӑварчӗ.

— Отец ему говорил, когда уходил с партизанами: ты же смотри, не осрами меня здесь!

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Яковӑн ашшӗ кӑмака ҫинчен пуҫне кӑларса, килнӗ ҫын ҫине пӑхса илчӗ.

Отец Якова с печи покосился на пришельца.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ашшӗ кӑмака ҫине улӑхса кайрӗ, Яков хӑй айне тӑлӑп сарса тенкел ҫине тӑсӑлса выртрӗ.

Отец полез на печь, а Яшка устроился на лавке, подложив под себя тулуп.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Мӗнле-ха вӑл апла, Яшка? Халӗ ӗнтӗ намӑсран ялта та ниҫта кайса кӗреймӗн…» — шухӑшлать ашшӗ.

Отец думал: «Как же так, Яшка? Коли не умеет… куда лез в начальство?»

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ывӑлӗпе ашшӗ кашни хӑйсен шухӑшӗсемпе лараҫҫӗ.

Отец и сын сидели каждый со своими думами.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ашшӗ унпа юнашар ларчӗ; унӑн ҫӳҫ-пуҫӗ тӑлпанланса пӗтнӗ, хӑй вӑл, пӗчӗккӗ те имшерскер, ывӑлӗ ҫине ҫилленсе пӑхать.

Отец сидел рядом, взъерошенный, маленький, щуплый, и сердито поглядывал на сына.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн чӗринче ахаль те, ашшӗ ӳпкелемесӗр те, чӑтма ҫук йывӑр.

Ему и без отцовских упреков было тяжело.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пур распоряженисене те парса пӗтерсен, Макин хӑйӗн ашшӗн тӑван кил-ҫуртне пырса кӗчӗ, ашшӗ ӑна ҫенӗкре кӗтсе илчӗ.

Когда, сделав все распоряжения, Макин переступил порог родного дома, отец встретил его в сенях.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӗрӗн вилли ҫав тери улшӑнса кайнӑ; ашшӗ ӑна ҫумма ҫакса ҫӳрекен кӗмӗл хӗрес тӑрӑх кӑна палласа илнӗ.

Труп девушки был в таком состоянии, что отец опознал свою дочь только по нательному серебряному крестику.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Егоров ӑна тус та мар, паллакан ҫын та мар пулин те, вӑл куҫне ҫак хӗрӗн ачаш кӗлетки ҫинчен илме пултараймасть, ҫав вӑхӑтрах унӑн ашшӗ ҫинчен те, хӗрӗ ҫинчен те шухӑшлать.

И хотя Егоров не был ни другом ему, ни знакомым, он не мог оторвать взгляда от хрупкой фигуры девушки, думая одновременно и об отце и о ней.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хаджи-Мурат комиссара хӑй ҫуралнӑ ту хӗрринчи аул ҫинчен, ашшӗ хресчен пулни ҫинчен, ашшӗне тата ӑна хӑйне те патша полицийӗ хӗсӗрлени ҫинчен васкамасӑр каласа пачӗ.

Хаджи-Мурат не спеша рассказал комиссару о горном ауле, где родился, о крестьянине отце, о притеснениях царской полиции, которая угнетала и отца и его самого.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ашшӗ вилсен, ачисем унран пӑрӑннӑҫемӗн пӑрӑнарах пычӗҫ.

Со смертью старика дети все дальше отходили от нее.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ашшӗ юнӗ выляма пуҫларӗ Петрунькӑра! — унра пулнӑ улшӑнӑва мухтавлӑн ӑнлантарса панӑ Степанида.

— Отцова кровь в Петруньке заговорила! — с гордостью объясняла происшедшую в нем перемену Степанида.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӗвелпе пиҫсе хуралнӑскер, сарӑ ҫӳҫлӗ те хура куҫхаршиллӗскер, вӑл сӑн-пичӗпе мар, сассипе тата хӑйне тыткалас енӗпе ашшӗ евӗрлӗ пулса пыма тытӑннӑ.

Загорелый, светловолосый и чернобровый, он не столько лицом, сколько голосом и повадкой стал походить на отца.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл унӑн упӑшки, унӑн ачисен ашшӗ, уншӑн пӗрмаях тӑван та хаклӑ ҫын, ҫавӑнпа Авдотьйӑн ӑна лӑплантарас, хӑйӗнче илсе ҫӳренӗ пуянлӑха, кӑмӑл-туйӑм тулӑхне мӗнле те пулин пӗрле пайлас килчӗ.

Он был ее мужем, отцом ее детей, бесконечно родным и дорогим ей человеком, и ей хотелось успокоить его и как-то разделить с ним то богатство, ту душевную полноту, которую она носила в себе.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed