Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫил the word is in our database.

ҫил (тĕпĕ: ҫил) more information about the word form can be found here.

Ҫил арман ҫунаттисем ҫаврӑнаҫҫӗ, ҫывӑхрах манӑн хур чӗпписем ҫисе ҫӳреҫҫӗ, вӗсем тӗлӗнче ҫӳлте хӑлат явӑнать.
Ветряк работает, гусятки мои поблизу пасутся, а над ними коршун кружит.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр ҫулхине, ҫуркунне, эпӗ пӗрре хур чӗпписене ҫитерме ҫил арманӗ патне хӑваласа тухрӑм.
На другой год весной выгоняю гусят к ветряку стеречь.

Мана ӗмӗр тӑршшипех ҫил вӗҫтерсе пынӑ темелле: пӗрре хӑяккӑн тӳнтерсе ярать, тепре пӗр-пӗр япала ҫумне ҫӗклесе ҫапать е тата таҫта ҫӑва патнех кайса тӑрӑнтарать…
Меня, кубыть, ветром несло всю жизнь, и то скособочит, то вдарит об какой предмет, а то и вовсе к ядрене-матери ушибет…

Кунӗ тӗтреллӗ тӑни тата кӑнтӑр-хӗвеланӑҫӗнчен нӳрӗ ҫил вӑштӑртатни часах ҫумӑр пуласса пӗлтерет.
Пасмурный день и влажный ветерок с юго-запада сулили дождь.

Ун хыҫҫӑн вӗтӗр-шакӑр ачасем кӗшӗлтетсе чупаҫҫӗ, вӗсем ҫил арманӗ патне ҫитсен тин тӑрса юлаҫҫӗ.
До ветряка ему сопутствовали ребятишки, потом отстали.

Ун тачанкин кустӑрми йӗррисене ҫил вӗрсе типӗтме те ӗлкӗрейменччӗ, виҫҫӗмӗш бригадӑн бригадире, хыпӑнса ӳкнӗ Агафон Дубцов чупса пычӗ.
Не успел еще ветер высушить проследков от колес его тачанки, как прибежал взволнованный Агафон Дубцов, бригадир третьей:

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, эпир унччен, паллах ӗнтӗ, ҫавнашкал приказ, пиртен ҫу пӑчӑртаса кӑларма хушаканни центртанах килет пулӗ, тесе шухӑшланӑччӗ; ҫаплах сӗмленеттӗмӗр те, ҫак пропагандӑна коммунистсен Центральнӑй Комитечӗ кӑларса янӑ, теттӗмӗр, хамӑрӑн хушшӑмӑрта вара: «ҫилсӗр-мӗнсӗр ҫил арманӗ те ҫунаттисемпе хӑлаҫланса лармасть», тесе калаҫаттӑмӑр.
Ну, мы раньше, конешно, думали, что это из центру такой приказ идет, масло из нас выжимать; так и кумекали, что из ЦК коммунистов эта пропаганда пущенная, гутарили промеж себя, что, мол, «без ветру и ветряк не будет крыльями махать».

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫил типӗтсе янӑ ыраш калчи, хӑйӗн ачаш ҫулҫисене ҫутӑ кӳрекен хӗвел шевлисем еннелле тӑсса, чӗвен тӑнӑ пек, ҫӳлелле хӑпарать.
Высушенное ветром озимое жито словно на цыпочках поднимается, протягивая листки встречь светоносным лучам.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр виҫӗ кунтан ҫил ҫитсе ҫапӑнакан ҫӗр тӗмисем пурте ҫаралса юлчӗҫ, тӑпри тухичченех ҫуса тасатнӑ тӑвайккисем нӳрӗ тумӗсене кӑтартма пуҫларӗҫ, сӑртсем ҫинчен, хир тӳписенчен шавласа юхса анакан шыв пӑтранса кайрӗ, вара, хӑйӗн сиксе вӗрекен кӑтра хумӗсем ҫине кӑпӑк капланчӑкӗсен сарӑ ҫӗлӗкӗсене ларта-ларта, тырӑсен ҫуса тасатнӑ хӑмӑлӗ-тымарӗсене, сухаланӑ уйсенчен тӑпӑлтарса пухса килнӗ типӗ хытхура юлашкисене тата тӗмӗн-тӗмӗн ӳсекен жабрей курӑкӗн шыв татса ӳкернӗ тӗркисене айӗн-ҫийӗн ҫавӑрттарса, анаталла ыткӑнчӗ.
Дня через три уже оголились доступные всем ветрам бугры, промытые до земли склоны засияли влажной глиной, нагорная вода помутилась и понесла на своих вскипающих кучерявых волнах желтые шапки пышно взбитой пены, вымытые хлебные корневища, сухие выволочки с пашен и срезанный водою кустистый жабрей.

Унтан кӑнтӑртан талккишпе вӗрекен вӑйлӑ ҫил кашласа килчӗ; сӗлкӗш шывне сӑрхӑнтарса, чӑштӑртатса та куштӑртатса, шултӑра пӗрчӗллӗ юр пусӑрӑна-пусӑрӑна анма тытӑнчӗ, пӳрт-ҫуртсен ҫийӗсем хӑмӑрланчӗҫ.
С юга уже мощной лавой ринулся ветер; стекая влагой, с шорохом и гулом стал оседать крупнозерный снег, побурели крыши.

Мартӑн 10-мӗшӗнче Гремячий Лог хуторне каҫпах тӗтре карса илчӗ, ирчченех пӳрт тӑррисенчен ирӗлекен юр шывӗ шӑпӑртатса юхса тӑчӗ, кӑнтӑр енчен, ҫеҫенхир тӳпинчен, тапхӑр-тапхӑр ӑшӑ та нӳрӗ ҫил варкӑшса килчӗ.
Десятого марта с вечера пал над Гремячим Логом туман, до утра с крыш куреней журчала талая вода, с юга, со степного гребня, набегом шел теплый и мокрый ветер.

Ҫил кашланине, улӑм чӑштӑртатнине, шӑшисем ҫинҫен ҫухӑрашкаланисене тата пусӑ тараси чӗриклетнине тимлӗн итлесе ларнӑ хушӑра, Яков Лукич тӗлӗрсе кайнӑ пек пулчӗ: ҫӗрлехи мӗнпур сасӑсем ӑна таҫтан инҫетрен илтӗнекен тӗлӗнмелле салхуллӑ музыка евӗр туйӑнма пуҫларӗҫ.
Вслушиваясь в ветер, в шорох соломы, в мышиный писк и скрип колодезного журавля, Яков Лукич словно бы придремал: все ночные звуки стали казаться ему похожими на отдаленную диковинную и грустную музыку.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Улӑм ӑшӗнче — ҫил шуйхатнипе — шӑшисем йӑшӑлтатма пуҫларӗҫ.
В соломе — потревоженные ветром — завозились мыши.

Ҫил ура йӗри-тавра ташласа тӑнӑ пек, тӑватӑ енчен те вӗрнӗ пек туйӑнать.
Казалось, что ветер топчется вокруг скирда и дует по очереди со всех четырех сторон.

Вӑйлӑ, сивӗ ҫил хытӑ кашласа вӗрет.
Ветер был большой, сильный, холодный.

Ҫатан карта урлӑ кашласа каҫнӑ ҫил, анкартинче хуҫа пулса, ҫавӑрттарса ҫӳреме пуҫларӗ.
По гумну, перевалившись через плетень, заходил, хозяйствуя, ветер.

Вӑштӑр-вӑштӑр вӗрен ҫил унӑн кӑвак сухалӗпе вылять, ҫамки ҫине пӑчӑр-пӑчӑр тапса тухнӑ тарне типӗтет.
Ветерок заигрывает с сивой его бородой, сушит на лбу зернистый пот.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫӳлти ҫил шыв авӑрӗ пек пӗтӗрӗнсе ҫаврӑнать, йывӑррӑн усӑнса тӑракан ялава пӗр самантлӑха вӗлтӗр-вӗлтӗр ҫавӑркаласа илет те, вара ялав каллех варкӑшса ҫӗкленет, хӑйӗн вӗҫӗпе е хӗвеланӑҫнелле, е хӗвелтухӑҫнелле ӑнтӑлса, пӑлхавсен тӗксӗм хӗрлӗ ҫулӑмӗпе ҫунса ялкӑшать, кӗрешӗве чӗнет…
Коловертью кружит вышний ветер, поворачивает на минуту тяжко обвисающий флаг, и он снова взвивается, устремляясь концом то на запад, то на восток, пылает багровым полымем восстаний, зовет на борьбу…

Ленин мавзолейӗ хыҫӗнче тата, Кремль стенин леш енчен ҫулти сивӗ ҫил ҫинче, ҫутӑлса тӑракан пӗлӗтре, анлӑ та вӑрӑм хӗрлӗ ялав варкӑшса чӳхенет.
А за ленинским Мавзолеем, за Кремлевской стеной, на вышнем холодном ветру, в озаренном небе трепещет и свивается полотнище красного флага.

Кассӑн-кассӑн ҫил вашлатса вӗрнипе таткаланса илтӗнекен йытӑ сассисем хутор тӑрӑх кичеммӗн те чарӑна пӗлмесӗр янӑрашаҫҫӗ, Давыдов юр тытса хӑварасси ҫинчен Яков Лукич каласа панине аса илчӗ та ассӑн сывласа ячӗ:
Собачий брех, разорванный порывами ветра, звучал по хутору тоскливо и неумолчно, Давыдов вспомнил рассказ Якова Лукича о снегозадержании, вздохнул:

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics