Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ывӑлӗн (тĕпĕ: ывӑл) more information about the word form can be found here.
Эрехне ӗҫессе ӗҫрӗ, анчах ывӑлӗн ҫӳҫ-пуҫа вирелле тӑратакан ахӑлтатӑвне нимӗнпе те хуплама пултараймарӗ.

Пил водку и чувствовал, что ничем не заглушить жуткий хохот сына.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл салтак, вилӗме хӑй куҫӗпе пӗрре мар курнӑскер, тӑнсӑр выртакан ывӑлӗн пуҫӗ вӗҫне касса пӑрахнӑ пекех тӗшӗрӗлсе ларчӗ.

Старый солдат, сам не раз смотревший смерти, в глаза, сел как подкошенный у изголовья лежащего без сознания сына.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Григорий ывӑлӗн пӗчӗк аллисене хӑйӗн мӑн аллисемпе ҫупӑрласа тытрӗ.

Григорий взял в свои большие руки маленькие ручонки сына, сказал:

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл Лука Александрыча асне илчӗ, унӑн ывӑлӗн Федюшкӑн верстак айӗнчи вырӑнне асне илчӗ.

Она вспомнила Луку Александрыча, его сына Федюшку, уютное местечко под верстаком…

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Пӗр ҫемьере ывӑлӗн ҫырӑвӗ уяври пек савӑнӑҫ кӳнӗ, ывӑлӗ аслӑ вырӑс шывӗ ҫинче питӗ пысӑк гидростанци тунӑ ҫӗрте ӗҫленӗ, ҫав ҫыру урлӑ ялтан темиҫе пин километрта пыракан стройкӑна вӗсен пӗтӗм ҫемйи хутшӑннӑ пек туйӑннӑ.

В одной семье праздничным событием было письмо сына, который строил на великой русской реке гигантскую гидростанцию, и через это письмо словно и вся семья становилась причастной к тому грандиозному, что свершалось за тысячи километров от родной деревни.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ан итлӗр! — кӑшкӑрса янӑ аслӑ ывӑлӗн арӑмӗ.

Не слушайте! — закричала жена старшего сына.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Калинкке патӗнче вӑл Пробатова чарчӗ, пӳрнисене ывӑлӗн ҫемҫе те кӑвакарнӑ ҫӳҫ кӑтрисен ӑшне чиксе ячӗ, кӗл тӗслӗ тӑнлавӗнчен ачашларӗ, ассӑн сывласа илчӗ, ҫак ассӑн сывланине илтсен, Пробатова каллех, иртнӗ хутри пекех, амӑшӗнчен уйрӑлма кичем пулчӗ.

У калитки она задержала его, запустила пальцы в мягкие седые кудри сына, погладила пепельные виски, вздохнула, и Пробатову опять, как и в прошлый раз, стало грустно расставаться с матерью.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ унран хаҫатсенче ҫырман, радиопа каламан темскерле япаласем ҫинчен ыйтса пӗлме тӑрӑшни Пробатова яланах кулӑшла туйӑннӑ: пысӑк вырӑнта ӗҫлет, Верховнӑй Совет ларӑвӗсене ҫӳрет, пысӑк ҫынсемпе курнӑҫать пулсан, ун ывӑлӗн ҫавсене пӗлмеллех ӗнтӗ.

Пробатова всегда забавляло, когда мать пыталась выведать у пего что-то такое, о чем якобы не пишут в газетах, не говорят по радио, но что непременно долями знать ее сын, раз он занимает такую высокую должность, заседает в Верховном Совете, встречается с большими людьми.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ лашапа юнашар утса каять, утнӑ ҫӗртех ывӑлӗн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ аллине чуптӑвать те кӳме патне чупать.

Мать идет рядом с лошадью, на ходу целует черную от загара руку сына, бежит к своей повозке.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич, урапа кашти валли суйласа илнӗ хурӑн вуллине чутлама пӑрахса, хӑй патӗнчен пӑрӑнса кайнӑ ывӑлӗн пӗкӗрӗлчӗк ҫурӑмӗ ҫинелле пӑхрӗ те, ӗлӗкхисене хӑвӑрт астуса, ҫамрӑк чух хӑй мӗнле пулнине аса илчӗ, унтан ҫапла шут турӗ:

Пантелей Прокофьевич перестал отесывать топором березовый ствол на дрожину, поглядел в сутулую спину уходившего сына и, наскоро порывшись в памяти, вспомнил, каким сам был смолоду, решил:

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр ҫамрӑк йӗкӗтӗн — вилнӗ Маныцков атаман ывӑлӗн — йӑрласа юхакан куҫҫульпе йӗпеннӗ пичӗ, ытла та хытӑ хӑранӑран, вӗттӗн тӑрӑлтатса чӗтрет.

У одного паренька, Маныцкова, сына покойного хуторского атамана, щеки, исполосованные мокрыми стежками бегущих слез, дрожали от великого испуга.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах сӗтел патне тӑрӑн-тӑрӑнах утса пычӗ, ывӑлӗн пуҫӗ вӗҫне тӑчӗ.

Но к столу подошел молодцевато, стал в изголовье.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ашшӗ пӗррехинче, каҫ пулас умӗн, ӑна хӑй патне чӗнсе илчӗ; алӑк ҫинелле шиклӗн пӑхкаласа тата куҫне ывӑлӗн куҫӗсемпе тӗл пуласран тартса калаҫма пуҫларӗ:

Но однажды вечером отец позвал Евгения к себе; опасливо поглядывая на дверь и избегая встретиться глазами, заговорил:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Николай Иванович Ашмаринӑн хӗрӗпе ывӑлӗн ҫырӑвӗ

Help to translate

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Ӑна, киввине, тахҫанах катемпи ҫине ҫакса яма вӑхӑт та-ха, эпӗ тӑхӑнса ҫӳрерӗм ав… — терӗ вал тарӑхнӑ сасӑпа; хӑй ҫав вӑхӑтрах, ывӑлӗн парнине кам та пулин хӑйӗнчен тӑпӑлтарса илесрен шикленнӗ пек, йӗри-тавралла пӑхкаласа илчӗ.

Ее, эту старую, уж на чучелу впору надевать, а я носил… — говорил он сердитым голосом, озираясь, словно боясь, что кто-нибудь подойдет и отнимет сыновний подарок.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ильинична ывӑлӗн парнине илчӗ те ҫамрӑк хӗр пек именчӗклӗн хӗрелсе кайрӗ.

Ильинична приняла подарок, хмурясь и розовея по-молодому.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Алексей Бешняк амӑшӗ ывӑлӗн кивӗ кӗпи-йӗмӗсене тыта-тыта пӑхса макӑрчӗ, ирӗксӗррӗн тухакан йӳҫӗ куҫҫульне сӑрхӑнтарчӗ, тум таврашӗсене шӑршласа пӑхрӗ; анчах юлашки кӗпи кӑна, Кошевойсен Мишки илсе килни, хутламӗсем хушшинче ывӑлӗн тар шӑршине упраса хӑварнӑ.

Перебирая старое бельишко Алексея Бешняка, плакала мать, точила горькие скупые слезы, принюхивалась, но лишь последняя рубаха, привезенная Мишкой Кошевым, таила в складках запах сыновьего пота.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тимофей Ильич пӳрнисемпе ывӑлӗн чӗркуҫҫине чӑмӑртаса кулса ячӗ те ӳсӗрме пуҫларӗ.

Тимофей Ильич, сжимая пальцами колено сына, рассмеялся и закашлял.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Маччаран ҫакса янӑ сӑпкара ывӑлӗн пуҫне курать.

В люльке, подвешенной к потолку, видит головку сына.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫапла каланӑ пулсан, ывӑлӗн тусӗ ӑслӑ ҫын, пурнӑҫ ҫинчен тӗрӗс шухӑшлать, тесе шутлӗччӗ старик.

После этого старик пришел бы к выводу, что приятель его сына — человек рассудительный, а главное, о жизни судит правильно…

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed