Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

старик the word is in our database.
старик (тĕпĕ: старик) more information about the word form can be found here.
Старик ӑна хулӑн аллисемпе пуҫӗнчен тытрӗ, йӗпе мӑйӑхлӑ тутинчен виҫӗ хутчен чуптурӗ те макӑрса ячӗ.

Старик взял его обеими толстыми руками за голову, поцеловал три раза мокрыми усами и губами и заплакал.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Старик тӑчӗ те ӑна алӑ пачӗ; Оленин ун аллине чӑмӑртарӗ те каясшӑн пулчӗ.

Старик встал и подал ему руку; он пожал ее и хотел идти.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Старик урайӗнче ларчӗ, вӑл тӑмарӗ.

Старик сидел на полу и не вставал.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑт, ухмахсем! — тепӗр хут каларӗ старик, пуҫне пӑркаласа, сапаланса каясчӗ те тӗрлӗ еннелле, пӗрерӗн пырасчӗ?

То-то глупость! — повторил старик, покачивая головой, что бы в стороны разойтись да по одному, так честно и иди.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

(Старик кулса ячӗ.)

(Старик засмеялся.)

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кирлӗ мара! — йӗкӗлтерӗ старик.

— Не надо! — передразнил старик.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Старик кӗпине тавӑрса хӑйӗн сарлака ҫурӑмне кӑтартрӗ, унта шӑмӑ патӗнче пулька вылякаласа ҫӳрет.

— И старик, заворотив рубаху, показал свою здоровенную спину, на которой около кости каталась пулька.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ну, кала, ӑҫта пултӑн? — Вара старик тутарла калаҫма пуҫларӗ.

Ну, сказывай, где был? — И старик заговорил по-татарски.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эх, Марка! — Старик ахӑлтатса кулса ячӗ.

Эх, Марка! — Старик расхохотался.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ӗҫ! — кӑшкӑрчӗ Лукашка Ерошка старик ҫак сӑмаха калакан сасӑпа.

Пей! — крикнул Лукашка тем самым голосом, каким старик Ерошка произносил это слово.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Леш ачана вара ахалех хупа пӗрле ертсе ҫӳретӗн, — тата тӗксӗмреххӗн каларӗ старик.

— То-то парня-то с собой напрасно водишь, — проговорил старик еще мрачнее.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗнле, ногай лашисене нумай хӑваласа кайрӑн-и? — терӗ тӗксӗм пит-куҫлӑ хыткан старик.

— Что, много ль ногайских коней угнал? — сказал худенький старичок с нахмуренным, мрачным взглядом.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эсӗ мӗншӗн ӗҫместӗн тата, старик? — терӗ вӑл, Ерошка ҫинелле пӑхса.

— А ты что не пьешь, старик? — обратился он к Ерошке.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ӑна старик пулӑшрӗ: вӑл ӗҫме сӗнчӗ те, вӗсем ӗҫрӗҫ.

Старик помог ему: он попросил выпить, и они выпили.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Темиҫе минутран хӑнасем кӗчӗҫ: Ерошка мучипе старик, Улита кинеми пиччӗшӗ; вӗсен хыҫӗнчен Устенькӑпа Марьяна.

Через несколько минут вошли гости: старик, брат бабуки Улиты, с дядей Ерошкой, и вслед за ними Марьяна с Устенькой.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Старик ҫине, унӑн ҫакнашкал йӗркесӗрлӗхне пула, ҫав тери ҫиленнипе Ванюша французла та нимӗн те каламарӗ.

Он был так озлоблен на старика за его дурное поведение, что уже ничего не сказал по-французски.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Старик ҫак каҫхине ытлашши нумай ӗҫнипе урайнех йӑванса анчӗ; вара Ванюшӑн, хӑйне пулӑшма салтаксене чӗнсе пырса, сура-сура, ӑна сӗтӗрсе тухма тиврӗ.

Старик напился в этот вечер до того, что повалился на пол, и Ванюша должен был призвать себе на помощь солдат и, отплевываясь, вытащить его.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Старик калавӗсене итлесе, Оленин яланхинчен ытларах ӗҫрӗ.

Оленин выпил более обыкновенного, слушая рассказы старика.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ хӗрне сана валли ҫавӑратӑп тесе суйса кӑтартнӑ ӑна, — терӗ старик пӑшӑлтатса.

Ему наврали, что я тебе девку подвожу, — сказал старик шепотом.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ан тив, ҫураҫчӗрех, ҫураҫчӗрех! — терӗ старик, ӑна лере мӗнпе те пулин кӳрентернӗ пулас.

— Бог с ними, Бог с ними! — проговорил старик, которого, видимо, чем-нибудь там обидели.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed