Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк the word is in our database.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) more information about the word form can be found here.
Инсаров тӑчӗ, васкавлӑн алӑк питӗрчӗ, каялла ун патне пырса, ӑна аллинчен тытрӗ.

Он поднялся, проворно запер дверь, воротился к ней и взял ее за руки.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тулта темскер чӑштӑртатса илчӗ, алӑк уҫӑлчӗ те — пӳлӗме Елена кӗрсе тӑчӗ.

Что-то слегка зашумело за дверью, она быстро распахнулась — и в комнату вошла Елена.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Мӗн пулчӗ! — кӑшкӑрса ячӗ Анна Васильевна, алӑк шалтлатса хупӑнсанах.

— Что такое! — воскликнула она, как только дверь затворилась.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Елена Николаевна, — пӑшӑлтатрӗ вӑл алӑк умӗнче, — эсир мсье Поле таптатӑр; пӗр хӗрхенмесӗр ун ҫинче утса ҫӳретӗр, мсье Поль вара сире, сирӗн урӑрсене, сирӗн урӑрти пушмакӑрсене, пушмакӑрсен патушисене ырӑ сунать.

— Елена Николаевна, — шепнул он ей на пороге, — вы топчете мсьё Поля, вы безжалостно ходите по нем, а мьсё Поль благословляет вас, и ваши ножки, и башмаки на ваших ножках, и подошвы ваших башмаков.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шубин ӑна алӑк патне ҫитиех ӑсатса ячӗ.

Шубин проводил ее до двери.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров ӑна Российӑра сайра тӗл пулакан ҫепӗҫлӗхпе алӑк патне ҫити ӑсатса ячӗ те, пӗччен юлсан, сюртукне тирпейлӗн хывса хурса, хучӗсене майлама тытӑнчӗ.

Инсаров проводил его до двери с любезною, в России мало употребительною вежливостью и, оставшись один, бережно снял сюртук и занялся раскладыванием своих бумаг.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев алӑк урати урлӑ каҫсанах, Инсаров ӑна хирӗҫ утса пычӗ; анчах: «э, эсир-ҫке ку» е «ах, турӑҫӑм, мӗнле майпа?» тесе кӑшкӑрмарӗ, «сывлӑх сунатӑп!» тесе те каламарӗ, унӑн аллине ҫеҫ тытса чӑмӑртарӗ те пӳлӗмри пӗртен-пӗр пукан патне ҫавӑтса кайрӗ.

Инсаров пошел навстречу Берсеневу, как только тот переступил порог дверей, но не воскликнул: «А, это вы!» или: «Ах, боже мой! какими судьбами?», не сказал даже: «Здравствуйте», а просто стиснул ему руку и подвел его к единственному, находившемуся в комнате, стулу.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл, алӑк питӗрӗнсе тӑнине курсан, шаккама тытӑнчӗ.

Он нашел ее запертою и постучался.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унтан кухня, поляксен ялӗнчи пӗр пӗчӗк те шап-шурӑ кухня, ирхи чей, питӗрнӗ алӑк витӗр полковникпе калаҫни, юлашкинчен мана: «Тӑхта! Нимӗн те ан кала! Юрать-и?» — тени, «Мӗн пулать ӗнтӗ халь, шухӑшланӑ-и эс?» ку ӗнтӗ Лигниц.

А потом еще кухонька, маленькая белая кухонька в какой-то польской деревне, и чай под утро, и ее разговор через запертую дверь с полковником, и под конец слова мне: «Подожди! Не надо ничего говорить! Хорошо?», «А что теперь будет, ты подумал?» — это уже Лигниц.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пирӗн хушӑри алӑк уҫӑ.

Дверь между нами была открыта.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир каллех алӑк умӗнче сывпуллашрӑмӑр.

Мы опять попрощались у двери.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир пӳлӗмрен тухрӑмӑр та алӑк патӗнче чарӑнса тӑтӑмӑр, анчах вӑл сасартӑк, темӗн аса илсе, именнӗ пек пулчӗ.

Мы вышли из комнаты в прихожую и стояли у двери, вдруг она вспомнила что-то и смутилась.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Иккӗмӗш нимӗҫӗ те, штатски тумлӑскер, алӑк умӗнче выртать.

Второй немец, тоже в штатском, лежал на пороге дома.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кунтах пысӑк пичке евӗр тунӑ сӑра ӗҫмелли ҫурт пур, ташӑ залне кӗмелли алӑк умӗнче йывӑҫсенчен касса тунӑ темӗнле Карл папӑсем, кивелсе кайнӑскерсем, аваллӑха аса илтерсе тӑраҫҫӗ.

И пивнушка в виде огромной бочки, и какие-то папы Карлы, вырезанные из дерева, постаревшие от времени, но неунывающие, у входа в танцзал, тоже сработанные под древность.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Наташа, хыпӑнса ӳксе, питӗрӗнчӗк алӑк патне чупса пычӗ:

Наташа вспыхнула и подбежала к закрытой двери:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир алӑк патнелле ыткӑнтӑмӑр.

Мы бросились к воротам.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Халь — алӑк патне! — кӑшкӑрчӗ хӳме ҫинченех Соколов.

— Теперь к воротам! — закричал со стены Соколов.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Леш алӑк патӗнчи хӳме ҫине Буньковпа тепӗр икӗ салтак хӑпарчӗ.

С другой стороны ворот уже забрался на стену Буньков и еще двое солдат.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мана пӗр аллӑсенчи старик алӑк уҫса кӗртрӗ.

Дверь открыл старик лет пятидесяти.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир Сашӑпа иксӗмӗр, карабинсене ярса тытса, ура ҫине сиксе тӑнӑ вӑхӑтра Володя пӗр нимӗҫе алӑк патӗнче тытса чарма та ӗлкӗрнӗ иккен.

Когда мы с Сашей вскочили, схватив карабины, Володя уже остановил одного немца у двери.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed