Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каятчӗ (тĕпĕ: кай) more information about the word form can be found here.
Асанне хӑш-хӑш кун ик-виҫ ҫӗр скумбри илсе каятчӗ сутма.

В иной день по две, по три сотни тащила покойная бабушка на привоз.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл вӑрӑм ҫиптунине пӑрса ҫыхатчӗ, халатпаччӗ, сӑмах чӗнмесӗр ман ҫине пӑхатчӗ, ман валли темле тутлӑ ҫимӗҫ пуррине асне илсен, сасартӑк чупса каятчӗ, вара вӑл ӳсӗртекен чие-и е маслина илсе пыратчӗ, вӗсене эпир иксӗмӗр те юрататпӑр.

В халатике, с косами, заплетёнными на ночь, она молча смотрит на меня и вдруг бежит куда-то, вспоминает, что у неё есть что-то вкусное для меня — пьяная вишня или маслины, которые мы оба любили.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах поезд Ярославле 20 сехет те 20 минутра тухса каятчӗ, манӑн тумаллисем пайтахчӗ-ха:

Но поезд в Ярославль отходил в 20.20, а мне ещё нужно было:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Р. самолечӗ ҫурҫӗр вӑхӑтӗнче вӗҫсе каятчӗ.

Самолёт Р. уходил в полночь.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман Георгий пичче пире час-часах хӑйпе пӗрле инҫетри хӑйӑр хирӗсене, пулас шыв ҫулӗсене тӗпчесе ҫӗрсене ертсе каятчӗ.

И брат мой Георгий брал нас с собой в далекие поездки по пескам, где он разведывал будущие пути воды.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Энскра чух вӑл ҫӳлӗ кӑна, лапсӑркка пуҫлӑ ҫамрӑк ачаччӗ, кирек хӑҫан та вара мӗн кӗтменнине тӑватчӗ — кӗтмен чухнех хӑнана пыратчӗ, кӗтмен ҫӗртех асне илсе тухса каятчӗ.

В Энске это был длинный, лохматый молодой человек, который всегда делал что-нибудь неожиданное — неожиданно приходил в гости, когда его никто не ждал, и так же неожиданно срывался с места и уходил.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫсерен эпир Кирӑпа тӑраниччен пӑшӑлтатса пӗрне пӗри: «Ну, ҫитӗ, ҫывӑрмалла!» теттӗмӗр, Кира пӗр самантрах ҫывӑрса каятчӗ, ҫывӑрнӑ чух ун сӑнарӗ кулӑшла телейлӗн куранатчӗ, ҫавӑн пек чухне вара пӗр-пӗччен юлаттӑм та чӗрене чӑтма ҫук тунсӑх явса илетчӗ.

Но по ночам, когда мы с Кирой, нашептавшись вволю, по очереди говорили друг другу: «Ну, спать!» — и она вдруг засыпала, и во сне у неё становилось смешное, счастливее выражение лица, в эти минуты, когда я оставалась одна, тоска наконец добиралась до сердца.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калаҫмасӑр тӑмашкӑн питӗ кансӗрччӗ вара, мӗншӗн тесен Сивцев-Вражека каҫ сиктермесӗр Катя кукамӑшӗ пыра-пыра каятчӗ.

Но это было не так-то легко, потому что почти каждый вечер на Сивцев–Вражек приходила старушка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшӗ вара пӗрмаях йывӑра илетчӗ те тухса каятчӗ кухньӑна, Кира ун хыҫҫӑн калаҫса супатчӗ.

И, как всегда, мама обижалась и уходила на кухню, а Кира топала за ней — объясняться и целоваться.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Укҫа пирки те пулма пултарӗ, шкулта вӗреннӗ чухнех-ха укҫа ҫинчен сӑмах кӗрсен, Ромашкӑн хӑлхи те хӗрелсе каятчӗ.

Даже деньги — недаром же в школе у него начинали пылать уши, когда он говорил о деньгах.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл театра каятчӗ, пӗчченччӗ, чӑн ӗнтӗ, вӑл мӗншӗн пӗччен иккенни те мана тӗлӗнтерчӗ.

 — Она в театр шла — одна, правда, и это мне показалось странным.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня хӗрелсе каятчӗ.

Саня краснела,

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл Кораблев патне каятчӗ.

— Она шла к Кораблеву.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӑнтарӑн Катя хӗрелсе каятчӗ, сӑмахран сӑмах ҫине упаленме пуҫлатчӗ, унтан кӳренсе: нимӗҫле ун пек калаҫмаҫҫӗ, ӑна куҫарма ҫук, тесе хуратчӗ.

Бедная Катя мучилась, краснела, карабкалась со слова на слово, а потом обиженно заявляла, что по-немецки так вообще не говорится, это непереводимо.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗлӗк ҫак тӗлте пирӗн урам, майсӑр пӑрӑнса, тӑвӑр кӗпер тоннельне хӗсӗнсе кӗрсе, аран-аран леш еннелле каҫса каятчӗ.

Прежде здесь наша улица, неуклюже вильнув вбок и юркнув в узкий решетчатый туннель моста, кое-как перебиралась на другой берег.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Мӑйӑхлине» хӑйӗн хӑни тесех шутлатчӗ ҫав ӗнтӗ вӑл, мӗншӗн тесен леш кӗрсессӗнех вӑл ӑна хӑй пӳлӗмне илсе каятчӗ е столовӑя ертсе кӗретчӗ, ӗҫ ҫинчен сӑмах та уҫтармастчӗ.

Без сомнения, он считал, что «Усы» — его гость, потому что сразу же тащил его к себе или в столовую и не давал говорить о делах.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев пырсан, Николай Антоныч кӑмӑлӗ уҫӑлсах каятчӗ.

Особенно любезен он был, когда приходил Кораблев.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл эпӗ ҫывӑрса тӑричченех тухса каятчӗ.

Она уходила, когда я еще спал.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӑмламас ҫӗлӗкӗсене курсанах тата вӗсем йӑсланине илтсессӗн те, эсир ӗненес те ҫук,— чӗрем ҫурӑлсах каятчӗ.

Как завижу, бывало, рысьи шапки, да как заслышу их визг, веришь ли, отец мой, сердце так и замрет!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӗлӗкрех, сасартӑк сехечӗ-сехечӗпе кантӑк умӗнче тӑма е ҫӗр варринчех, вырӑн ҫинчен тӑрса, тул ҫутӑличчен кӗпе вӗҫҫӗн сӗтел умӗнче ларма пуҫласан, атте ӑна темиҫе кунлӑха яла, киле илсе каятчӗ, унтан вара вӑл сывалса таврӑнатчӗ.

Прежде, когда она вдруг начинала стоять у окна часами или ночью вскакивать и в одной рубашке сидеть у стола до утра, отец отвозил ее за несколько дней домой, в деревню, и она возвращалась здоровой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed