Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн the word is in our database.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) more information about the word form can be found here.
Хальхинче те вӑл хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ те Федор хыҫне пытанчӗ.

Поэтому она громко вскрикнула и тут же спряталась за Федора.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Федоров! — хыттӑн асӑрхаттарчӗ математичка.

Федоров! — строго сказала математичка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ҫитет вӑхӑта ҫухатса, — терӗ математичка хыттӑн.

— Все, хватит отвлекаться! — громко объявила математичка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑй сӑмах чӗнмесӗр ларсан та е хыттӑн сывлани, е мӑшӑлтатни, е чӑмлани илтӗнетчӗ.

Даже когда он молчал, слышно было, как он пыхтит, жуёт или просто громко дышит.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя Гаврик ҫине хыттӑн пӑхса илчӗ.

Петя строго посмотрел на Гаврика.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ну, вылярӑмӑр, текех ҫитет, — терӗ Терентий хыттӑн, ҫаннисемпе суранлӑ йӗпе ҫамкине сӑтӑрса.

— Ну, побаловались, и будет, — строго сказал Терентий, вытирая рукавом мокрый лоб с белым атласным шрамом.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хай юлташӗ ун ҫине ҫилленсе, анчах юлташла, хыттӑн тилмӗрсе пӑхнине тӳсеймесӗр шуралса кайрӗ.

Он побледнел от этого сердитого, дружеского, настойчивого и вместе с тем умоляющего взгляда товарища.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унсӑр пуҫне тата ҫӳлтен, пӗлӗт ҫинчен пек, сайра-хутра пӑшал хыттӑн пени илтӗнет.

Кроме того, сверху, будто с неба, изредка хлопали громкие выстрелы, наполняя двор колодезным шумом.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Малашне эсӗ яланах манпа ҫӳрен, — терӗ те вӑл йӑвашшӑн та хыттӑн хушса хучӗ: — сумкӑна илсе тух, — терӗ.

— Теперь ты всегда будешь со мною ходить, — добродушно сказал он и прибавил строго: — вынеси ранец.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача ҫавӑнтах тавҫӑрса илчӗ; унан халех мӗн те пулин хыттӑн ӗнентермелле, кӳреннӗ пек пулса, ӑна шанма пултаракан сӑмах каламалла.

Мальчик понял, что должен немедленно, молниеносно, сию же секунду сказать нечто благородное, гордое, справедливое, страшное, что мгновенно сняло бы с него всякое подозрение.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Итлӗр-ха, дворник, эпӗ сирӗнтен кулмасӑр ыйтатӑп, — терӗ вӑл хыттӑн, Одессӑри пиллӗкмӗш гимназири гимназистсем пекех сассине ҫӗклентерсе.

— Послушайте, дворник, я вас серьезно спрашиваю, — строго сказал он, изо всех сил поддерживая достоинство гимназиста Одесской пятой гимназии.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Иртсе каякан патруль салтакӗсен урисен сасси хыттӑн илтӗнет.

Раздавались грубые шаги проходящего патруля.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Итле-ха, Петька, пӗр татӑк ҫӑкӑр тата икӗ татӑк сахӑр илсе тухса пар-ха, — терӗ вӑл хыттӑн.

— Слышь, Петька, вынеси кусок хлеба и два куска сахару, — сказал он вдруг с напускной грубостью.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйӗн хушамачӗпе ятне ҫак янракан пушӑ класра темӗнле хыттӑн каланине илтсен, Петяна кӗтмен ҫӗртен такам ҫапнӑ пекех пулчӗ.

Услышав свою фамилию и имя, прозвучавшие так чуждо и вместе с тем так жгуче в этом гулком, пустынном классе, Петя почувствовал, будто его внезапно ударили кулаком под ложечку.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, питҫӑмартипе алӑк янаххине хыттӑн ҫапӑнса, кӗтесре урайӗнче ларакан аслашшӗ ҫине пырса ӳкрӗ.

Гаврик больно треснулся скулой о косяк и упал в угол на дедушку, сидевшего на земле.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Шӑт-шӑтӑк! — тесе хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ те чее ача, шаккамалли патак патне хӑвӑрт чупрӗ.

— Дыр-дыра! — отчаянно закричал хитрый мальчик и кинулся к палочке-стукалочке.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Япончиксем мар, япошкӑсем, — хыттӑн тӳрлетет ӑна политикӑра йӗрке пӗлекен Петя.

— Не япончики, а япошки! — строго поправил Петя, знавший толк в политике.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӗре хыттӑн та хӑвӑрттӑн тапать.

Сердце колотилось громко и быстро.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик юлташӗ ҫине сиввӗн пӑхса илчӗ, аллине хыттӑн хутларӗ те саплӑклӑ чавсине Петян сӑмси айнех тӑсса: — Ме! Ӗм! — терӗ.

Гаврик вдруг злобно посмотрел на приятеля, с ожесточением согнул руку и сунул заплатанный локоть Пете под самый нос: — На! Пососи!

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫ умне килсе тӑна пекех хӑвӑрт ҫухалма та пултарӗ тейӗн ҫав, эпӗ ӑна аллисенчен хыттӑн тытса тӑтӑм…

Я крепко держал её за руки, точно она могла так же внезапно исчезнуть, как появилась…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed