Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чӑтса (тĕпĕ: чӑт) more information about the word form can be found here.
Ӗнер вӑл аттене анне вилни уншӑн чӑтса ирттерме ҫук пысӑк инкек пулни ҫинчен, ӑна нимӗнсӗр тӑратса хӑварни, ҫав пирӗшти (ҫапла калатчӗ вӑл аннене) вилес умӗн ӑна манманни, унӑн тата Катьӑн малашнехи пурнӑҫне тулӑх тума кӑмӑлӗ пуррине палӑртни ҫинчен каласа панӑччӗ.

Накануне она говорила отцу, что смерть maman для нее такой ужасный удар, которого она никак не надеется перенести, что она лишила ее всего, что этот ангел (так она называла maman) перед самою смертью не забыл ее и изъявил желание обеспечить навсегда будущность ее и Катеньки.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сана эп хӑрушӑ инкек ҫинчен систернине пӗлсех ҫыратӑп; анчах маларах е каярах, манран-и е урӑххинчен эсӗ ӑна пурпӗрех пӗлеттӗн; ҫак инкеке, турӑ хӗрхенессе шанса, ҫирӗппӗн чӑтса ирттерме тӑрӑшӑр.

Я знаю, какой ужасный удар наношу тебе; но все равно, рано или поздно, от меня или от других, ты получил бы его; постараемся же с твердостию и надеждою на милосердие божие перенести это несчастие.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку вара уйрӑммӑнах романри тӗп герой, Николенька Иртеньев, сӑнарӗнче палӑрать, ӑна ҫырса кӑтартнӑ чухне Толстой хӑй ача чухне, ҫамрӑклӑхра, яш ӗмӗрӗнче мӗн-мӗн чӑтса ирттернинчен чылайӑшне илсе кӑтартнӑ.

И это особенно проявляется в образе главного героя романа, Николеньки Иртеньева, при описании которого Толстой привел многое из того, что он пережил в детстве, юности, и отрочестве.

Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Каҫхине такасене аула хӑваласа пынӑ чух Кӗтӳҫӗ чӑтса тӑрайман — Тилӗ мӗн хӑтланни ҫинчен пурне те каласа панӑ.

Вечером пригнал пастух баранов в аул и не утерпел — всем рассказал о проделке лисы.

Тилӗпе упа тата кӗтӳҫӗ // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

— Мӗн эсӗ пуҫна пӑркаласа ларатӑн! — тет Тилӗ чӑтса тӑрайманнипе.

— Что ты там вертишь головой? — нетерпеливо спрашивает лиса.

Тилӗ, тӗве, кашкӑр, арӑслан тата путене // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 45–50 с.

Кашкӑр чӗр аш курсанах, ниепле те чӑтса тӑраймасть; Тӗвен пӗверне ҫулса илет те чӑмламасӑрах ҫӑтса ярать.

Как увидел волк свежее мясо, так и не стерпел: схватил верблюжью почку и проглотил ее целиком.

Тилӗ, тӗве, кашкӑр, арӑслан тата путене // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 45–50 с.

Чӑтса тӑраймарӗ бай, ҫав тери хытӑ ҫухӑрса ячӗ:

Не выдержал бай, закричал так громко:

Алтӑр-Косе тата Шигайбай // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 21–26 с.

Анчах кайран-кайран чӑтса тӑраймасть, кавӑн хуппине кӗсйинчен кӑларса ҫӗр ҫине ҫавӑрса ҫапать те калать:

Но потом не выдержит, вытащит из кармана тыквенную крынку, ударил о землю и говорит:

Алтӑр-Косе тата Шигайбай // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 21–26 с.

Юлашкинчен, чӑтса тӑраймасӑр: — Ку хӑрушӑ пулӗ, — тесе асӑрхаттарчӗ.

Наконец, он не выдержал и заметил: — Наверно, это опасно.

II // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Чӑтса ирттерет…

— Устоит…

I // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Вӑл, текех чӑтса тӑраймасӑр, Синдона чӑмӑрӗпе юнарӗ, кирек мӗнле халӑх та ӑнланакан темиҫе сӑмаха кӑшкӑрчӗ.

Не выдержав, он погрозил синдо кулаком и выругался.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Ҫапах та, ывӑлӗ ун ҫине темле куҫпа пӑхнине асӑрхарӗ те ашшӗ чӑтса лараймарӗ:

Однако, поймав на себе странный взгляд сына, он не выдержал и спросил:

Тавыль пурнӑҫӗнчи улшӑну // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мӗн шыратӑр ҫак эсир унта? — чӑтса тӑраймасӑр ыйтрӗ Петя.

— Что вы там ищете? — не сдержал своего любопытства Петя.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ҫутӑ мӗнле кунта! — чӑтса тӑраймарӗ Тынэт, электричество ҫутса.

— А свет здесь какой! — не выдержал Тынэт и включил электричество.

Чочой пулӑшрӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Юлашкинчен вӑл чӑтса лараймарӗ:

Наконец он не выдержал.

Лайӑххи ҫав тери нумай // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫак ыйту ӑна ҫав тери интереслентерет, ҫавӑнпа та ыйтмасӑр чӑтса тӑраймарӗ вӑл: — Чи асли кам… хуҫи кам вара ҫак кӗтӗвӗн? — тесе ыйтрӗ вӑл.

Этот вопрос так занимал его, что он не выдержал и спросил: — Кто самый главный человек… кто хозяин этого стада?

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Петьӑна хӑйӗн пырне темскер ларнӑн туйӑнчӗ, Кэукайӗ вара, куҫ-пуҫне чарса пӑрахсах, икӗ тус мӗнле тӗл пулнине пӑхать те пӑхать, аран-аран чӑтса тӑрать вӑл, хӑйӗн те йытта ыталаса илес килет унӑн.

Петя почувствовал, как что-то запершило у него в горле, а Кэукай все смотрел и смотрел широко раскрытыми глазами на встречу двух друзей и с трудом удерживался, чтобы самому не обнять собаку.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Пӗлетӗн-и, Эттай, — чӑтса тӑраймарӗ Петя, — эсӗ ҫапла хӑтланни вӑл: «Эпӗ чи лайӑххи! Эпӗ пуринчен малтан парне илсе килсе патӑм, ытти ачасем манран япӑхрах…» — тени пулать.

— Знаешь, Эттай, — не выдержал Петя, — ты своим поступком как бы сказал: «Я самый лучший! Я первый подарки вручил, а все остальные ребята куда хуже меня…»

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой чӑтса тӑраймарӗ — пӗр урапине тытса ҫавӑрса пӑхрӗ, унтан иккӗмӗшне, виҫҫӗмӗшне…

Чочой не выдержал — покрутил одно колесико, затем второе, третье…

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ну-и шухӑшлать те ку! — юлашкинчен чӑтса тӑраймарӗ Нина Ивановна.

— Ну и задумался! — наконец не выдержала Нина Ивановна.

Тынэт хуйхи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed