Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман the word is in our database.

вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.

Вӑрман хыҫӗнчен шуса тухнӑ хӗвел, пысӑк хӗвелҫаврӑнӑш евӗрлӗскер, тӗнчене тӗксӗммӗн ҫутатать, Мӑрьесенчен тухнӑ тӗтӗм пӗтӗм ял ҫийӗпе явӑнса мӑкӑрланать.
Поднимаясь из-за леса, тускло желтело, как огромный подсолнечник, солнышко, по всему селу вились из труб дымки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тӑхта-ха, красноармеец вӑрман ҫинчен ыйтрӗ… — аса илчӗ Саша.
А этот красноармеец про лес спросил… — вспомнил Саша.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ӑҫта та пулин вӑрман тӑрӑх ҫӳрет ӗнтӗ, унӑн мӗнпур ҫимӗҫӗ те ҫакӑнта ҫеҫ, — терӗ вӑл.
Ведь он где-то в лесу блуждает, у него весь запас тут, — с укором сказал он.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ларчӗ те тӗттӗм курӑнакан вӑрман ҫинелле тинкерсе пӑхма пуҫларӗ.
Он сел, пристально вглядываясь в темнеющий лес.

— Вӑрман хӗрринче, ҫамрӑк чӑрӑшсем ӳснӗ ҫӗрте.
— Да около леса, на опушке, где молодые елки.

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Паян эпӗ вӑрман хӗрринче тупӑсем куртӑм!
— Я сегодня на опушке леса орудия видел!

Курӑк ӑшӗнче симӗс ҫутӑ хуртсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, тӗттӗм вӗтлӗхсенче вӑрман чечекӗсем пытаннӑ, кайӑксем юрламаҫҫӗ, йывӑҫ тӑррисен хушшипе тӗттӗм кӑвак тӳпе курӑнать.
Мигали в траве зеленые светляки, прятались в темных зарослях лесные цветы, молчали птицы, сквозь верхушки деревьев просвечивало темно-синее небо.

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑрман хӗрринче тупӑсем тӑраҫҫӗ, вӗсене хыр турачӗсемпе витсе хунӑ.
На опушке стоят орудия, они завалены срубленными елками.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем вӑрман хӗрринелле каяҫҫӗ.
Они идут к опушке леса.

Колхозниксем хапха умне пухӑна-пухӑна тӑнӑ та пӗлӗтелле, вӑрман ҫинелле, шоссе ҫулӗ ҫинелле пӑхса тӑраҫҫӗ.
Колхозники, стоя у ворот, молча смотрели на небо, на лес, на шоссейную дорогу.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑрман хыҫӗнчен, пулемётсем такӑртаттарнисемпе тупӑсем ахлатнисемсӗр пуҫне тата темӗнле чанкӑртатса тӑракан сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.
Из-за леса сквозь гул орудий и пулеметные очереди доносился какой-то мерный лязгающий шум.

Вӑрман леш енче, МТС енче, тупӑсем пени лайӑхах илтӗнет ӗнтӗ.
За лесом, в стороне МТС, уже явственно была слышна орудийная пальба.

Пилӗк салтак илсе вӑл вӑрман патнелле кайнӑ.
Взяв пятерых солдат, он отправился к леску.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Хӗвел вӑрман патнелле анса ҫите пуҫласан, ачасем каллех ӗҫе тухрӗҫ.
По холодку, когда солнце спустилось к лесу, ребята снова вышли на работу.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун чухне, Степан Ильич хӑйсене хир тӑрӑх кӑтартса ҫӳренӗ чухне, вӑл хумлӑн-хумлӑн хумланса, инҫете-инҫете вӑрман хӗррине ҫитичченех тӑсӑлса выртатчӗ.
Как в тот день, когда Степан Ильич, остановившись на краю его, широко повел рукой, указывая ребятам на высокие волны колосьев, убегающие далеко-далеко к лесу.

Вӑрман хӗрринчех ҫӗмӗрсе тӑкнӑ грузовик выртать, вӑл халь тимӗр купи кӑна ӗнтӗ.
Под самым лесом тяжело и бездыханно лежал разбитый грузовик — это была куча железа.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑрман пӗтрӗ, хир пуҫланчӗ.
Кончался лес, начиналось поле.

Ачасем, тапочкисене хывса, вӑрман ҫумӗнчи такӑр сукмакпа утрӗҫ.
Ребята сняли тапки и шли по краю леса, по узенькой утоптанной тропинке.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Машина кӗрлеме пуҫларӗ, каялла чакрӗ, вӑрман ҫулӗ ҫине тухрӗ те, ланкашкасем ҫинче ҫемҫен сиккелесе, малалла вӗҫтерчӗ.
Машина загудела, попятилась назад и, вырвавшись на лесную дорогу, помчалась, мягко подпрыгивая на ухабах.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Аслӑ вӑрман патне.
К большому лесу.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics