Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

типсе (тĕпĕ: тип) more information about the word form can be found here.
Вӑл типсе кайнӑ кукӑльне хуҫнӑ та, хыпаланмасӑр ҫыртса илнӗ.

Он разломил чёрствый пирог и не торопясь откусил от своей половины.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Мигелӗн ҫухи татӑлнӑ, лӳчӗркеннӗ, камзолне хулпуҫҫи ҫинчен касса татнӑ, ҫырмара ҫапӑннӑ сылтӑм ури ҫинчи чӑлхи типсе хытса юнпа хуралнӑ.

Воротник Мигеля был порван и смят, камзол на плече разрезан, чулок на разбитой в овраге правой ноге потемнел от засохшей крови.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӗлерессе-и? — типсе кайнӑ тутисемпе пӑшӑлтатса ыйтнӑ Мигель.

Убийства? — пересохшими губами спросил Мигель.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Пӗтӗм парк витӗр курӑнать, сирень кӑна, ҫӑра туратлӑскер, типсе тӗссӗрленнӗ ҫулҫӑллӑскер, витӗр палӑртмасть.

Каменно стучала под ногами земля. Листья с деревьев опали. Весь парк гляделся насквозь, и только сирень скучно стояла в сумрачной зелени пожухлой листвы.

Пӑр юрланӑ чух // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич тусӗн турпас пек типсе хытнӑ лаптак аллине ҫепӗҫҫӗн хӑй ывҫине илет.

Владимир Ильич взял его плоскую, как щепка, руку.

Йывӑр ҫухатусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Куҫҫульне вӑл васкасах кофта ҫаннипе шӑлать, лешӗ пур — ҫавах типсе ҫитмест, ҫут тӗнчене куҫран тартать.

Она торопливо смахивает их рукавом кофты, а они опять застилают, заслоняют белый свет.

Тӗлӗнмеллескер // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 181–184 с.

Эс ман ӑша пурнӑҫ вӗрсе кӗртрӗн, — тет Ванеев, типсе кайнӑ тутине аран-аран хускаткаласа.

Ты вдохнул в меня жизнь, — шептал Ванеев пересохшими от жара губами:

Ванеев вырӑнӗ умӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич унӑн типсе хӑрнӑ аллине ачашлать.

Владимир Ильич поправил на нем одеяло, погладил плечо.

Ванеев вырӑнӗ умӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Типсе кайнӑ ҫӑкӑр хытти эпир! — тарӑхрӗ Маринка.

— Сухари вы несчастные! — возмутилась Маринка.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Столяр арӑмӗ ҫав вӑхӑтра тураман саланнӑ ҫӳҫ-пуҫӗсемпе, йӳле янӑ кӑкӑрӗсемпе кӗпе аркисене пуҫтаркаласа чердак ҫине типсе тӑракан кӗпе-йӗмсене илме хӑпарнӑ.

Столярова жена в это время, нечесаная, с распахнутою грудью, поддерживая юбки, входила на чердак достать свое сохнувшее там платье.

X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Керчь ҫурутравӗ тӑрӑх, типсе, сарӑхса кайнӑ пушхиртен, тӳрем ҫеҫенхиртен килекен сивӗ тинӗс ҫилӗ варкӑшса иртет.

Над Керченским полуостровом дул холодный морской ветер, проносившийся через пустынные, плоские степи, тронутые уже сухой желтизной.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шурӑ та вӑйлӑ хумсем ҫыран ҫинех хӑпарса каяҫҫӗ те кӑпӑк хӑварса каялла юхса анаҫҫӗ, кӑпӑкӗ хӑйӑр ҫинче часах типсе каять.

Волны, зеленые, сильные, бросались на берег и уходили, оставляя полосы пены, быстро впитываемой песком.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ӑҫта тупӑн-ха ӑна, Софья Олимпиевна! — салхуллӑн калать Василь, типсе ҫитнӗ куҫӗсемпе пӑхса.

— Где же его найдешь, Софья Олимпиевна, — мрачно говорит Василь и угрюмо смотрит уже сухими глазами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Картишӗнче пысӑк хурансемпе така какайӗ пиҫет, унтах вырӑнти ҫынсем хатӗрлекен йӳҫӗ эрехе тултарнӑ пичкесем лараҫҫӗ, вӗсен тавра пырӗсем типсе ҫитнӗ, куҫӗсем выҫӑхнӑ партизансемпе вырӑнти тутарсем пухӑнса тӑнӑ.

Во дворе в больших котлах варилась баранина, стояли бочонки с местным кислым вином, и вокруг них с жадными глазами и пересохшими глотками толпились партизаны и местные татары.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗр чул патӗнче тӑратчӗ, куҫне кӗрекен тӗтӗмрен аллисемпе сулкалатчӗ, хӑйӗн типсе ҫитмен куҫӗсемпе пур еннелле ҫаврӑнкаласа пӑхса халӑх хушшинчен такама шыратчӗ.

Девушка стояла ближе к скале, отмахиваясь от дыма костра, и своими влажными, черными и чуть скошенными глазами жадно выискивала кого-то в толпе.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Иртнӗ каҫ сывлӑм ӳкменнипе типсе кайнӑ курӑк ура айӗнче чӑштӑртатать.

Трава шуршала под ногами — ночью не выпало ни одной капли росы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ типсе ларнӑ шывҫулӗ патне антӑм.

Опустился к сухому руслу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Типсе кайнӑ ҫӳллӗ курӑк вӑхӑт килсен ҫӑлса хӑварма та пултармалла, анчах халӗ вӑл пире утма чӑрмантарать, ҫитменнине тата тӑтӑшах маскировкӑласа лартнӑ минӑсем те пулма пултаракан тыркас йӑвисем тӗл пулаҫҫӗ.

Высокая сухая трава могла при случае выручить, но пока затрудняла движение, к тому же часто попадались сусличьи норы, которые могли быть и замаскированными минами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫул ҫинче курнӑ Арчедӑпа Сталинградӑн ишӗлчӗкӗсем, уяр ҫанталӑкпа типсе ӗнсе кайнӑ Ставрополь уй-хирӗсем, Кубаньри станцӑсенчен пӗринче «ҫирӗм улттӑмӗш ҫулхи» текен станцире хӑйсен фронта каякан ывӑлӗсене, темиҫе талӑк хушши куҫ хупмасӑр тертленсе кӗтекен амӑшӗсем аса килсе кайрӗҫ.

Мне вспомнились виденные мною по дороге сюда развалины Арчеды, и опаленные засухой поля Ставрополья, и матери, поджидавшие «двадцать шестой год»…

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Типсе ҫитнӗ ҫулҫӑсем кӗрхи ҫилпе шавланӑ.

Ветер тянул лесом, и громкий шелест подсыхающей листвы скрадывал звуки.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed