Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн the word is in our database.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) more information about the word form can be found here.
Гаврик хӗнпе кулса ячӗ те, юри хӑвӑрт та хыттӑн калаҫма тытӑнчӗ:

Гаврик с трудом ухмыльнулся и преувеличенно возбужденно заговорил:

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл сӗвӗнсе пӗтнӗ сӑмсине, куҫҫульне ҫаннипе шӑлчӗ, икӗ пӳрнипе сӑмсине хӗстерсе тусан ҫине шӑнкарчӗ те, ҫӑмӑл корзинкине хулпуҫҫи ҫине ҫакса, пулӑҫсем пек хыттӑн пусса уттарчӗ.

Он вытер рукавом слезы, щипавшие облупленный носик, высморкался двумя пальцами в пыль, вскинул на плечо легкий садок и пошел прочь своей цепкой, черноморской походочкой.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Вӑл вуннӑмӗш ҫурри пулать те ӗнтӗ, — терӗ хыттӑн улпут ача ҫине пӑхмасӑр.

— Значит, и есть полчаса десятого, — не глядя на мальчика, строго сказал господин.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик пулӑ корзинкине ури патне лартнӑ та, пӳрнисене хыттӑн хутлатса, тутисене вылятса шутлама тытӑннӑ.

Гаврик поставил к ногам садок и зашевелил губами, крепко загибая пальцы.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Одессӑри пулӑҫсем пек тайкаланса урисене хыттӑн пусса, ҫӳлелле утса хӑпарать.

Побрел вверх валкой, цепкой походочкой одесского рыбака.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан вӑл питне ҫӑвать, вара сӑмсине ҫав тери хыттӑн шӑнкартать, тинӗс хӗрринче тӗлӗрсе выртакан вӗтӗ пулӑсем хӑранипе тӗрлӗ еннелле тарса пӗтеҫҫӗ.

Затем он умылся и так громко высморкался в море, что несколько головастых мальков, безмятежно заснувших под берегом, брызнули во все стороны, вильнули и пропали в глубине.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Штурманӑн сӳннӗ чӗлӗмӗ кӑкӑрӗ ҫинчех выртать, сасартӑк вӑл хыттӑн хӑрӑлтатрӗ те, чӗлӗмӗ шусах анчӗ.

Погасшая трубка лежала у штурмана на груди, он вдруг громко всхрапнул, и трубка скатилась.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иккӗмӗш хут кӗнӗ чухне те виҫӗ хутчен хыттӑн ҫапӑнни илтӗнчӗ, анчах ун ҫинчен шухӑшласа тӑма вӑхӑт ҫукчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ рейдер ҫине шӑла ҫыртсах кӗтӗм.

Три сильных удара послышались, когда я заходил второй раз, но некогда было думать об этом, потому что я уже лез на рейдер со стиснутыми зубами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хама хам вунҫичӗ ҫулхи пек туйса илтӗм — чӗрем хыттӑн тапа пуҫларӗ.

Как будто мне было семнадцать лет — так вдруг крепко стукнуло сердце.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ресторанран гостинӑйне уйӑрса тӑракан коридорта ҫамрӑк летчиксем кулаҫҫӗ, хыттӑн шавлаҫҫӗ.

Молодые лётчики смеялись и громко разговаривали в коридоре, отделявшем гостиные от ресторана.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку музыка, пӗрмай хыттӑн илтӗнекен сассипе, ачана хӑй пурри ҫинчен аса илтерчӗ.

Это музыка настойчивыми аккордами напоминала мальчику о своем существовании.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ачам, ура айӗнче ан ҫапкалан, — терӗ хыттӑн ҫилленсе помощник.

— Мальчик, не путайся под ногами, — проговорил помощник грубо.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Кливер, — тет хыттӑн аслӑ помощник.

— Кливер, — довольно неприветливо ответил старший помощник.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан пакӑлтат, — терӗ ӑна хирӗҫ ашшӗ хыттӑн.

— Не болтай! — строго заметил отец.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл Павлика хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ те, чӳрече патнелле тӗртсе, хыттӑн кӑшкӑрчӗ:

Он схватил Павлика за плечи и стал толкать его в окно, фальшиво-возбужденно крича:

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйӗн хура кӗрен ҫамкине хыттӑн хӗссе, ача хура куҫӗсемпе тинкерсе чӳречерен пӑхса ларнӑ.

Крепко наморщив круглый кремовый лобик, мальчик сидел, сосредоточенно устремив в окно карие внимательные глаза.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эпӗ хам тӑ куратӑп дачӑрисем иккенне, — терӗ хыттӑн, ҫиленнӗ пек, салтак.

— Я вижу, что дачники, — с грубым неудовольствием сказал он.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах вӑрахах ҫывӑрман пулас, коридорта такам хыттӑн каларӗ:

Но, должно быть, ненадолго, потому что в коридоре кто-то громко сказал:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, эсӗ Катьӑна Ярославльте тупасса шансах тӑратӑп, — тата хыттӑн каларӗ Ромашов, — эс кала ӑна…

— Саня, я надеюсь, что ты найдёшь её в Ярославле… — ещё громче сказал Ромашов, — Передай ей…

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Николай Иваныч, ку нимӗне тӑман ӗҫех, — хыттӑн каларӗ Ромашов таҫти тепӗр пӳлӗмрен, ҫавӑнта вӑл хӑйӗн япалисене ҫурӑм миххине чикетчӗ.

— Николай Иванович, это чушь, ерунда! — громко сказал Ромашов откуда-то из второй комнаты, где он собирал в заплечный мешок свои вещи.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed