Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ак the word is in our database.
ак (тĕпĕ: ак) more information about the word form can be found here.
Хай карчӑк каллех ачине йӑпата пуҫлать: «Ан йӗр, ак килтӗр-ха кашкӑр! Эпир ӑна ҫавӑнтах персе вӗлерӗпӗр», — тет.

Старуха опять приговаривает: — Не плачь, дитятко; не отдам тебя волку; только приди волк, убьем его.

Кашкӑрпа карчӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йытти калать: «Кашкӑр тус, мана халех ан ҫи-ха, эпӗ халӗ ырхан, манӑн ҫара шӑмӑ анчах. Чим-халӗ, ак пирӗн хуҫанӑн туй пулать, ун чух манӑн ҫиме ирӗккӗн пулӗ, эпӗ мӑнтӑрланӑп та, эсӗ вара мана ҫийӗн», — тет.

Собака и говорит: «Волк! подожди меня есть, — теперь я костлява, худа. А вот, дай срок, хозяева будут свадьбу играть, тогда мне еды будет вволю, я разжирею, — лучше тогда меня съесть».

Йытӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынни лашине татах пушӑпа ҫапать те тилхепине карт! туртать; лаши вара, чул сарнӑ ҫӗре тухса, ак ҫапла шухӑшласа пырать: «Ку мана мӗн тесе кунта туртса кӗртрӗ-ха; ура айӗ хытӑ тенипе хытӑ, кунта чӗрнӳсене пӗтӗмпе катса пӗтерӗн», — тет.

Мужик ударил кнутом и дернул лошадь: она пошла на мостовую и думает: «Зачем он меня повернул на мостовую, только копыта обломаешь. Тут под ногами жестко».

Лашапа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑяр патне упаленсе ҫитнӗ те вӑл, ак мӗн шухӑшласа выртнӑ:

Подполз он к огурцам и думает:

Хӑяр вӑрлакан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ак ҫакна пӑх-ха.

Посмотри на это…

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ак телей, хӗрлӗ ӳтлисем кунта уҫса пӑхма чухласа илеймен!

— Вот счастье-то, краснокожие не сообразили сюда заглянуть!

LI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Жилин каланӑ: — Эй, тӑванӑм, урусем тӳрленӗҫ-ҫке, эсӗ ҫӑмӑлтарах сик. Ак ҫапла сик! — тенӗ те, каялла ҫаврӑнса, ту ҫине чупса улӑхса кайнӑ.

— Э, брат, заживут; ты легче прыгай. Вот как! — и побежал Жилин назад, влево, в гору, в лес.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепрере Бухар хуҫисем Ермак патне ак мӗн калама янӑ: «Эпир сан патна тавар турттарса пырас тесе тухрӑмӑр, анчах пирӗн ҫул ҫинче Кучум хӑй ҫарӗпе тӑрать, пире сан патна ямасть», — тенӗ.

Прислали другой раз бухарские купцы весть Ермаку, что они собрались к нему в Сибирь-город товары везти, да что им на дороге Кучум с войском стоит и не пускает их пройти.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лешсем каланӑ: «Ак ҫак сӑрт урлӑ каҫмалла та пӗр 200 ҫухрӑм типӗпе каймалла, вара каллех шывпа каймалла», — тенӗ.

И узнали, что надо им тут перевалиться через горы и верст двести сухопутьем пройти, а потом пойдут опять реки.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Хӑвӑрах курӑр ак, ӑна эпӗ персе ӳкертӗм, — тесе шантарсах каланӑ капитан, лаша ҫинчен анса.

— Я вам докажу, — уверенно заявил капитан, слезая с лошади.

XL сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Халӑх ушкӑнне пырса тухса, вӑл ак ҫапла каласа панӑ: «Эпӗ пӑртак каласа кӑтартасшӑн. Манӑн сведенисем пур, ҫав сведенисем Генри Пойндекстера юлашки хут хӑҫан курни ҫинчен тата вӑл хӑш еннелле кайни ҫинчен каласа пама пулӑшаҫҫӗ пулӗ», тенӗ.

Пробравшись через толпу, он объявил, что хочет дать некоторые показания, у него есть сведения, которые, вероятно, помогут ответить на вопрос, когда в последний раз видели Генри Пойндекстера и в каком направлении он выехал.

XXXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ак мӗнле!

— Вот как?

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ватӑ ҫынсем ак мӗн каласа параҫҫӗ: ҫав ту ҫинче ӗлӗк пӗлӗтрен пӗр сӑнчӑр ҫакӑнса тӑратчӗ, тет.

Старики рассказывают, что на этой горе в старину с неба висела цепь.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кашкӑрӗ пуҫне михӗ ӑшне чикрӗ, тет те: «Ак ҫапла», — тесе тӑрать, тет.

Тогда волк всунул голову в мешок и говорит: «Вот как».

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ак ҫак кашкӑр кайӑкҫӑсенчен ман пата тарса пычӗ: мана пытар тесе, йӑлӑна пуҫларӗ. Эпӗ ӑна миххе пытартӑм, халӗ вӑл мана ҫиесшӗн», — тет ҫынни.

А мужик говорит: — Да вот бежал волк от охотников, стал меня просить,— и я спрятал его в мешок, а теперь он меня съесть хочет.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Укҫа ҫинчен эпӗ ак епле пӗлтӗм: куркана шыв ятӑм та укҫине ҫавӑнта ярса лартрӑм.

— Про деньги я узнал вот как: положил я деньги в чашку с водой.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Арӑм вӗреннӗ ҫыннӑн иккенне эпӗ ак епле пӗлтӗм: эпӗ ӑна ирхине хам патма чӗнсе илтӗм, чернил тултарса пама хушрӑм.

— Про женщину я узнал вот как: позвал ее утром к себе и сказал ей: налей чернил в мою чернильницу.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аш сутакан калать, тет: «Эпӗ ку ҫынтан ҫу илтӗм, укҫа тӳлес тесе, укҫа хутаҫҫи кӑлартӑм. Вӑл ман алӑран ярса илчӗ те укҫана туртса илме тытӑнчӗ. Ак эпир ҫаплипех сан пата килтӗмӗр, — эпӗ алӑра укҫа хутаҫҫи тытса тӑратӑп, вӑл мана алӑран тытса тӑрать. Мӗн каласан та, укҫа манӑн, вӑл вӑрӑ», — терӗ, тет.

Мясник сказал: «Я купил у этого человека масло и вынул кошелек, чтобы расплатиться, а он схватил меня за руку и хотел отнять деньги. Так мы и пришли к тебе,— я держу в руке кошелек, а он держит меня за руку. Но деньги мои, а он — вор».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан ачасем патне пырса ылтӑн калпакӗсене хыпаласа пӑхнӑ та: «Ак тамаша! Ӳсӗрпе хам хӗрӗмсене кӑштах пусса пӑрахмарӑм», — тенӗ.

Он подошел к мальчикам, ощупал на них золотые шапочки и говорит: «Вот спьяну чуть своих дочерей не порезал».

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Карчӑк вӗсене пӳртне кӗртет те калать: «Мӗншӗн эсир кунта килтӗр-ши? Манӑн упӑшкам ҫын ҫиет. Вӑл сире курсассӑнах ҫисе ярӗ, эпӗ сире пит хӗрхенетӗп. Эсир ак кунта вырӑн айне пытанӑр, эпӗ вара сире ыран кӑларса ярӑп», — тет.

Тогда старушка пустила их в дом и сказала: «Жалко мне вас за то, что вы к нам зашли. Мужик мой людоед. И если он вас увидит, он съест вас. Мне вас жалко. Спрячьтесь сюда под кровать, а завтра я вас выпущу».

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed