Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн the word is in our database.

хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) more information about the word form can be found here.

— Евгений Макарович, тӑванӑм, кӑвакарчӑнӑм, — тепӗр хут кӑлтӑртатса илчӗ Полина Аркадьевна, унтан, ларнӑ ҫӗртенех, ӑна тӗрекле пӗчӗк аллисемпе чавсаран тытса, хӑй патнелле туртрӗ, хулӗсенчен уртӑнчӗ, пӗшкӗртрӗ, икӗ питҫӑмартинчен икӗ хут хыттӑн чуптурӗ.
— Евгений Макарович, родной, голубчик мой! — еще раз торопливо проговорила Полина Аркадьевна и, сидя, схватив его за локти маленькими крепкими руками, подтащила к себе, притянула за плечи, нагнула и крепко поцеловала в обе щеки.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тухса каланисем ман пур ҫӗрте те ӑнӑҫлӑ иртеҫҫӗ, пур ҫӗрте те хыттӑн алӑ ҫупаҫҫӗ, анчах ҫапах та кашни вырӑнта пӗр пек калама темӗнле, аван мар пек.
И, хотя выступала я удачно и мне всегда долго и громко хлопали, с каждым разом мне было труднее и труднее говорить одно и то же.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан вӗсенчен пӗри, мана курчӗ те, ҫивитти карлӑкӗ урлӑ уртӑнса: — Эй вунҫиччӗмӗш ҫурт ҫинчи хӗрача! Аялта, Мускавра, хыпарсем мӗнле? — тесе хыттӑн кӑшкӑрчӗ.
Потом одна из них, увидев меня, перегибается через ограду крыши и кричит: — Эй, на доме семнадцать, девушка! Что там внизу, в Москве, хорошего слышно?

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йӗкӗтсем каҫсах кайрӗҫ, савӑнӑҫлӑн, ачашшӑн кулкалаҫҫӗ, чӗлхисемпе шаклаттараҫҫӗ, хыттӑн, харӑссӑн алӑ ҫупаҫҫӗ.
А джигиты смотрели на меня веселыми и ласковыми глазами, щелкали языком и громко хлопали все разом в ладоши.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ман алла ярса тытса, хыттӑн чӑмӑртарӗ.
Он схватил мою руку, крепко пожал.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак кун машинистсем хӑйсен паровозӗсене уйрӑмах хыттӑн хӑваланӑн туйӑнать.
Мне казалось, что машинисты в этот день гнали свои паровозы быстрее, чем всегда.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ак ҫакӑн пек-и? — хыттӑн каларӗ Витя Минаев, аллине тӑсса.
— Вот такая? — громко сказал Витя Минаев и протянул руку.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня аллине хыттӑн чӑмӑртать вӑл.
И он крепко жмёт Санину руку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ ӑна халех тытатӑп, — куҫ хӗссе илчӗ Дёма, унтан тӳрех хыттӑн: — Жмырь, мӗншӗн эс пирӗн нӳхрепе кӗтӗн? — тесе хучӗ.
— Сейчас я его поймаю, — сказал Дёма, подмигнув нам, и с таинственной значительностью громко спросил: — Жмырь, ты зачем к нам в погреб лазил?

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл брандмауер патне пычӗ те, леш ҫурт еннелле: — Эй, Жмырь! — тесе хыттӑн кӑшкӑрчӗ.
Он подошел к брандмауэру и крикнул на ту крышу: — Эй, Жмырь!

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лабардан вӑр-вар куҫлӑхне хыврӗ, пӗр утӑм каялла чакрӗ, пуҫне тайса хучӗ, тӗлӗнсе пӑхса илчӗ, унтан ман пата пысӑк утӑм туса, хулран ярса тытрӗ, хыттӑн силлерӗ:
Лабардан сдернул с себя дымчатые очки; отступив на шаг, нагнул голову в одну сторону, потом посмотрел с другого бока, все еще не веря, должно быть, широко шагнул ко мне, обеими руками схватил меня за локти и крепко потряс:

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Капитан ывӑлне хыттӑн чуптурӗ, ӳсӗркелерӗ, картузне тӳрлетрӗ, хамӑр ҫурта тепӗр хут никӗсӗнчен пуҫласа тӑррине ҫити пӑхса илчӗ, унтан машина ҫине ларчӗ те вӗҫтерчӗ.
Капитан крепко поцеловал Игоря, откашлялся, поправил фуражку, еще раз оглядел весь дом от земли до крыши, сел в машину и укатил.