Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннене (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Вӑл ман аннене нихҫан та юратман.

Он никогда не любил мою мать.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Хӗвел тухасса кӗтсе тӑмасӑр, тӑван аннене, тӑлӑх йӑмӑкӑма, акнӑ ҫӗрӗм-шывӑма, ҫураҫса хунӑ хӗрӗме пӑрахса, ҫӑхансем тӑпӑлтарма ҫакса вӗлернӗ ҫывӑх ҫыннӑмсене те пытармасӑрах ялӑмран тарса каймалла иккен.

И должен я, не дожидаясь солнца, тикать из села, все на свете покинув — и мать родную, и сестричку-сиротку, и землю посеянную, и дивчину зарученную, и сватов своих, без погребенья повешенных на добычу воронам.

XXVI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Эпӗ хамӑн аттепе аннене нихӑҫан та курман.

Я никогда не видел ни отца своего, ни мать.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Аннене вӑл кӗтсе тӑракан машина патне ҫӗклесе анчӗ.

И сам на руках отнес маму вниз, где ждала машина.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Виҫӗ ҫул каялла пирӗн аннене сасартӑк больницӑна вырттарчӗҫ.

Три года назад нашу маму вдруг положили в больницу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пирӗн ватӑ аттепе аннене кӳрентермесӗр пурӑнма йывӑр-и?

Разве трудно не огорчать таких стариков, как наши?

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Манпа мӗн те пулин пулсан, маншӑн та аттепе аннене пӑхса усра.

Если что-нибудь случится со мной, постарайся родителям заменить и меня.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ман шутпа, аттепе аннене кун ҫинчен калама кирлӗ мар, ан тив — Яков пурӑнать, тесе шутлаччӑр.

Я полагаю, что отцу и матери не нужно говорить об этом, пусть думают, что Яков жив.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Эпӗ аннене кӗтетӗп.

— Я подожду мать.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Аннене вӗлерчӗҫ, — тет хӗрача.

— Маму убили, — серьезно ответила девочка.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене кала: эпӗ Бориссем патӗнче ҫывӑратӑп.

Матери скажи, что ночую у Бориса.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене ман курасах пулать, ан пӑшӑрхантӑр, — хумханса каланӑ Сеня.

— Надо обязательно с ней повидаться и успокоить, — заволновался Сеня.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене пама, ӗҫленӗ ҫӗре.

— Матери на работу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аннене ӑна нумай кирлӗ мар.

А матери много не надо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вара ҫын каланӑ: «Парӑм тӳлетӗп — аттепе аннене ҫитеретӗп; кивҫен паратӑп — ывӑлӑмсене ҫитеретӗп; шыва пӑрахатӑп — хӗрсене ӳстеретӗп», — тенӗ.

А старик говорит: «Долг плачу — отца-мать кормлю; в долг даю — сыновей кормлю; а в воду мечу — дочерей рощу».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ аннене: «Атте хыҫҫӑн каям-и?» — тесе йӑлӑна пуҫларӑм.

Я стал проситься у матери за отцом.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан каларӗ: «Ӗҫме пӑрахман пулсан, эпӗ унтер-офицер та пулаймӑттӑм, киле те нимӗн илсе таврӑнаймӑттӑм, халӗ тавтапуҫ турра», — терӗ те, кутамккинчен укҫа хутаҫҫи илсе, аннене тыттарчӗ.

Потом он говорит: «Кабы я не бросил пить, я бы и унтер-офицером не был, и домой бы ничего не принес, а теперь слава богу», — он достал в сумке кошель с деньгами и отдал матери.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара эпӗ аннене пӗшкӗнме хушрӑм, хӑлхинчен шӑппӑн каларӑм.

Я нагнул мать и сказал ей на ухо.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӗсем эреххине аннене ӗҫтере пуҫларӗҫ.

И стали подносить свое вино матери.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аннене вара пӑлтӑра кӑларса вырттарчӗҫ.

Мамушку положили в сени.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed