Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темӗнле the word is in our database.
темӗнле (тĕпĕ: темӗнле) more information about the word form can be found here.
Сасартӑк ҫав сасӑсем хушшинче темӗнле чӑшӑлтатни илтӗнчӗ.

И вдруг среди всего этого гомона раздалось какое-то ужасно знакомое шипенье, что-то щелкнуло, завелось.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ӑна темӗнле кимӗ ҫине илчӗҫ.

— Потом его якась шаланда подобрала.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Кунтисем, — терӗ Гаврик темӗнле ҫинҫе сасӑпа.

— Тутошний, — неожиданно тонким голоском сказал мальчик.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ӗлӗк циркра наездник пулнӑ теҫҫӗ, анчах вӑл пӗррехинче темӗнле киревсӗр ӗҫшӗн цирк хуҫине хулӑпа питӗнчен ҫапнӑ, тет.

Про него ходили слухи, что когда-то он был знаменитый цирковой наездник, но однажды за какую-то подлость ударил хозяина цирка хлыстом по лицу.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫӗ темӗнле хӑратмалла пӑхать — ку Киевра ҫырнине кӑтартать.

Жуткие глаза показывали киевское письмо.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗтӗ чулсем темӗнле вӑрттӑн чаштӑртатрӗҫ.

Таинственно зашуршала галька.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Амӑшне те кӑшт ҫеҫ астӑвать: темӗнле шӳсе кайнӑ такана, хӗрелнӗ алӑсем, яка пӳрни ҫинче Киевра тунӑ ҫӗрӗ, такана таврашӗнче темӗн чухлӗ йӑлтӑртатакан супӑнь хӑмписем вӗҫеҫҫӗ.

Мать помнил, но еле-еле: какое-то распаренное корыто, красные руки, киевское печатное кольцо на скользком, распухшем пальце и множество радужных мыльных пузырей, летающих вокруг ее железных гребенок.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӑвак хула, хула театрӗн ҫаврака тӑррипе Воронцов дворецӗн колоннисем темӗнле сасартӑк килсе тухса, ҫур горизонта хупласа илчӗ.

Синий город, с куполообразной крышей городского театра и колоннадой Воронцовского дворца, возник как-то сразу и заслонил полгоризонта.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Питне картузӗпе хупласа, пароходпа пристань хытӑ пырса ан ҫапӑнччӑр тесе антарса яракан кантӑраран ҫыхса тунӑ ҫытар пек япала ҫине пуҫне хурса пӗр темӗнле ҫын ҫывӑрать, Вӑл ыйхӑ майӗпе аллисене сарса, урине ача пек хутласа выртать.

Какой-то человек спал на досках палубы, прикрыв щеку картузиком и уткнувшись головой в ту веревочную подушку, которую обычно спускают с борта, чтобы смягчить удар парохода о пристань, он лежал, раскинув во сне руки и совсем по-детски поджав ноги.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пассажир хӑйне-хӑй темӗнле урӑхла тыткалани тахҫанах Петя куҫне курӑннӑ.

Пассажир уже давно обратил на себя внимание Пети некоторой странностью своего поведения.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халӗ малта темӗнле командӑсем те пур: «ерипен малалла», «питех те ерипен малалла», «каялла», «питех те ерипен каялла» тата урӑх тӗлӗнмелле япаласем те нумай-ха малалла.

Предстояли еще и «малый ход вперед», и «самый малый ход вперед», и «стоп», и «задний ход», и «самый малый задний», и еще множество увлекательнейших вещей.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Каюта, темӗнле, улшӑннӑ пек пулнӑ: вӑл ҫуталса кайнӑ.

Положение каюты как-то непонятно переменилось: в ней стало светлей.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кусем ача пуҫне темӗнле авалхи, вӑрманти тата юмахри шыв арманӗ, юмӑҫ арман хуҫи, хӑрушӑ шыв авӑрӗ тата унта шапа пулса пурӑнакан патша хӗрӗ ҫинчен илтнӗ юмахсене аса илтерчӗ.

Что-то очень древнее, удельное, лесное, говорившее детскому воображению о водяной мельнице, колдуне-мельнике, омуте и царевне-лягушке.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавсене курсан, ачашӑн витри те, ҫав симӗс мӑк та темӗнле кичемӗн туйӑнчӗ.

Что-то жуткое, почти колдовское было в этой бадейке и в этой тине.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хыпӑнса сывларӗ те куҫне хупрӗ, каллех куҫне уҫрӗ те, ун куҫӗнче темӗнле урӑ та ытла ҫивӗччи, ҫак еккине янӑ чухне калакан сӑмахсенчен вӗҫӗ-хӗррисӗр инҫетре тӑраканни йӑлтлатса илчӗ.

Он судорожно вздохнул и закрыл глаза. Потом открыл, и что-то очень трезвое, острое, бесконечно далёкое от этих страстных признаний мелькнуло в его быстром взгляде.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя ҫинчен каланӑ хыҫҫӑн Вышимирский темӗнле местком членӗ ҫинчен калама тытӑнчӗ, лешӗ ӑна пӗр тивӗҫсӗрех — унӑн аллӑ ҫул хушши ӗҫленӗ стажӗ пур пулин те, «ӗлӗкхи тавраш» тесе кӳрентернӗ пулать; унтан вара, асне илнӗ май, тахҫан, 1908-мӗш ҫулхине вӑл театртан тухсан, капельдинер «Вышимирский карети» тесе кӑшкӑрнӑ та, ҫавӑнтах карета та ҫитсе тӑни ҫинчен каласа пачӗ.

От Кати Вышимирский перешёл к какому-то члену месткома, который не имел права называть его «бывшим», потому что у него «пятьдесят лет трудового стажа», а потом пустился в воспоминания и рассказал, что, когда в 1908 году он выходил из театра, капельдинер кричал: «Карета Вышимирского!», и подкатывала карета.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пулӑшнӑ вӑл, пулӑшнӑ… — Вара ҫак мӑйӑхлӑ ватӑ пит-куҫра темӗнле ырӑ туйӑм йӑлтлатса илчӗ.

Он помогал, помогал… — И на старом усатом лице мелькнуло бог весть какое, но доброе чувство.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан акӑ темӗнле питӗркӗчсем шӑлтӑртатрӗҫ, тимӗр сасси илтӗнчӗ, ҫӑраҫҫисем янрарӗҫ.

Но ещё какие-то запоры двигались, железо скрежетало, звенели ключи.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑрах куҫлӑ тетте, хура упа, пуҫне салхуллӑн сӗнксе шкап тӑрринче ларать, кӗтесре роллер выртать, лутра ҫавра пукан ҫинче темӗнле коллекцисем пуҫтарнӑ, — вара эпӗ Р. пӗчӗк чухне мӗнле пулнине тӗшмӗртсе чухларӑм — ҫавӑн пекех вичкӗн те виҫеллӗ хӗрӳ, ҫӳҫне малалла казакла усӑнтарса янӑ, ҫавра питлӗ.

Грустно повесив голову, чёрный одноглазый мишка сидел на шкафу; роллер валялся в углу; на низеньком круглом столе стояли какие-то коллекции, игры. И мне представился маленький Р., такой же энергичный, сдержанно пылкий, со смешным казацким чубом, с круглым лицом.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл литейнӑй кӗпер патӗнчи ҫӗнӗ ҫуртра, лайӑх хваттерте пурӑнать, хваттерӗ, паллах ӗнтӗ, вӑрҫӑ ҫулӗ хушшинче йӗркерен тухнӑ та, ҫапах та унта пӗр-пӗр артист хваттерӗ пек темӗнле поэтла кӑмӑл уҫӑлчӗ.

Он жил у Литейного моста, в новом доме, в просторной квартире, разумеется запущенной за год войны, но в которой чувствовалось что-то поэтическое, точно это была квартира артиста.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed