Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳлелле (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Вакун ҫӳлелле ишсе хӑпарчӗ те ҫухалчӗ.

Вагон поплыл вверх и исчез.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ ҫӳлелле петӗм, тӑшман вара ҫирӗм утӑмран — айккинелле, лектереймерӗ.

Я стрелял вверх, а враг мимо в двадцати шагах.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Виҫҫӗмӗшӗ кӗмӗл укҫана ҫӳлелле ывӑта-ывӑта, аллипе тыта-тыта хӑйӗнпе хӑй ӑмӑрт кайӑкла вылять.

Третий играл сам с собой в орлянку, подбрасывая и ловя рукой серебряную монету.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Халӗ вӑл хӑйне ҫӳлелле пӑхтараймасть, самаях хумханать, хӳтӗленме юрӑхлӑ турат тупас йӳтӗмпе куҫӗсене йӗри-тавралла ывӑтать.

Теперь он не в силах был посмотреть вверх и, волнуясь, осматривался кругом, в надежде найти сук, годный для обороны.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Бекеко пуҫне каҫӑртнӑ та ҫӳлелле тӗмсӗлнӗ.

Бекеко, задрав голову, смотрел вверх.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Суясси пуҫне килмерӗ; аптӑраса ӳкнӗскер, калаҫӑва мӗнле улӑштармаллине пӗлмесӗр — Горн куҫӗсене ҫӳлелле ывӑтрӗ, сывлӑшӑн инҫет сенкерлӗхне тӗсет.

Солгать не пришло в голову; в замешательстве, не зная, как переменить разговор, он посмотрел вверх, на дальнюю синеву воздуха.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ланфиерӑн ҫӳлелле кӑнтарнӑ ырхан алли куҫӗсен умӗнче мӗлтлетрӗ те — Горн чӗтреве ерчӗ.

Худая, высоко занесенная рука Ланфиера мелькнула перед глазами, бросив в дрожь Горна.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Эпӗ хушӑкран ахрат ҫыр хӗррине тухрӑм та ҫӳлелле, тӳпе йӑрӑмӗ ҫинелле пӑхатӑп.

Я вышел по проходу к обрыву и взглянул вверх, на полосу неба.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент чарӑнса тӑчӗ, тӗшмӗртесшӗн: ҫак ҫутӑ ҫӳлелле куҫать-и е аялалла-и?

Гент приостановился, желая знать, не движется ли этот свет вверх или вниз?

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Револьверне вӗҫертмесӗр, стенаран хыпашла-хыпашла ҫӳлелле хӑпарать, куҫӑмӗн сас-чӳсӗрлӗхне пӑсас мар тесе вӑхӑт-вӑхӑтӑн черетлӗ картлашкана тепӗр аллипе перӗне-перӗне тӗрӗслет.

Он стал подниматься ощупью, не выпуская револьвера и по временам прикасаясь рукой к следующей ступеньке, чтобы рассчитать бесшумность движений.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пӑраллӑ тӗксӗм пусма — питӗ ансӑрскер, чӑнкӑскер — ҫӳлелле тӑсӑлать; унпа улӑхмалли анлӑш хавхаллӑн та сехреллӗн хуп-хура, ҫавӑнпа та Гент, темӗнле хӑюллӑ пулсан та, улӑхма пуҫличчен шӑнӑрӗсене ҫирӗплетрӗ, кӑмӑлне хытарчӗ.

Темная витая лестница, очень узкая и крутая, вела вверх; ее ход чернел так тревожно и глухо, что Гент, как ни был смел, собрался с духом, прежде чем начать восхождение.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сунарҫӑ пуҫӗ ҫийӗн тата инҫетре, вӑл кирек ӑҫталла тинкерсен те, тропик ҫӑлтӑрӗсем ҫунаҫҫӗ, ҫӗрлелӗхе ӑрӑмлӑ-асамлӑ йӑлкӑшупа тултараҫҫӗ, ҫак йӑлкӑшу ҫӳлелле пӑхма пӗлекен ҫынна питӗ нумай япала пирки евитлет.

Над головой охотника и вдали, куда он ни обращал взгляд, горели тропические звезды, наполняя ночь властью магического сияния, так много говорящего человеку, умеющему смотреть вверх.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Каннӑ куҫӗсемпе тӗттӗмелле шӑтарса кӗнӗ май Гент аяларах та аяларах кураять, кӗҫех ҫурма ҫавра йӗр ҫинче чарӑнчӗ; ҫак ҫурма ҫавралӑх циркульпе ҫавӑрса ҫырнӑн тӗрӗс; вӗҫӗ ҫӳлелле тӑсӑлать, анчах тӑсӑмӗ пачах курӑнми хуп-хура сӗмлӗхре ҫухалать.

Проницая отдохнувшим зрением темноту, Гент опускал взгляд все ниже, пока не остановился на полукруглой линии, очень правильной, словно очерченной циркулем; ее вершина была обращена вверх, но продолжение терялось в густом сумраке, совершенно непроницаемом.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Маншӑн зал юмахрилле колоннадӑсен хушшипе ҫӳлелле ҫӗкленсе ывӑтӑннӑн сӑнарланчӗ.

Мне казалось, что зала взметнулась на высоту, среди сказочных колоннад.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ сулланатӑп, ларкӑчпа пӗрлех ҫӳлелле ишсе хӑпартӑм тейӗн.

Я закачался, вместе с сиденьем, как бы поплыл вверх.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл канделябр патне пырса тӑчӗ, металл ҫаврашкана ҫӳлелле тӗртрӗ те каялла тавӑрчӗ.

Он подошел к канделябру, двинул металлический завиток и снова отвел его.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Дюрок Варренӑн ҫак аллине те тытрӗ, малтан аялалла сулларӗ, унтан — ҫӳлелле.

Дюрок взял эту другую руку Варрена и тряхнул его — вниз, а потом — назад.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл тем пек кӗске самант пӑхрӗ пулин те — пӑхни Дигэ сӑнарлӑвӗнче унӑн ал тупанӗ курӑнми вӑрттӑн хӗлӗхрен чӑнласах перӗннӗн янӑрарӗ; ҫакна ҫийӗнчех ярса тытса Дигэ хӑйӗн аллине Ганувер ҫаннинчен вӗҫертрӗ, ал тупанне ҫӳлелле тӑсрӗ те уҫӑмлӑ та витӗмлӗ сасӑпа каласа хучӗ:

Как ни был краток этот взгляд, он немедленно отозвался в воображении Дигэ физическим прикосновением ее ладони к таинственной невидимой струне: разом поймав такт, она сняла с рукава Ганувера свою руку и, протянув ее вверх ладонью, сказала ясным убедительным голосом:

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Черетпе, мӗн тунине пачах ӑнкармасӑр тенӗ пекех, кнопкӑсене мӗнле лекнӗ ҫапла пускалатӑп, паллах — пӑспа ӗҫлекен пысӑк мӑлатукла ҫӳлелле те аялалла ҫӗкленетӗп те анатӑп, каллех…

Поочередно, почти не сознавая, что делаю, я начал нажимать кнопки как попало, носясь вверх и вниз с проворством парового молота.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫаврӑнма пӗртте чарӑнмасӑр читлӗх тӳрех ҫӳлелле вирхӗнчӗ; халӗ эпӗ пӑрӑм йӗр ҫинче, — кунта манӑн тӗрме чарӑнчӗ, анчах стенара малтанхи пекех ҫаврӑнать, коридорсемпе вӗсен хушшинчи стенасем те паҫӑрхи чухлех.

Немедленно, не останавливая вращения, клетка поползла вверх, и я был вознесен высоко по винтовой линии, где моя тюрьма остановилась, продолжая вертеться в стене с ровно таким же количеством простенков и коридоров.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed