Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Таса the word is in our database.
Таса (тĕпĕ: таса) more information about the word form can be found here.
Чӳречисенче темиҫе куҫ ҫитмест; вӗсем вырӑнне, тулалла мӑкӑрӑлтарса, темле таса мар ҫӗтӗк-ҫурӑк тӗркисем чике-чике хунӑ.

В окнах недоставало нескольких стекол; их заменили какие-то грязные ветошки, выпиравшиеся горбом наружу.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

«Полесье… тӗттӗм кӗтес… ҫутҫанталӑкӑн никам тӗкӗнмен таса чӗрҫийӗ… ансат ӑслав… сӗм авалхилле кӑмӑл-екӗ, — шухӑшларӑм эпӗ вакунра ларса пынӑ май, — маншӑн пӗр пӗлмен халӑх, тӗлӗнтермӗшле йӑла-йӗрке, хӑйне евер чӗлхе… тата, паллах, мӗн чул ҫунатлӑ легенда, тӗрлӗ самах-юмахпа юрӑ пулма кирлӗ!»

«Полесье… глушь… лоно природы… простые нравы… первобытные натуры, — думал я, сидя в вагоне, — совсем незнакомый мне народ, со странными обычаями, своеобразным языком… и уж, наверно, какое множество поэтических легенд, преданий и песен!»

I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Кӗрхи сывлӑш таса та уҫӑ.

Воздух был в то утро по-весеннему чист и прозрачен.

Вуннӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Таса та сиплӗ сывлӑш чуна уҫса ярать.

Чистый прозрачный воздух освежает и пьянит.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пӗррехинче Николай Александрович Крылов Чулхулари таса кӑмӑл-сипетлӑ хӗрсем вӗренекен института арӑмӗн йӑмӑкне илме пырса ҫитнӗ.

Однажды Николай Александрович Крылов явился в институт благородных девиц в Нижнем Новгороде, ему нужно было забрать сестру жены.

Пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Иксӗлмест асӑмра сан кӑварлӑ, Ҫут хӗвел пек таса кӑмӑлу.

Help to translate

Ирхине, шурӑмпуҫ ҫӗкленсессӗн // Максим Ястран. https://chuvash.org/lib/haylav/1917.html

Пур ҫӗрте те таса, тирпейлӗ.

Все чисто и аккуратно.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Катя каллех ҫывӑрса кайрӗ, эпӗ шӑппӑн ҫеҫ тумлантӑм та кухньӑна пытӑм, вӑл унта чей ӗҫетчӗ, ҫаруранччӗ хӑй, таса кӗпе вӗҫҫӗнччӗ, ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн ҫӳҫӗпе мӑйӑхӗ те йӗпеччӗ-ха.

Катя снова уснула, а я тихонько оделся и пошёл в кухню, где он сидел и пил чай, босой, в чистой рубахе, с ещё мокрыми после мытья головой и усами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кимӗ сиккеленсе, хумсене ҫурса, таса тинӗселле хӑвӑрт шӑвать.

Шаланда, подпрыгивая и разбивая волну, быстро уходила в открытое море.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачасен куҫӗ умӗнче таса тинӗс уҫӑлчӗ, тӑмлӑ ҫыран хӗрри хупланчӗ, унта Мотя амӑшӗ чӗркуҫҫи таран ҫумкурӑк ӑшӗнче тӑрса тинӗселле пӑхать.

Перед глазами детей открылись сияющее море и закрылся глинистый берег, где по колено в бурьяне и дикой петрушке стояла Мотина мама, приложив руку к глазам.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку асаттен юр пек таса чунӗ хӑйӗн кимми ҫине, хӑйӗн ачисен ачисем ҫине пӑхса вӗҫсе кайрӗ пулӗ, тесе шухӑшлаҫҫӗ.

Думали, что, может быть, это белоснежная дедушкина душа прилетела посмотреть на свою шаланду и на своих внуков.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Федя, пӗлӗт ҫинелле пӑхса, аллисене кимӗ хӗррисенчен усрӗ, таса та вӑйлӑ сассипе матроссен юррине юрласа ячӗ:

Федя повернул лицо к небу, уронил руку за борт и чистым и сильным тенором запел известную матросскую песню:

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн ватӑ, рабочин таса чӗри тапма чарӑнчӗ.

Перестало биться его старое благородное рабочее сердце.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн пичӗ ҫав тери таса, витӗр курӑнать, хӗрлӗ минтер ҫинче, темӗнле, пӗлӗт тӗслӗ курӑнса выртать.

Чистота и прозрачность дедушкиного лица светилась на красной подушке тонкой подкожной лазурью.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Святой таса хӗрес!.. — мӑкӑртатрӗ Петя, анчах сӑхсӑхма унӑн вӑйӗ ҫитеймерӗ.

— Святой истинный крест… — пробормотал Петя, но находя в себе сил перекреститься.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юр ытларах та ытларах ҫӑвать, Куликово уйӗн хура тӑприне тин килекен хӗл хӑйӗн шурӑ, таса виттипе витет.

А снег продолжал лететь все гуще и гуще, покрывая черную землю Куликова поля чистой, веселой пеленой наступившей наконец зимы.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юлашки ҫын каҫса кайнӑ хыҫҫӑн, чул купи вырӑнне таса вырӑн ҫеҫ тӑрса юлчӗ.

Когда прошел последний, на месте кучи оказалась совершенно гладкая земля.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эй, Иисус Христос турӑ, эй, таса турӑ амӑшӗ… — нимӗн пӗлмесӗр темиҫе хутчен мӑкӑртатать арӑм, хӑй чӗтрекен аллипе пуҫӗ ҫинчен шуса аннӑ тутӑрне ҫыхса лартасшӑн.

— Ой, господи Иисусе Христе, ой, мать пресвятая богородица… — бессмысленно повторяла женщина, стараясь дрожащей рукой натянуть сбившийся с головы платок.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑхӑта нумай ирттермесӗр, Петя арифметика тетрадӗнчен таса хут ҫурса илчӗ те кукамӑшӗ патне, Екатеринослав хулине, ҫыру ҫырма тытӑнчӗ.

Не теряя времени, Петя вырвал из арифметической тетрадки лист бумаги и принялся писать бабушке, маминой маме, письмо в Екатеринослав.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Святой таса хӗрес!

— Святой истинный крест!

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed