Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑраса (тĕпĕ: хӑра) more information about the word form can be found here.
Унӑн куҫхаршине эрешмен карти пырса сӗтӗрӗнсен, вӑл кашнинчех ҫара ҫерҫи ҫуначӗ пулӗ тесе хӑраса пырать.

Ужас охватывал мальчика всякий раз, когда его ресницы задевала паутина, казавшаяся крылом летучей мыши.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑпарса тӑракан кӗсьисемпе, хӑраса пӑшӑрханнипе нимӗн пӗлмесӗр, Петя застава патне утса пычӗ.

С неудобно раздутыми карманами Петя, почти ничего не сознавая от страха и волнения, подошел к заставе.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Асатте! — хӑраса кӑшкӑрса ячӗ Гаврик.

— Дедушка! — испуганно закричал он.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Штрафран хӑраса, лашисем патӗнчен пӑрахса кайма пултарайман извозчиксем валли хупахран шкалик эрех илсе килет.

Для извозчиков, которые, под угрозой штрафа, не имели права отлучаться от лошади, он бегал в монопольку за шкаликом водки.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Икӗ аллипе те васкаса тӗлӗннӗ тата ыйтнӑ пек туса вӑл малалла, хӑйне чарассинчен хӑраса, каллех хӑвӑрт калама пуҫларӗ:

Наскоро сделав обеими руками знак удивления и вопроса, он продолжал торопясь сказать как можно больше, пока его не остановили:

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пӗр хут пӗрре — пӗрре, пӗр хут иккӗ — иккӗ, пӗр хут виҫҫӗ — виҫҫӗ, — хӑвӑрт та уҫҫӑн пуҫларӗ ача учитель чарасран хӑраса, анчах учитель пуҫӗпе сулчӗ те: — Ҫитет, — терӗ.

— Одиныжды один — один, одиныжды два — два, одиныжды три — три, — быстро и звонко начал Петя, боясь, чтобы его не прервали, но преподаватель кивнул головой: — Будет.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Васкаса, пуп кӗлле маннӑ пулӗ тесе ан шутлатӑр тесе, Петя ҫӗнӗрен сывлӑш ҫавӑрса илчӗ, анчах пуп хӑраса аллипе сулчӗ.

Торопливо, чтобы священник не подумал, что он забыл, мальчик со всхлипом вобрал в себя свежую порцию воздуха, но священник испуганно махнул рукой:

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан вара шарманщик, хӑраса Павлика пӑрахса хӑварса, хӑй ҫаплах малалла тарни ҫинчен каласа панӑ.

Тогда шарманщик испугался и отдал Павлика, а сам все-таки удрал.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Арӑм ҫӑварӗнче папирос курсан, Павлик хӑраса хытсах кайнӑ.

Когда он увидел во рту у женщины папироску, Павлика охватил ужас.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӳрт умӗнче вӗсем ҫине хӑраса кайнӑ арӑм пӑхса илчӗ.

Из деревянных сеней слободской мазанки выглянула испуганная женщина.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Пӗтрӗм!» — шухӑшларӗ хӑраса Петя.

«Погиб!» — с ужасом подумал Петя.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара вӗсен, лавка хуҫинчен хӑраса, чӗлхене тӑсса икӗ квартал чупса тармалла пулнӑ.

И им пришлось, высунув языки, два квартала бежать от хозяина.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя, хӑраса, ашшӗ ҫине пӑхса илчӗ.

Петя испуганно взглянул на отца.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ҫӑра шакӑртатсанах вӑл, койка ҫинчен сиксе тӑрса, хӑраса йӑлтӑртатакан куҫӗсемпе алӑк ҫинелле пӑхса ларнӑ.

Но едва щелкнул замок, как вскочил и сел на койке, повернув к двери лицо с блестящими, испуганными глазами.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пӑшал мушкине пӗр ҫаврашка ҫинчен теприн ҫине куҫарать, хӑй сурчӑкне ҫӑтса хӑраса шухӑшлать — акӑ халех персе ярать те, унӑн вара тек савӑнасси те пӗтет.

Он переводил мушку с кружка на кружок, глотая слюну и с ужасом думая, что вот он сейчас выпалит — и все это блаженство кончится.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик унӑн шӑрт пек хытӑ пӗтӗрнӗ, вакса пек хура мӑйӑхӗсем ҫине, пӗтӗм пичӗ урлӑ ҫыпӑҫтарнӑ пластырь ҫине пӑхса, урисене аран улӑштарса, хӑраса, ун патне ҫывхарса пычӗ.

Гаврик смотрел на жесткие, крепко закрученные черные, как вакса, усы, на длинную полоску пластыря поперек щеки и, машинально переступая ногами, с ужасом приближался к господину.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хул хушшине пӑшалсен, пистолетсен ещӗкӗсене хӗстерет те, выляса ярасран хӑраса, ирччен сыхласа усрама Кӗҫӗн Арнаутски урамра пурӑнакан пӗр дворник патне кайса хурать.

Держал под мышкой ящик с ружьями и пистолетами, которые — из страха проиграть их — сдавал до утра на хранение одному знакомому дворнику с Малой Арнаутской улицы.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача вырӑнтан хускалма хӑраса тӑчӗ.

Мальчик боялся пошевелиться.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Восстанин малтанхи минутӗнчех, броненосец командирӗ сехри хӑпнипе команда умне чӗркуҫленсе ларнӑ вӑхӑтранах, броненосец ҫинче винтовкӑсенчен персе вӗлернӗ офицерсен ӳчӗсене шыва пӑрахма пуҫланӑранпа тата Матюшенко матрос халиччен хӑраса ҫеҫ иртсе ҫӳрекен адмирал пӳлӗмӗн алӑкне ҫӗмӗрнӗ минутран, — ҫав минутран пуҫласа Родион Жуковӑн ӗҫӗсем те, шухӑшӗсем те броненосец ҫинчи ытти нумай матроссенни пекех пулнӑ.

С первой минуты восстания, с той самой минуты, когда командир броненосца в ужасе и отчаянии бросился на колени перед командой, когда раздались первые винтовочные залпы и трупы некоторых офицеров полетели за борт, когда матрос Матюшенко с треском отодрал дверь адмиральской каюты, той самой каюты, мимо которой до сих пор страшно было даже проходить, с той самой минуты Родион Жуков жил, думал и действовал так же, как и большинство остальных матросов.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик хӑраса ӳкрӗ.

Гаврика охватил ужас.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed