Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑвакарса (тĕпĕ: кӑвакар) more information about the word form can be found here.
Акӑ тата урӑхла Анна: кӑвакарса сарӑхнӑскер, пит ҫӑмартисем ҫинче куҫҫуль йӑрӑмланса хытса ларнӑскер, шӗвӗрӗлсе кайнӑ сӑмсаллӑскер тата асаплӑн чалӑшса туртӑннӑ туталлӑскер.

И вот иная Анна: иссиня-желтая, с полосами застывших слез на щеках, с заострившимся носом и жутко-мучительной складкой губ.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан икӗ еннелле сарса хунӑ хускалми алӑсем ҫине пӑхрӗ те Аннӑн чӗрнисем, пиҫе пуҫланӑ хура слива евӗр, шупкарах хӗрлӗн кӑвакарса пынине курчӗ.

Перевел взгляд на руки, безжизненно кинутые вдоль тела, увидел — ногти, как зреющий чернослив, наливаются розовой синевой.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйне хай кӑштах алла илсе, Бунчук Анна ҫинчи кофта ҫухине вӗҫертсе ячӗ те, хӑйӗн аялти кӗпине ҫурса, сурана пир таткисемпе пусса тытма пуҫларӗ; суран шӑтӑкӗнчен сывлӑш кӗнипе, юн хӗрлӗн кӑпӑкланса тухнине, Аннӑн пичӗ-куҫӗ кӑвакарса шуралнине тата тути асаплӑн сиккелесе чӗтренине курчӗ.

Овладев собой, Бунчук расстегнул на Анне ворот кофточки, порвал на себе исподнюю рубашку и, прижимая комья полотна к ране, видел, как пузырилась кровь, пропуская в отверстие воздух, видел, как сине белело лицо Анны и черный рот ее дрожал в муках.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Батареецӑн шатрашка пичӗ кӗл пек кӑвакарса кайрӗ.

Батареец побелел рябинами лица.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн пуҫӗ кӑшт аяккалла, стена еннелле чалӑшнӑ; кӑвакарса кайнӑ ҫамки шурӑ минтер пичӗпе минтер ҫинчи пит ҫӑмартине тӗксӗмлетсе кӑтартать.

Голова его была слегка повернута набок, к стене; белая наволочка подушки оттеняла синеватый влажный лоб и прижатую к ней щеку.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Телеграммӑсен пӗчӗк купине сарлака та шурӑ ал тупанӗпе типтерлӗн шӑлса тӳрлетет те, тӑртаннӑ, кӑвакарса тӗссӗрленнӗ куҫ хупаххисене ҫӗклемесӗр, ӑша кайнӑ сасӑпа калаҫма пуҫлать:

Тщательно утюжа кипку телеграмм широкой белой ладонью, не поднимая опухших, затененных синью век, глухо сказал:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл кӑвакарса кайнӑ сухалне мӗкӗлтеттерчӗ, хыҫне сӑран ҫӗленӗ кӑҫатти ҫине пӑха-пӑха илчӗ, сӑмсине нӑшӑклаттарса туртрӗ.

Он жевал поседевшую бороду, глядел на свои подшитые кожей валенки, чмыкал носом.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чу… чунӑм!.. — сӑмах вӗҫӗсене ҫӑта-ҫӑта пӳлӗнчӗклӗн калаҫрӗ сӑнран шурса кайнӑ кил хуҫи; унӑн ҫурри карса пӑрахнӑ ҫӑварӗ хӗрринчи чӑпар шатрасем ҫав самантрах кӑвакарса тухрӗҫ.

Голу… голуб!.. — целиком глотая концы слов, давился побелевший хозяин, чернел щербатинами в полузатворенном рту.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков, кӑвакарса кайса, кӑшт пӑлханарах пӑхакан куҫӗсене Кривошлыков еннелле чалӑштарчӗ.

Подтелков побледнел, глянул на Кривошлыкова чуть растерянным, косящим взглядом.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ирхи сивӗпе хӗрелсе кайнӑ Такан Яккӑвӗ ура айӗнчи пӑра йывӑр аттипе кӑчӑртаттарса пырать, Пичӗ хӗп-хӗрлех унӑн, ҫаврака суран ҫӗвӗкӗ ҫеҫ тӗссӗррӗн кӑвакарса тухнӑ.

Подкова, красный от легкого утренника, шагал, с хрустом дробя сапогами звонистый ледок, На лице его полыхал румянец, лишь овальный шрам трупно синел.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун ҫывӑхӗнчех хула хӗрринчи кил хапхи ҫумӗнче, сивӗпе кӑвакарса хутланнӑ пӳрнисене чикаркка тӗпӗпе ӑшӑтса, Геворкянц ларать.

Геворкянц, здесь же, в воротах окраинного двора, грел над цыгаркой синие, сведенные холодом пальцы.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑмсине чӑртмаххӑн ҫӳлелле каҫӑртнӑ пулемет патӗнче номерсем саркаланса выртнӑ: наводчик Михалиди, прицела ытлашши ҫӳле илнӗ те, лентӑсене пӗр усӑсӑр пӗтерсе, ним чарӑнми шӑтӑртаттарать; ун ҫывӑхӗнчех хӑранипе кӑвакарса кайнӑ Степанов пашкаса выртать; хыҫалта, пуҫне ҫӗр ҫине чиксе, пӗвӗпе тимӗр шапа пек хутланса тата тӑсса хунӑ урисем ҫине кӑштах ҫӗкленсе, Крутогоров тусӗ — чукун ҫул ҫинче ӗҫлекен рабочи — выртать.

У пулемета, нелепо высоко задравшего нос, пластами лежали номера: наводчик грек Михалиди, взяв несуразно высокий прицел, жарил без передышки, растрачивая запас лент; около него квохтал перепуганный, позеленевший Степанов; позади, воткнув голову в землю, сгорбясь, как черепаха, чуть приподнявшись на вытянутых ногах, корячился железнодорожник, друг Крутогорова.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр вӑхӑта хӗвел ҫӳллӗрех ҫӗкленчӗ те ҫӗре хытӑ пӗҫертсе тӑчӗ, анчах пашник пӗлет, пӗр кӑвакарса, пӗр хуралса, тӳпене сарӑлса кайрӗ те шӗвӗр хулпуҫҫиллӗ бурка евӗр пулса тӑчӗ…

На какой-то час солнце успело подняться выше, паля землю с небывалой силой, но туча-башлык, то синея, то чернея, расползлась по небу и стала походить на огромную, с острыми плечами бурку…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӗҫлекенсем аллисене ҫуса станицӑсене кайма пуҫтарӑннӑ кун Сергей савӑнӑҫлӑ кӑмӑлпа гидростанцине хӑҫан ӗҫе ярасси ҫинчен Кондратьевпа калаҫса татӑлма Рощенскине васканӑ чух, ирхине хӗвелтухӑҫ енчен ҫил вӗҫтерсе тӑракан башлык евӗр шурӑ пӗлӗт кӑвакарса хӑпарчӗ.

И в тот день, когда строители уже мыли руки и собирались ехать в станицы, а Сергей в хорошем настроении спешил в Рощенскую, чтобы посоветоваться с Кондратьевым и установить точную дату пуска гидростанции, с утра на востоке поднялась лилово-белая туча, похожая на раскинутый по ветру башлык.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань леш енче шурӑ хӳшӗ пек лутра сӑртсем ларнӑ, вӗсем е тӗтӗм евӗр кӑвакарса каяҫҫӗ, е ачаш кӗрен тӗспе витӗнеҫҫӗ.

За Кубанью белыми шатрами стояли невысокие горы и то казались дымчато-сизыми, то озарялись мягким розовым светом.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тӑван станицӑра тул кӑвакарса килнине курас килчӗ, — шӳт тӑвасшӑн пулчӗ Сергей.

— Захотелось посмотреть этот серый рассвет в родной станице, — пробовал отшутиться Сергей.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл пӳлӗне-пӳлӗне, сӑнӗпе вилес пек кӑвакарса кайса, кӑвак Донӑн чысӗпе мухтавӗ ҫинчен, казаксен историллӗ миссийӗ ҫинчен, офицерсемпе казаксем ҫапӑҫу хирӗсенче пайтах пӗрле юн юхтарни ҫинчен калаҫрӗ.

О славе и чести седого Дона, об исторической миссии казачества, о совместно пролитой офицерами и казаками крови говорил он, задыхаясь, мертвенно бледнея.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑша наркӑмӑшлӑ газ пек курайманлӑх тӑвӑнса тулнипе Бунчук сывлӑш ҫавӑрайми пулса ҫитрӗ; вӑл сӑнран кӑвакарса кайса, шӑлӗсене кӑчӑртаттарчӗ, йывӑррӑн ахлатса илчӗ.

Он чуть не задохнулся от хлынувшей в него ядовитой, как газ, ненависти; бледнея, заскрипел зубами, застонал.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Верховнӑй Корнилов… — кӑвакарса кайса тем калама тӑчӗ есаул.

— Верховный Корнилов… — побагровев, заикнулся было есаул.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун патне кӗл пек кӑвакарса кайнӑ сотня командирӗ чупса ҫитрӗ.

К нему подбежал бледный командир сотни.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed