Corpus of the Chuvash language

Тата темӗнле хӗрарӑмсемпе сӑмахларӑм, лешсем хӑйсене Катя епле пулӑшнине макӑра-макӑра каласа пачӗҫ.

Я говорил ещё с какими-то женщинами, которые плакали, рассказывая о том, как помогала им Катя.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Катя ҫинчен шухӑшламастӑмччӗ-ха, анчах чунӑмра темӗнле ачаш асӑнусем вӑранчӗҫ, куҫ умӗнче «Катя» тӑнине туйса илтӗм.

Я не думал о Кате, но что-то нежное и сдержанное прошло в душе, и я почувствовал: «Катя».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр кӗсйинче темӗнле укҫа пурччӗ, эпӗ ӑна лӳчӗркерӗм те аяла пусма хушшинелле вӑркӑнтартӑм.

В другом кармане были какие-то деньги, я скомкала их и швырнула в пролёт.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Варя шӑршлаттарма хушнӑ темӗнле кӗленче савӑтпа чӑнах та эпӗ ун умӗнче тӑнине пӗлсен, Ромашов тӗлӗнмерӗ.

Он не удивился, убедившись в том, что именно я стою перед ним с какой-то бутылочкой в руках, которую Варя велела ему понюхать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ, Лукерья Ильинична, ӑнлантарса парӑр ӗнтӗ мана ҫак тӗлӗке, — тетӗп эпӗ хамӑрӑн канцеляринче ӗҫлекенскере, вӑл ӗлӗкхи тумтире хисеплерех параканскӗр, хӑй ватӑрах ҫын, темӗнле вӑл мана Даша инкене аса илтерет.

— Вот, Лукерья Ильинишна, объясните сон, — сказала я нашей канцеляристке, пожилой, старомодной и чем-то всегда напоминавшей мне тётю Дашу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗнле, ҫӑтмахра слива турачӗ пиҫсе ҫитнӗ кӑвак улмисемпе усӑнса аннӑ пек, витӗр курӑнӑн сарӑ персиксем хӗвел ҫинче ҫуталса, шӑранса тӑнӑ пек, пур ҫӗрте те чечексем те чечексем: табак та, левкой та, розӑсем те — туллиех.

Словно в раю, клонится вниз тяжёлая ветка сливы с матовыми синими плодами, прозрачные жёлтые персики светятся, тают на солнце, и всюду — цветы и цветы: табак, левкои, розы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пур ыйтӑва та чарӑнса тӑрса тарӑн шухӑша кайнӑ хыҫҫӑн тавӑрса пычӗ, унӑн йӑпанчӑклӑ сассинче темӗнле пӑшӑрханни сисӗнсе тӑчӗ.

На всё он отвечал помолчав, подумав, и тревога сквозила за его беспечным тоном.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн ҫамрӑк пичӗ ҫинче гварди мӑйӑхне курма темӗнле аплах мар пек: сӑмах май, вӑл хӑй те ӑна хырса пӑрахасшӑн.

Странно только видеть на его лице гвардейские усы; впрочем, он обещает их вскоре сбрить.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кас-кас ҫил килнӗ май, унта темӗнле ҫуйхашу тата вут-ҫулӑм шатӑртатни илтӗнет.

Порывы ветра доносили оттуда какие-то вскрики, журчащий треск огня.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пуринчен ытла, Сима, вӗсем темӗнле хӑраса ӳкни палӑрать.

А главное, я вижу, Сима, они все какие-то перепуганные.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хам куҫпа хам чӳрече витӗр куртӑм: лешӗ, тӑсланки, сӗтел ҫинчи хучӗсене васкавлӑн пуҫтарать, ҫыхать, темӗнле ещӗксене пӑрахать.

Сейчас там ходил, вижу через окно — этот ихний длинный всякие бумаги на столе собирает, связывает и в какие-то ящики бросает.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӑйе ун ҫинҫелнӗҫем ҫинҫелет, кӗл тӗслӗ пулса кайнӑ тути-ҫӑварӗ таврашне темӗнле илемсӗр паллӑсем ӳкрӗҫ, куҫӗсем — ҫур пит.

Все тоньше делалась у него шея, какие-то нехорошие тени легли вокруг губ, ставших совсем серыми, и огромны были глаза, которые теперь, казалось, занимали пол-лица.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах та ҫак сивӗ, шӑнса кайнӑ лаҫри вӑркӑшса ҫунакан кӑмака умӗнче хамӑрӑн темрен те хаклӑ хутсене тытса ларнӑ чух, темӗнле таҫтан аякран ӑшӑ та тӑван сывлӑш вӗрнӗн туйӑнчӗ, ҫакна пула эп кӑштах йӗрсе ямарӑм…

Но когда я теперь, в холодной, промороженной пристройке перебирала эти бумажки, освещенные шатким пламенем печи, на нас пахнуло чем-то таким далеким, родным и теплым, что у меня сдавило горло…

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӳрече ҫине карнӑ шаль витӗр темӗнле чупкӑн ҫутӑсем выляҫҫӗ.

Шаль, которой было завешено окно, просвечивала какими-то бегающими огнями.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах мӗнпур тавралӑх унпа темӗнле вӑрттӑн ҫыхӑну тытнӑ пек сисӗнет.

Но везде вокруг чувствуется с ним какая-то связь.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Горизонт леш енче, темӗнле йывӑр, асаплӑ, кӗмсӗртетекен ӗҫ пырать.

За горизонтом шла какая-то тяжелая, трудная, погромыхивающая работа.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унта эп ку яхӑнта кӗркелех тӑтӑм, анчах яланах тенӗ пек усӑсӑр: шкул ҫуртӗнче темӗнле ҫар пайӗн штабӗ вырнаҫнӑ, классенче ҫыру машинкисем татти-сыпписӗр ҫатӑртатаҫҫӗ; учительсен пӳлӗмне питӗрсе илнӗ, директора хӑҫан тата ӑҫта курма май пурри ҫинчен никам та тӗплӗн калаймасть.

Несколько раз я уже заходила туда, но всегда безрезультатно: в здании стоял штаб какой-то части, в классах стучали машинки, а учительская была на замке, и никто толком не знал, где и когда можно застать директора.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тухса каланисем ман пур ҫӗрте те ӑнӑҫлӑ иртеҫҫӗ, пур ҫӗрте те хыттӑн алӑ ҫупаҫҫӗ, анчах ҫапах та кашни вырӑнта пӗр пек калама темӗнле, аван мар пек.

И, хотя выступала я удачно и мне всегда долго и громко хлопали, с каждым разом мне было труднее и труднее говорить одно и то же.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ирхи шӑплӑхра темӗнле сасӑсем, пусма тӑрӑх чупса аннӑ пек, сикчеллӗн илтӗнчӗҫ.

В утренней тишине слышатся какие-то переливчатые, словно по лесенке сбегающие звуки.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йӗри-тавра, Яуза тайлӑмӗсем тӑрӑх — танксене чаракан чӗрӗпсем, йӗплӗ пралук кумнӑ шалҫасем, кӗтессене лартнӑ темӗнле лутрарах будкӑсем, вӗсен хушӑкӗсенчен пӑхса тӑракан пулемет куҫӗсем.

Кругом на склонах Яузы — противотанковые ежи, колья, опутанные колючей проволокой, на углах какие-то приземистые круглые будки с прорезями, бойницами, из которых кое-где уже торчат пулеметы.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950