Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тискеррӗн the word is in our database.
тискеррӗн (тĕпĕ: тискеррӗн) more information about the word form can be found here.
Ҫапла тискеррӗн кӑшкӑрашсах тӗрӗксен кӗтӗвӗ Бяла Черквана таврӑнчӗ.

С дикими криками вернулась орда в Бяла-Черкву.

XVI. Вилӗм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах ҫав ушкӑн хула урамне пӑтранчӑк хум майлӑ ҫитсе кӗчӗ, урам сарлакӑш пулса, тискеррӗн кӑшкӑрашса та кӗмсӗртетсе капланчӗ.

Вскоре орда мутной волной докатилась до улицы, наполнила ее и потекла по ней с диким шумом и грохотом.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бяла Черква халь уншӑн тупӑк пек хӑрушӑ та тискеррӗн курӑнать.

Бяла-Черква представлялась ей теперь страшной и мрачной, как могила…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн сиксе тухас пек куҫӗ тискеррӗн курӑнчӗ, ҫӳҫӗ йӑлт тӑраткаланса кайнӑ, аллисемпе сулкалашать, тем туртӑна-туртӑна илет, шӑлне шӑтӑртаттарать.

Взгляд его вытаращенных глаз был страшен, взлохмаченные волосы стали дыбом; он размахивал руками, отчаянно дергался, скрежетал зубами.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Малтан иккӗш кӑна ҫапӑҫатчӗҫ-ха, часах виҫҫӗн тытӑнчӗҫ — вӗсем урай тӑрӑх йӑваланса, каҫ шӑплӑхӗнче тискеррӗн кӑшкӑра-кӑшкӑра, хашӑлтатса та йынӑшса ҫапӑҫрӗҫ.

Дерущиеся — сначала двое, потом трое — катались но полу, раздирая ночную тишину дикими криками, пыхтением, стонами,

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗсне ҫухатнӑ пӗчӗк чакӑр куҫӗсем, маймӑлӑнни пек, тискеррӗн те ҫиллессӗн йӑлкӑшса пӑхаҫҫӗ.

Только маленькие выцветшие серые глаза сверкали коварством и злобой, точно у обезьяны.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ку мӗн япала вара? — тискеррӗн ыйтнӑ вӑл Щукарьтен, пиҫсе ирӗлсех кайнӑ пӗр шап-шурӑ какай татӑккине пӳрни вӗҫӗсемпе ҫӳлелле ҫӗклесе.

— Это что же такое? — зловеще спросил он у Щукаря, поднимая кончиками пальцев кусок белого разваренного мяса.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Килет-ха авӑ тӑшман!» — тискеррӗн кӑшкӑрса ячӗ пӗр хӗрарӑм Давыдов ҫинелле кӑтартса.

«Идет, вражина!» — истерично крикнула какая-то бабенка, указывая на Давыдова.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, вара эпӗ чӑмса тухрӑм та тискеррӗн уласа йӗрсе ятӑм.

Ну, тут я, натурально, вынырнул и реванул дурным голосом.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑйӗн начальникӗ, ватӑла пуҫланӑ каскӑн офицер, Германи вӑрҫинче чухнех казаксене тискеррӗн тыткалама пӗлнипе чапа тухнӑскер, ҫапла хӑйӗн ахаль ҫын туйӑмӗсене палӑртнинчен, халиччен илтмен сӑмахсемпе калаҫнинчен тӗлӗнсех кайнӑ Яков Лукич, ҫук, кушаксене юратмастӑп, тенине пӗлтерсе, пуҫне пӑркаласа илчӗ.

Изумленный донельзя проявлением таких простых человеческих чувств, необычным разговором своего начальника, пожилого матерого офицера, славившегося еще на германской войне жестокостью в обращении с казаками, Яков Лукич отрицательно потряс головой.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Темиҫе хутчен те тухса каланӑ Аркашка Менок колхоз майлӑ тата тем каласшӑнччӗ, анчах ун пырӗнчен сӑхакан хур тискеррӗн чӑшлатнӑ чухнехи пек сасӑ ҫеҫ тухрӗ.

И когда неоднократно выступавший Аркашка Менок хотел было еще что-то сказать в защиту колхоза, то из горла его вырвалось нечто похожее на гусиное ядовитое шипенье.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ вӗсене пулемётран… пурне те ҫулса тӑкатӑп! — Нагульнов сасартӑк тискеррӗн кӑшкӑрса ячӗ, калама ҫук пысӑк куҫ шӑрҫисем урнӑ ҫыннӑнни пек ялтӑртатса илчӗҫ, тути хӗррисен кӗтессисенчен кӑпӑк пӑчӑртатса тапса тухрӗ.

Я их из пулемета… всех порежу! — вдруг дико закричал Нагульнов, и в огромных, расширенных зрачках его плеснулось бешенство, на углах губ вскипела пена.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл хӑй кӗрӗкӗн вӑрӑм аркисемпе чӑлханса ӳкрӗ те, пулӑшма чӗнсе, тискеррӗн ҫухӑрса ячӗ:

Он, как назло, запутался в чрезмерно длинных полах своей шубы, упал, дико взывая:

8-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл, тискеррӗн пӑхкаласа, каялла чакрӗ, хӗҫҫине йӗнни ӑшне чиксе хучӗ те, тӳрем ҫӗртех темиҫе хутчен такӑнкаласа, лаши патнелле утрӗ.

Попятился он, дико озираясь, кинул шашку в ножны и, не раз споткнувшись на ровном, направился к коню.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр виҫӗ уйӑхран, Кривая Музга ҫывӑхӗнче граната ванчӑкӗпе ҫӑмӑл суранланнӑ Андрей сурансене ҫыхса яракан пунктра ӑнсӑртран тӗл пулнӑ станичникрен ҫакна пӗлчӗ: Подтелков отрядне ҫӗмӗрсе тӑкнӑ хыҫҫӑн Гремячий Лог хуторӗнче шурӑ казаксемпе ҫав хуторти ҫынсем Андрей хӗрлисем патне тухса кайнишӗн тавӑрас шутпа, унӑн арӑмне ҫав тери тискеррӗн иртӗнсе мӑшкӑл тунӑ, ҫакна хуторта пурте пӗлнӗ, вара Евдокия, ирсӗр мӑшкӑла тӳсеймесӗр, хӑй ҫине хӑех алӑ хунӑ.

А через три месяца под Кривой Музгой Андрей, легко раненный осколком гранаты, на перевязочном пункте от случайно повстречавшегося станичника узнал, что после разгрома отряда Подтелкова в Гремячем Логу белые казаки, хуторяне Андрея, мстя ему за уход в красные, люто баловались с его женой, что все это стало известно хутору и что Евдокия не снесла черного позора, наложила на себя руки.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗр музыкант аллинчен чи пысӑк йӗс трубине туртса илсе, ун витӗр пӗтӗм кӑкӑр вӑйӗпе, вӑрахчен, хыттӑн, тискеррӗн вӗрес килет; ан тив, урса кайнӑ сасӑран хӑраса, пурте тыткӑнтан тухса тарччӑр…

Хочется вырвать из рук музыканта самую большую медную трубу и дуть в нее всей силой груди, долго, громко, страшно, так, чтобы все разбежались из плена, гонимые ужасом бешеного звука…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ҫӑткӑнлӑха пула ухмахланса кайса, выльӑх пек тискеррӗн мӗкӗрсе, ҫын пуҫ мимипе нервисене тӑранма пӗлми хыпса ҫӑтакан хула хырӑмӗнче ҫынсем хӑйсен пурнӑҫӗпе ҫырлахса пурӑнаҫҫӗ; ҫакӑн пек кулӑшла мӑнтарӑн ҫынсене нихҫан та тӗл пулман эпӗ…

И в то же время я нигде не встречал их такими трагикомически довольными собой, каковы они в этом жадном и грязном желудке обжоры, который впал от жадности в идиотизм и с диким ревом скота пожирает мозги и нервы…

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Хӗрарӑм ҫӗре ларчӗ те, аллисемпе пылчӑка сире-сире, хӑйӑлти сассипе йӗрӗнчӗклӗн те тискеррӗн юрласа ячӗ:

А женщина села в грязь и, разгребая ее руками, завизжала гнусаво и дико:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Офицер флангра тӑнӑ, хӗҫне сулла-сулла, сӑмахсене пӑтӑртаттарса, темскер ҫилӗллӗн те тискеррӗн кӑшкӑрнӑ.

Офицер стоял на фланге и, взмахивая шашкой, что-то кричал, отрывисто, гневно, дико.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Халӑх каялла чакнӑ, кӑшт чарӑнса тӑнӑ та хытса кайнӑ; унтан сасартӑк темиҫе ҫӗр ҫын пӗр сасӑпа тискеррӗн, чуна чӗтретмелле уласа янӑ.

Толпа подалась назад, на миг остановилась, оцепенела, и вдруг раздался дикий, потрясающий вой сотен голосов.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed