Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑпах the word is in our database.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) more information about the word form can be found here.
Ҫапла каларӗ те вӑл ҫӗре, шӑпах Томпа иксӗмӗр хушша, ларчӗ, ҫурӑмӗпе алӑк ҫумне тӗршӗнчӗ, урисене тӑсса хучӗ, ҫакна май хӑрах урипе чутах ман урана сӗртӗнетчӗ.

И он уселся на землю, как раз между мной и Томом, прислонился спиной к дереву и вытянул ноги так, что едва не задел мою ногу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл татах итлерӗ, унтан, чӗрне вӗҫҫӗн утса, шӑпах пирӗн хушша пырса тӑчӗ: пӳрнене тӑссанах ӑна лектерме пулать.

Он еще послушал, потом подошел на цыпочках и остановился как раз между нами: можно было до него дотронуться пальцем.

Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унӑн йӑмӑкӗ, Уотсон мисс, куҫлӑх тӑхӑнакан ватӑ хӗр, ҫав вӑхӑтра шӑпах ун патне пурӑнма куҫрӗ те мана тӳрех букварь вулаттарма тапратрӗ.

Ее сестра, мисс Уотсон, порядком усохшая старая дева в очках, как раз в это время переехала к ней на житье и сразу же пристала ко мне с букварем.

Пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Леш кӗнекере шӑпах Полли аппапа Дуглас ятлӑ тӑлӑх арӑм ҫинчен каласа панӑ.

Про тетю Полли и про вдову Дуглас рассказывается в этой самой книжке.

Пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Туйӑнать ҫеҫ мар, шӑпах ҫапла ҫырса кӑтартас ӗмӗтпе хавхаланса ӗҫлетчӗ писатель.

Help to translate

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Шӑпах ҫак ӑҫтиҫуксене питлесе, вӗсен йӑнӑшне тарӑ шыв ҫине кӑларма тӑрӑшрӑм та эпӗ хамӑн малтанхи произведенисенче»,— каласа паратчӗ Никифор Федорович, ҫыравҫӑн йывӑр та пархатарлӑ ҫулӗ ҫине епле тӑнине аса илсе.

Именно этих проходимцев я обличал и старался вывести их ошибки на чистую воду в своих первых произведениях», — рассказывал Никифор Федорович, вспоминая, как становился на трудный и благородный путь писателя.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Шӑпах ҫакнашкал ӗҫсене куратпӑр та писателӗн «Аван пурӑнатпӑр» пьесипе ытти хӑшпӗр калавӗсенче.

Такие же дела мы видим и в пьесе писателя «Хорошо живём» и некоторых других рассказах.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Шӑпах ҫак курайманлӑх хӑватне ҫирӗплетет те Элнет юханшывӗ ҫинчи чӑвашсемпе мари бурлакӗсен 1905 ҫулхи революциллӗ пӑлхавӗ.

Именно эту силу ненависти подтверждает и революционное восстание 1905 года чувашских и марийских бурлаков на реке Илеть.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

«Венеци вилет, Венеци пушанса юлчӗ», теҫҫӗ сире унта пурӑнакансем; анчах, тен, ӑна шӑпах ҫак юлашкинчен килекен илем, ҫеҫкеленнӗ тата чиперленнӗ вӑхӑтра хавхаланнӑ чухне тӗссӗрленнин илемӗ ҫитмест пулӗ.

«Венеция умирает, Венеция опустела», — говорят вам ее жители; но, быть может, этой-то последней прелести, прелести увядания в самом расцвете и торжестве красоты, недоставало ей.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шӑпах ҫав: «ҫын пулнӑ».

— Именно: «Человек он был».

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров шӑпах сакӑр кун хушши пурнӑҫпа вилӗм хушшинче пулчӗ.

Инсаров целых восемь дней находился между жизнию и смертию.

XXVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шӑпах вӑт ирсӗр, — терӗ Берсенев ун хыҫҫӑн.

— Именно гадость, — повторил Берсенев.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫук, тӑванӑм, каҫар, выставкӑна каяс пулсан, шӑпах ҫакӑнпа каймалла та ӗнтӗ.

Нет, брат, извини, уж коли чему на выставку идти, так этой группе.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шӑпах эпир туссем пулманнипе эпӗ кунтан тухса каятӑп та ӗнтӗ.

— Я именно оттого и уезжаю, что мы не друзья.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл, плащ пӗркеннӗскер, шӑпах Елена кунта килнӗ ҫулпа утать; вӑл килне васканӑн туйӑнать.

Закутанный плащом, он шел по той же самой дороге, по которой пришла Елена; казалось, он спешил домой.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Акӑ мӗнле шухӑшсем тухма пӗлмерӗҫ ун пуҫӗнчен… шӑпах тухма пӗлмерӗҫ: вӗсем пӗрре пуҫран тухса каялла ҫаврӑнса килмерӗҫ, вӗсем ун пуҫӗнче пӗр вӗҫӗмсӗр, тӗтре пек, чӳхенсе тӑчӗҫ.

Вот какие мысли не покидали ее… именно не покидали: они не приходили, не возвращались — они беспрестанно колыхались в ней, как туман.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ шутлатӑп, — терӗ Берсенев, унтан сассине пусарса: — халь шӑпах эпӗ ун чухне ахальтен шутлани пулчӗ пулӗ тетӗп, — терӗ.

— Я думаю, — промолвил он и сам понизил голос, — я думаю, что теперь сбылось то, что я тогда напрасно предполагал.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Чимӗр-ха, — кӑшкӑрчӗ Берсенев, — халь шӑпах ҫуллахи лайӑх вӑхӑт ҫитет-ҫке.

— Помилуйте! — воскликнул Берсенев, — теперь наступает самое красное время.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена шӑпах хӑйӗн дневникӗ ҫине ҫак юлашки сӑмаха ҫырса хунӑ кун Инсаров Берсеневӑн пӳлӗмӗнче ларчӗ, Берсеневӗ вара ним ӑнланмасӑр ун умӗнче тӑчӗ.

В тот самый день, когда Елена вписывала это последнее, роковое слово в свой дневник, Инсаров сидел у Берсенева в комнате, а Берсенев стоял перед ним, с выражением недоумения на лице.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унсӑрӑн шӑпах мӑнкӑмӑлланма пуҫлатӑн.

А то как раз зазнаешься.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed