Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ ӑна тытса тӑратӑп! — тесе кӑшкӑрать вӑл.
Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Асӑрханарах ҫӳрӗр! — кӑшкӑрать Анна Ивановна.
Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Кукамай! — кӑшкӑрать Маруся.
Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— Анне! — кӑшкӑрать Верочка, — пӗр хӗрача ман пекех хӑранӑ, халӗ Совет Союзӗн Геройӗ!— Мама, — кричит Верочка, — одна девочка боялась, как я, а теперь Герой Советского Союза!
Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— Куртӑн-и, анне? — кӑшкӑрать кӑпӑшка ҫӳҫлӗ хӗрача.
Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Пуҫне чӳречерен кӑларса: — Маруся, эсӗ мӗн тӑватӑн унта! — тесе кӑшкӑрать.
Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— Хӑрать! — кӑшкӑрать Серёжа.
Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Серёжа Марусьӑна асӑрхаса илет те: — Маруся хӑрать! Маруся хӑрать! — тесе кӑшкӑрать.Серёжа замечает Марусю и кричит: — Маруська боится! Маруська боится!
Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Ман хыҫӑмран! — кӑшкӑрать Серёжа.
Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Вӑл кӗпе тӑхӑнман, ҫарамасах (кӗпине амӑшӗ ҫунӑ), тӳнтерсе хунӑ тачка ҫине хӑпарса тӑнӑ та, чышкисемпе юна-юнах кӑшкӑрать:Он стоял на опрокинутой тачке голый по пояс (рубашку стирала мать) и, потрясая кулаками, выкрикивал:
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Нумайӑшӗн ним ҫине хӑпарса тӑмалли те ҫук курӑнать, ҫавӑнпа та вӗсем, хӑйсен юлташӗсен хулпуҫҫийӗсем ҫине улӑхса, сывлӑшра чышкисемпе сулкаласа, кашни хӑйӗн сӑмахӗсене кӑшкӑрать.
2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Рабочи тумне тӑхӑннӑ темле лутра та мӑнтӑр ҫын, пӗчӗк уссиллӗскер, икӗ панулми пек хӗрлӗ питҫӑмартиллӗскер, сӑрт ҫине хӑпарса тӑнӑ та пӗчӗк чышкипе сулкаласа кӑшкӑрать:
5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Пристав рабочисем ҫине кӑшкӑрать:
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Кокс кӑмакисен хуҫи пулас — кукша пуҫлӑ, хура ҫемҫе уссиллӗ тата пысӑк хырӑмлӑ ҫын, вырӑсла пӗтӗмпе те виҫӗ сӑмах кӑна: «лей», «шкоро» тата «своличь» тенине ҫеҫ пӗлекенскер, Васька ҫине тек-текех кӑшкӑрать.
2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Бакена тупрӑмӑр-и? — кӑшкӑрать хыпӑнса ӳкнӗ Костя.
Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Ефим Кондратьевич сасартӑк ҫаврӑнса пӑхать те: — Авӑс! Хытӑрах авӑс! — тесе кӑшкӑрать; Костьӑна вӑл ҫиленсе кӑшкӑрнӑ пек туйӑнать.Ефим Кондратьевич вдруг оборачивается и зло, как кажется Косте, кричит: — Греби! Сильнее греби!
Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
— Сывӑ пул, Горка-Егорка! — кӑшкӑрать Нюра, хыҫалтан ӑна аллипе сулласа.— До свиданья, Горка-Егорка! — кричит Нюра и машет ему рукой.
Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Кунта килӗр! — кӑшкӑрать Костя.
Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
— Кимӗсене тиесе илсе кайрӗҫ ӗнте! — тесе кӑшкӑрать ҫыран хӗрринчен чупса пынӑ Нюра.— Лодки уже нагрузились и отчалили! — кричит вернувшаяся с берега Нюра.
Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
— Хулӑ йӑтакансем — ман пата! — ҫивчӗ сасӑпа кӑшкӑрать сарӑ ҫӳҫлӗ те тӗлӗннӗ чухнехи пек пысӑк куҫлӑ хӗрача.— Подносчики — ко мне! — звонко кричит белокурая девочка с большими, будто удивленными, глазами.
Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.