Corpus of the Chuvash language

Хӑйӗн хуҫине — ҫынна — шаннӑ ӗнтӗ, айван, мана вӑл усал тӑвас ҫук тенӗ пуль.

Верила своему хозяину, не думала, что он способен на такое зло.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑнӗ-пуҫӗ хӑйӗн шап-шурӑ.

Вернулся он бледный и злой.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ыттине хуҫаланса хӑйӗн хӗвне чикрӗ.

остальной хлеб сунула за пазуху.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытти чылай пуп пекех, виҫеллӗ таран ҫӑткӑн пулнӑ Протопопов, хӑйӗн прихутӗнчи ҫынсене юратман.

Протопопов, как и многие другие попы, был по меру жадным, не любил людей своего прихода.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗккӗскер, хӑйне мӑн ҫын вырӑнне хурса виҫӗ ҫул аслӑ Ваҫука хӑйӗн хӳтлӗхне илнӗ вӑл: ӑна аллинчен тытса вырӑнтан вырӑна куҫара-куҫара лартнӑ, ҫӑварне ҫырла хыптарнӑ, ҫӳҫне тураса якатнӑ.

Маленькая, щупленькая, она, несмотря на то, что была младше Вазюка на три года, сразу стала его покровительницей и обращалась с ним, как с малышом: возьмет за руку и ведет за собой, а то сорвет ягодку и положит ему в рот или примется ласково расчесывать ему волосы,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Лешӗ ӑнланманнине кура ӑна хӑйӗн пӗчӗкҫӗ ҫирӗп аллипе аллинчен ҫатӑрласа тытнӑ.

Видя, что мальчик не понимает ее, она ухватила его крепко за руку

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытла та час манать-ҫке ҫын хӑйӗн чӑн хакне!

Да, удивительно быстро забывает человек свою истинную цену.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вырмара ҫеҫ кашнин хӑйӗн ани.

здесь все и всё на виду, не то что на своих полосках,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӗрлешӗттӗмӗр ҫав! — хӑйӗн сӑмахне хӑй ҫирӗплетрӗ Янтул.

— Да-да, сошлись бы, — подтвердил свои слова Яндул.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсем хушшинче Енчӗпек хӑйӗн йӑмӑкӗсене те курать.

Среди них Ендебек видит своих сестер.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑрах хӑлхипе Енчепек пахчара шӑпчӑк юрланине итлет, тепринпе хӑйӗн ӑшне тӑнлать.

Одним ухом Ендебек слушает пение соловья в саду, другим — себя.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Камӑн хӑйӗн пурнӑҫне пӑсас килтӗр?

Еще бы: кому охота свою жизнь губить?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн ирӗкӗ пулсан ӑна вӑл тапса ҫех ывӑтса ярӗччӗ.

Если бы у него была воля, он бы силой отбросил ее.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эс мӗн ятлӑ тесе ыйтсан вӑл хӑйӗн чӑн ятне персе ярса хӗрелсе кайнисем те пулкаланӑ.

Бывало, что он сам себя подводил: спросят его имя, он и ляпнет настоящее.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах тӗксе ямарӗ, хӑйӗн арки ҫине хучӗ.

Не сбросила, не оттолкнула, а уложила их к себе на колени.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, йӑмӑкӑм, пӑрчӑканӑм, пиччӳ миҫерине те маннӑ-ҫке эсӗ, — тӳррипе калассинчен пӑрӑнчӗ Янтул тум-тир витӗрех хӑйӗн айӑкне хӗр кӑкӑрӗ пусса тӑнине туйса, ҫывӑхрах хӗрӗн чӗтревлӗ тутине курса.

— Э-э, сестренка, трясогузочка моя, ты и позабыла, сколько лет твоему дяде? — ушел от прямого ответа Яндул, чувствуя сквозь одежду упругую грудь девушки, прильнувшей к его боку. А ее губы близко-близко…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн вӑрттӑн ӗмӗтне Енчӗпек сисет пуль тесе хӗреле-хӗреле каятчӗ вӑл.

Яндул боялся, что Ендебек прочтет его потаенные мысли, и молча краснел, покрывался потом.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чӗлӗм туртакансен кашниннех харпӑр хӑйӗн пур…

Все свое курево имеют-с…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас еннелле вӗлт пӑхса илчӗ те вӑл лешӗ тунсӑхласа ларнине кура ҫавӑнтах хӑйӗн чӑн йӗрӗ ҫине куҫрӗ.

Мельком взглянув на Утласа, Тимеркке увидел тоскливое выражение его лица и тотчас вернулся на землю:

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас хӑйӗн вӑйӗпе тӳрӗлӗхне шаннӑ, ҫынсене ӗненнӗ.

Утлас, конечно, верил в свою силу и честность, верил и в людей.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.