Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑпах the word is in our database.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) more information about the word form can be found here.
Акӑ мӗн пулса иртрӗ: Анна Васильевна Царицынӑпа сывпуллашса юлашки хут аллине сулса илме те ӗлкӗрейменччӗ, хӑйсенчен темиҫе утӑмри ҫирӗк тӗмӗсем хыҫӗнчен сасартӑк тӗлли-паллисӗр кӑшкӑрашни, ахӑлтатни илтӗнсе кайрӗ те, унтан тӑрмаланса пӗтнӗ арҫын ушкӑнӗ, шӑпах Зоя юрласа пӗтернӗ хыҫҫӑн хыттӑн алӑ ҫупаканӗсем, ҫул ҫине персе тухрӗҫ.

А именно: не успела Анна Васильевна послать свой прощальный привет Царицыну, как вдруг в нескольких шагах от нее, за высоким кустом сирени, раздались нестройные восклицания, хохотня и крики — и целая гурьба растрепанных мужчин, тех самых любителей пения, которые так усердно хлопали Зое, высыпала на дорожку.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шӑпах ҫак самантра, унӑн юлашки сӑмахӗсене ҫирӗплетес тенӗ пек, тӗлӗнмелле ӗҫ пулса иртрӗ, ӑна, чӑнах та, ҫӑмӑллӑнах манса каяймастӑн.

Но в это мгновенье, и как бы в подтверждение ее последних слов, случилось странное происшествие, которое действительно не так-то легко было позабыть.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Хӑна пӳлӗмне Анна Васильевна кӗчӗ те — калаҫу пӗтӗмпех дачӑри пурнӑҫ ҫине куҫрӗ; вӗсем шӑпах ялти пурнӑҫ ҫинчен мар, дачӑри пурнӑҫ ҫинчен калаҫрӗҫ.

Анна Васильевна появилась в гостиную, и разговор принял оборот совершенно дачный, именно дачный, не деревенский.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Апла пулсан та, кулянни ӑна Гогенштауфенсен Историне алла илсе, шӑпах ӗнер чарӑннӑ вырӑнтан пуҫласа вулама кансӗрлемерӗ.

Эта грусть не помешала ему, однако, взяться за «Историю Гогенштауфенов» и начать читать ее с самой той страницы, на которой он остановился накануне.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шӑпах ҫавӑн пек, пӗр-пӗринпе лайӑхах паллашса ҫитеймен икӗ господин, Невски урамӗнче тӗл пулсан, кӗтмен ҫӗртен пӗр-пӗрин умӗнче шӑл йӗреҫҫӗ, виҫесӗр шапӑлтатса пит-куҫне пӗркелентереҫҫӗ, вара ҫавӑнтах, пӗри тепринчен пӑрӑнса кайсан, унчченхи пекех, нимпе те интересленмен пек пулаҫҫӗ, е пуринчен те ытларах, чирленӗ чухнехи пек кичем пулса тӑраҫҫӗ.

Так два малознакомых господина, встретившись на Невском, внезапно оскалят друг перед другом зубы, приторно съежат глаза, нос и щеки и тотчас же, миновав друг друга, принимают прежнее, равнодушное или угрюмое, большею частию геморроидальное выражение.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пирӗн пеккисене шӑпах Аннушкӑсем кирлӗ.

Нашему брату Аннушки под стать.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл шӑпах леш ҫӗвӗҫ патӗнче, картишне кӗрсе кайнӑ ҫын тем тупаймасӑр ҫӳренине ним интересленмесӗр форточкӑран пӑхса илнӗ ҫӗвӗҫ ҫуртӗнче, пушӑпа пӗрех пысӑк пӳлӗмре хваттерте тӑрать.

Он нанимал комнату у самого того портного, который столь равнодушно взирал из форточки на затруднение забредшего человека, — большую, почти совсем пустую комнату.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Чӑнах та, эпӗ пытарса тӑмастӑп, кӗске самантсем, шӑпах вӑт кӗске самантсем, унӑн илемлӗ те мӑнтӑркка питҫӑмартийӗсем илӗртнӗ самантсем пулкаланӑ…

 — Ну да, я не скрываю, была минута, именно одна минута, когда эти свежие, пошлые щечки…

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шӑпах унпа хӗрарӑм тумӗсемпе розӑсем ҫинчен калаҫма лайӑх.

С ней особенно удобно говорить о тряпках и о розах.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Халь эсӗ шӑпах пӗр-пӗччен ҫыннӑн туйӑмне каласа кӑтартрӑн, ҫав ҫын пурӑнмасть, таврана пӑхса хавасланнипе ирӗлсе кӑна тӑрать.

Ты описал ощущения одинокого человека, который не живет, а только смотрит да млеет.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран эпир ҫак мӑн ҫулпа фронталла утнӑ — хальхи проспект шӑпах фронт таврашӗ пулнӑ-ҫке-ха.

А потом мы шли по этому шоссе на фронт — ведь нынешний проспект был самой что ни на есть прифронтовой полосой.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир халь Любӑпа иксӗмӗр проспектпа пыратпӑр — ӑна шӑпах ҫапла ят панӑ халь, — анчах вӑл тахҫан ҫукчӗ-ҫке-ха.

Мы идем сейчас с Любой по улице и даже по проспекту — он называется сейчас именно так, — но ведь когда-то его не было.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Шӑпах Маньчжурире, манӑн…

Как раз в Маньчжурии, когда у меня уже…

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Шӑпах ун чухне, хӗрӗх виҫҫӗмӗш ҫулта, ӗмӗтленнӗ пекки.

Такая, о которой я мечтал тогда, в сорок третьем.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— …Шӑпах вӑрҫӑ пуҫланас умӗн авланнӑ вӑл, — калаҫа пуҫларӗ комбат.

— …Перед самой войной женился он, — говорил комбат.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кам пӗлет, тен, шӑпах «лешсем», эпир курнисем, чӑн-чӑн союзниксем?

Впрочем, видимо, как раз «те» — настоящие наши союзники.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир кунта илтнӗ хыпарсем («Дрезден вунсакӑр ҫухрӑмра», «Чаплӑ галерея, пӗлес килет-тӗк, шӑпах унта»), Вадьӑна пушшех хумхатса ячӗҫ:

То, что мы узнаем на месте («Дрезден в восемнадцати километрах», «Знаменитая галерея, знаете, так там»), лишь еще больше растравляло Вадю:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хула чӗнмест, шӑпах, ҫуртсем умӗнче ҫеҫ пӗчченшер ҫынсем шурӑ тутӑр татӑкӗсемпе сулкаласа: «Капут! Аллес капут! Капут!» — тесе тӑраҫҫӗ.

Город молчал, и только одинокие жители у домов с белыми тряпками в руках без конца повторяли: «Капут! Аллес капут! Капут!»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Полевой почтӑна хыпар тӑратиччен чиперех яма пулать, манӑн вара япали шӑпах икӗ посылкӑллӑх.

Пока там до полевой почты сведения дойдут, а у меня, понимаешь ли, как раз на две посылки.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мана шӑпах юрӑхлӑччӗ…

Они очень подходят…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed