Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ларатӑп (тĕпĕ: лар) more information about the word form can be found here.
Ларатӑп пӗчченех кабинетра, асапланатӑп, тарӑхатӑп та итлетӗп.

Сижу один в кабинете, мучаюсь, злюсь и прислушиваюсь.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Акӑ ларатӑп ачасемпе… мӗнле сӑмах каласа хутӑм! —

Вот сижу с детьми… какие слова сказал! —

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

 — Анне, эпӗ акӑ кунта мӗн хумаллине пӗлмесӗр ларатӑп.

 — Мама, я сижу и не знаю что сюда положить.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Халӗ акӑ, ҫулсем иртсен, ҫав пӗчӗк туратран ҫак пысӑк йывӑҫ ӳссе ларсан, пӗтӗм утрав юман йывӑҫӗсемпе витӗнсен, эпӗ хамӑн «ӗмӗтӗм» айӗнче ахаль лесник пулса ларатӑп, халӗ эпӗ никама та кирлӗ мар, вӑрман касакансене кирлӗ пулсан кӑна!..

А теперь, когда прошли годы, и из прутика выросла эта махина, и весь остров покрылся дубом, я сижу под своей «мечтой» простым лесником, и никому я теперь не нужен, разве что лесорубам!..

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ларатӑп… — халӗ эпӗ никама та кирлӗ мар…»

— Просижу… и никому я теперь не нужен…»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Вилӗм ҫитичченех ӗнтӗ ҫакӑн пек ларатӑп, — хурлӑхлӑн шутларӗ Федор Лукич, ҫӳлти тачка тути ҫинчи хытӑ та сӑрӑ кӑпшанкӑ пек тур паллине пӳрнипе тӗрткелесе.

«Вот так и просижу до самой смерти, — с горестью думал Федор Лукич, трогая пальцем на верхней толстой губе родинку, твердую, похожую на серого жучка.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Никам та ҫук кунта, иртенпех пӗччен пӑнтӑхса ларатӑп.

— Да нет тут никого, с утра один гнию!

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫак аппарат ҫумӗнче ларатӑп та ав, таҫта, тамӑк тӗпӗнче ларнӑнах туйӑнать…

Сижу вот у этого аппарата, и кажется мне, что я в аду кромешном…

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫыпҫӑнсах ларатӑп.

Прирасту к ней.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Класра сочинени ҫырса ларатӑп пек.

Будто я сижу в классе и готовлюсь писать сочинение.

Шухӑшне калани // Хӗветӗр Уяр. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 112–113 стр.

Унӑн койки патӗнче ларатӑп.

Сижу у его койки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Отбой пуличченех кунта ларатӑп темен эп.

Я ж не сказал, что до отбоя тут буду.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ларатӑп, ман тавра вара ҫамрӑк та ватӑ йывӑҫсем ӳсеҫҫӗ, вӗсенчен пӗрне вӑрман винограчӗн аври сӑрса илнӗ; ман ҫывӑхрах фазансем, пӗрне-пӗри хуса кӑларса, чакаланаҫҫӗ, вӗсем, тен, хӑйсен вӗлернӗ тӑванӗсене те туяҫҫӗ пуль.

«Сижу, а вокруг меня стоят молодые и старые деревья, и одно из них обвито плетями дикого винограда; около меня копошатся фазаны, выгоняя друг друга, и чуют, может быть, убитых братьев».

XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лопазик тӑватӑп та ҫӗрӗпе ларатӑп, хураллатӑп.

Лопазик сделаю и сижу ночь, караулю.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ пӳлӗмре ларатӑп.

Я сижу в комнате.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тӑхта: чи малтан тытӑнмалла… ареста пула килте ларатӑп… урам тӑрӑх ҫынсем ҫӳреҫҫӗ… ача чухне анне кӑкара-кӑкара хуратчӗ…

Постой: надо вернуться назад… сижу под арестом… по улице ходят люди… в детстве мама привязывала…

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ ларатӑп куна.

Это я сижу.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Алӑк уҫӑ, ман хам кӑмӑл туртнӑ ҫӗре каяс, мӗн шутланине тӑвас, калаҫас, кулас килет, — эпӗ вара ҫип вӗҫҫӗн ларатӑп.

— Дверь открыта, мне хочется идти, куда хочу, делать, что хочу, говорить, смеяться, — а я сижу на нитке.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Шкул ачи евӗр, ураран ҫыхса хунӑ ача пек, ларатӑп акӑ халь эпӗ, — пӳлӗм тӑрӑх сӗнкӗртетсе ҫӳренӗ май, шухӑшларӗ Ромашов.

«И вот я теперь сижу, как школьник, как мальчик, привязанный за ногу, — думал Ромашов, слоняясь по комнате.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Акӑ, вӗсене мӗнпурне кӗвӗҫтерсе, ыран ирпеленех кӗнеке тытса ларатӑп та, хатӗрленсе ҫитсе, академие кӗретӗп.

 — Вот, назло им всем, завтра же с утра засяду за книги, подготовлюсь и поступлю в академию.

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed