Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑйне (тĕпĕ: мӑй) more information about the word form can be found here.
Анчах вӑл ахаль-и-ха ывӑлӗшӗн укҫа тӳлет, ахаль-и ывӑлӗ унӑн хулара пурӑнать, шкулта вӗренет тата мӑйне хӗрлӗ тутӑр ҫыхса ҫӳрет?

Но недаром же он платит деньги за сына, недаром же сын живет в городе, ходит в школу и носит на шее красный платок.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сӑмахран, акӑ, ҫын пӳрнине ыраттарнӑ тейӗпӗр, ун хыҫҫӑн вӑл пӑсӑк апат ҫинипе аптраса ӳкет, кун хыҫҫӑн ҫӑла анса кайса мӑйне хуҫать, вара кам та пулин мӗнле вилнӗ тесе ыйтсан, пӗр-пӗр тӑмпуҫ: «Пӳрнине ыраттарнипе вилнӗ», — теме пултарать.

Положим, человек ушибет себе палец, а потом отравится, а потом свалится в колодец и сломает себе шею, и кто-нибудь придет и спросит, отчего он умер, так какой-нибудь дуралей может сказать: «Оттого, что ушиб себе палец».

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗр-ик минутран тупӑкҫӑ таврӑнчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем каллех стена ҫумӗпе йӑпшӑнса куҫрӗҫ; вӑл пӳлӗмӗн виҫӗ енне иртсен тӳрленсе тӑчӗ те ҫӑварне аллипе хупларӗ, унтан, мӑйне тӑсса, хӑйӑлти сассипе халӑх пуҫӗ урлӑ ҫапла пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ: «Йытӑ йӗкехӳре тытнӑ!»

Минуту-другую спустя возвращается гробовщик, и опять его плечи пробираются по стенке; он обошел три стороны комнаты, потом выпрямился, прикрыл рот рукой и, вытянув шею, хриплым шепотом сообщил пастору через головы толпы: «Она поймала крысу!»

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Джима Лир король тумне тӑхӑнтартрӗ: кантӑк карри тумалли ҫитсӑран ҫӗленӗ вӑрӑм халат, кӑвакарнӑ ҫӳҫ тӗслӗ парик, лаша хӗлӗхӗнчен тунӑ сухал тупрӗ, унтан хӑйӗн театрӗнчи сӑрсене илчӗ те Джим мӑйне, питне, аллисене, хӑлхисене сӑрларӗ — йӑлтах тӗттӗм кӑвак сӑрпа сӑрларӗ, Джим вара шыва путса вилнӗ, шыв тӗпӗнче эрне выртнӑ ҫын тӗслӗ пулса тӑчӗ.

Он одел Джима в костюм короля Лира — длинный халат из занавесочного ситца, седой парик и борода из конского волоса, потом взял свои театральные краски и вымазал Джиму шею, лицо, руки и уши — все сплошь густой синей краской такого тусклого и неживого оттенка, что он стал похож на утопленника, пролежавшего в воде целую неделю.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Урамсенче халӑх туллиех, пурте шуйханнӑ пулас, ӗҫ мӗнле пулнине кала-кала параҫҫӗ: кашни каласа паракан ҫын патӗнче темӗн чухлӗ ҫын мӑйне тӑсса итлесе тӑрать.

На улицах было полно народу, и все, видно, очень встревожились, все, кто видел, как стрелял полковник, рассказывали, как было дело; вокруг каждого такого рассказчика собралась целая толпа, и все они стояли, вытягивая шеи и прислушиваясь.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Джим сиксе тӑчӗ, мӑйне тӑсса тавралӑха кӑштах тӑнларӗ те: — Кам унта? — тесе ыйтрӗ.

Он вскочил и около минуты прислушивался, вытянув шею; потом говорит: — Кто там?

Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Ҫук, эпӗ нимӗн те пӗлместӗп, — терӗ Анна Васильевна, мӑйне малалла тӑсса.

— Нет, я ничего не знаю, — заметила Анна Васильевна и вытянула шею.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Увар Иванович табак тӗслӗ шалпар сюртук тӑхӑнса ҫӳрет, мӑйне шурӑ тутӑр ҫыхать, час-час тата нумай ӗҫсе ҫиет, аптраса ӳкнӗ йывӑр вӑхӑтсенче, тепӗр майлӑ каласан, хӑйӗн мӗнле те пулин шухӑшне каласа пӗлтересси килсен, вӑл кашнинчех сылтӑм аллинчи пӳрнисене — малтан пуҫ пӳрнинчен пуҫласа кача пӳрни патне ҫити, унтан кача пӳрнинчен пуҫласа пуҫ пӳрни патне ҫити, — хӑвӑрттӑн сывлӑшра ҫавӑркаласа илет те аран-аран: «кирлӗччӗ… мӗнле те пулсан… ара…» тесе мӑкӑртатать.

Увар Иванович носил просторный сюртук табачного цвета и белый платок на шее, ел часто и много, и только в затруднительных случаях, то есть всякий раз, когда ему приходилось выразить какое-либо мнение, судорожно двигал пальцами правой руки по воздуху, сперва от большого пальца к мизинцу, потом от мизинца к большому пальцу, с трудом приговаривая: «Надо бы… как-нибудь» того…»

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев майсӑррӑн, хулпуҫҫийӗсене ҫӗклесе мӑйне тӑсса утать; апла пулсан та, вӑл Шубинран ытларах йӗркеллӗ ҫын пек туйӑнать; пирӗннисем джентльмен сӑмаха йӗркерен кӑларман пулсан, эпир ӑна джентльмен, тенӗ пулӑттӑмӑр.

Берсенев двигался неуклюже, высоко поднимал на ходу плечи, вытягивал шею; а все-таки он казался более порядочным человеком, чем Шубин, более джентльменом, сказали бы мы, если б это слово не было у нас так опошлено.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унӑн ҫийӗнче блуза евӗр шалпар шурӑ пальто; ҫинҫе мӑйне сенкер тутӑр ҫыхнӑ, лӳчӗркенсе пӗтнӗ улӑм шлепки хӑй ҫумӗнче, курӑк ҫинче йӑваланса выртать.

На нем было просторное белое пальто вроде блузы; голубой платок охватывал его тонкую шею, измятая соломенная шляпа валялась в траве возле него.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ашшӗ тротуар ҫинче выртать, мӑйне унӑнне осколка касса кайнӑ иккен.

Отец лежал на тротуаре с перерезанной осколком шеей.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Лаша, кӗтесшӗн мар пулса, урине тӑп-тап пускалать, мӑйне авса илсе, чӗлпӗрне карӑнтарать.

Конь нетерпеливо топнул ногой и, выгибая шею, потянул поводья.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Батальон командирӗ утланнӑ ула кӗсре урине хитрен пусса пырать, хӑйӗн ҫинҫе мӑйне пӗкӗ пек авса чӗлпӗрпе вылять.

Пегая кобыла под командиром батальона красиво ставит ногу, балует поводом, изгибая дугой тонкую шею.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Панирен пӗр минутлӑха кайма ирӗк пама ыйтатӑп, пан майор сивӗ сӑра ӗҫесшӗн, — терӗ проводник, йӑвашшӑн пуҫ тайса, пуҫ тайнӑ хушӑра хӑйӗн вӑкӑрӑнни пек хулӑн мӑйне аран-аран авса.

— Прошу у пани разрешения отлучиться на минутку: пан майор хочет холодного пива, — угодливо сказал проводник, с трудом сгибая при поклоне свою бычью шею.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ун умӗнче ҫине таткаланса пӗтнӗ тумтир, урине тӗлӗнмелле япаласем тӑхӑннӑ, мӑйне таса мар алшӑлли ҫыхнӑ, нумайранпа пит-куҫне ҫуман Павел тӑрать.

В рваной, истрепанной одежде и фантастической обуви, с грязным полотенцем на шее, с давно не мытым лицом стоял перед ней Павел.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унан мӑйне аври таранах флот кортикӗ кӗрсе ларчӗ.

По рукоять вогнано ему в шею лезвие морского кортика.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗсем: пӗри Недоступная утравӑн чуллӑ ҫӗрӗ, паруссене сарса янӑ карап мӑйне килекенскер, тепре Соловей утравӑн вӗҫӗнчи икӗ пӗчӗкҫӗ утрав, вӗсем ишӗлсе выртакан форт пек курӑнса лараҫҫӗ.

Которые служат морякам опознавательными пунктами, а именно: скалу на острове Недоступном, похожую на корабль с распущенными парусами, и на северной оконечности острова Соловья два крохотных островка, напоминающих развалины форта.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Фламинго йӑвисем, касса татнӑ конус мӑйне килекенскерсем, пӗр вырӑнта пинӗ-пинӗпе шутланаҫҫӗ, вӗсем чӑн-чӑн пӗчӗк хула евӗрлех туйӑнаҫҫӗ.

Гнёзда фламинго, имеющие форму усечённого конуса, были сгруппированы тысячами, образуя настоящие маленькие города.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӑннипех те урӑх нимле тума та май килмерӗ, ҫавӑнпа Гленарванӑн хаклӑ тӑракан кӗленче мӑйне ирӗксӗрех татса пӑрахмалла пулчӗ.

В самом деле, иным способом трудно было бы извлечь бумаги, и лорд Гленарван решился отбить горлышко драгоценной бутылки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӑйне татса илсен те ҫитмелле, — терӗ Джон.

— Вам достаточно отбить горлышко, — посоветовал Джон Манглс.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed