Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анчах ун сӑмахӗ хыҫҫӑн ан кай.
XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Помещиксем пулмасан та Америкӑпа Чан Кай-ши реакционерӗсем юлаҫҫӗ, — хӑй сӑмахӗ ҫине тӑчӗ лавҫӑ.
XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ҫапла каланӑ май, вӑл Чжао ун сӑмахӗ ҫине мӗнле пӑхнине пӗлес тесе, вӑрттӑн тӑлӑх арӑм ҫине пӑхса илчӗ.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Вара ун сӑмахӗ каллех аташу майлӑ туха пуҫланӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫынсем — Маякин сӑмахӗ пуҫланнӑ чух мӗнле пулнӑ — халӗ те ҫавӑн пек позӑпах шак хытса ларнӑ.Люди так и замерли в тех позах, в которых их застала речь Маякина.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Господа купецсем! — пуҫланӑ Маякин, куҫхӳрипе кулкаласа, — кӗнекеҫӗсен тата ученӑйсен чӗлхинче пӗр ют ҫӗршыв сӑмахӗ пур, — «культура», теҫҫӗ ӑна.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Каҫарӑр, юратнӑ улпутсем, йӳҫек сӑмахшӑн… сӑмахӗ ытла та вырӑнлӑран ҫеҫ.Простите, любезные господа, на кислом слове… слово-то больно уж к месту!
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Мӗнпур сӑмахӗ те ҫав кӑна!
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унӑн сӑмахӗ Фомана пӗтӗмӗшпех ҫапса амантнӑ; вӑл мужиксем хӑйне айван та кулӑшла ҫын вырӑнне хунине туйнӑ.Его речь окончательно пришибла Фому: он чувствовал, что мужики считают его глупым и смешным.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗр сарӑ йӗкӗт анчах хӑйӗн сӑмахӗ ҫинче ҫирӗппӗн тӑнӑ:
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Япалисем те пӗтӗмӗшпех унӑн пулнӑ, — хӑй сӑмахӗ ҫине тӑчӗ Ду.
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Уйрӑм тав сӑмахӗ — ветерансен ячӗпе.
Нефтьпе газ промышленность ӗҫченӗсен кунӗ ячӗпе саламлани (2021) // Олег Николаев. http://www.cap.ru/news/2021/09/02/glava- ... aet-s-dnem
Ҫак ҫав тери ҫирӗп кӑмӑллӑ ҫын хӑйне мӗнле кӑна лӑпкӑ тытма тӑрӑшрӗ пулин те, унӑн кашни сӑмахӗ, кашни хусканӑвӗ вӑл пӑлханни ҫинчен пӗлтерчӗҫ.
XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
«Шыва пӗвепе, бандӑна хӗҫпӑшалпа тытса чар» тет халӑх сӑмахӗ.«Воду, — говорит пословица, — удерживай плотиной, а бандита — оружием».
XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ӗмӗрӗнче мӗн чул кӑна асап тӳснӗ пулин те, унӑн ҫӑварӗнчен ӳпкелешӳ сӑмахӗ тухман.И хотя много горя пришлось хлебнуть ей за эти годы, ни слова упрека не сорвалось с ее губ.
XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Вӗсем пур — пурин ҫинчен те калаҫаҫҫӗ… кашнийӗн хӑйӗн сӑмахӗ пур.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома хӗрелсе кайнӑ, пуҫне уснӑ, унтан, кашни сӑмахнех ҫӗр айӗнчен тертленсе кӑларнӑ пек, кашни сӑмахӗ темиҫе пӑт туртнӑ пек, йывӑррӑн, пусӑрӑнчӑклӑн: — Куратӑр-и… — тенӗ, — ытах та хӗрарӑм… ҫуратнӑ пулсан… унӑн куҫӗсем… пӗрре те кун пек мар…
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Унӑн ҫак танлаштару тата хреснашшӗн сӑмахӗ унра темӗн чул шухӑш ҫуратнӑ, анчах вӑл вӗсенчен пӗрне кӑна лайӑххӑн тытса, формӑласа ҫитерме пултарнӑ.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл чӳрече патӗнче шаккаса тӑрать, «Христа ради» юрлать, ҫав юррипе пире Христос ҫинчен, Христосӑн тӑвана тавӑн пулӑшмалли ҫинчен калакан сӑмахӗ пирки астутарать…
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Люба сӑмахӗ тӑрӑх, Тарас Анфиса юмахӗсенчи хӑюллӑ, таса чӗреллӗ хурахсем пек тухнӑ.Слова Любы делали его похожим на храбрых и благородных разбойников тетушки Анфисы.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.