Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлте (тĕпĕ: тӗл) more information about the word form can be found here.
Унӑн куҫӗсем Антонов куҫӗсемпе тӗл пулаҫҫӗ, Милӑн ылтӑн пуҫӗ ҫав куҫсем хӗресленнӗ тӗлте тата ҫутӑрах ялкӑшса илет.

И встречается взглядом с Антоновым, в их скрестившихся взглядах, как в лучах прожектора, еще ярче вспыхивает золотая Милочкина голова.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Тикӗс тӗс мар: пӗр тӗлте ытлашши хуралать, тепӗр тӗлте — ытлашши шупкалать.

Как-то одно у нее слишком загорает, другое слишком выгорает.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫухави патӗнче пӗр пӗрчӗ ҫип ҫинче ҫеҫ ҫакӑнса юлнӑ каптӑрма, тепӗр тӗлте — пысӑк мар ҫӗтӗк тупрӗ Власовна.

У воротника Власовна обнаружила на одной нитке державшийся крючок, а в другом месте — небольшую дырку.

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Хӑш тӗлте тата, арҫын ачасем пек, перила ҫине выртса, хырӑмпа шуса анчӗ.

Кое-где она даже на перилах прокатилась, как мальчишки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Лётчик пулӑҫсене шыраса тупса, вӗсем хӑш тӗлте иккенне радио тӑрӑх пӑрахут капитанне пӗлтернӗ.

Лётчик нашёл рыбаков и по радио сказал капитану парохода, куда идти.

Пӑр ҫинче // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Хам пӗлсе тӑракан пӗр пек мар сывланӑ сасӑ ҫеҫ, Ярик диван айӗнче шӑпах ман тӗлте выртнине пӗлтерет.

Только знакомое неровное дыхание подсказало мне, что Ярик был под диваном и лежал как раз подо мной.

Ултавлӑ колбаса // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 11–16 с.

Вӑл вӗсемпе интересленмен, вӗсен ятне те ыйтса пӗлмен, вӗсемпе хӑҫан тата хӑш тӗлте паллашнине те манса пынӑ, унтан ялан вӗсене мӗнпе те пулин — е сӑмах каласа, е чӑрсӑр хӑтланчӑкпа кӳрентерес килнӗ.

Никто из них не возбуждал в нем интереса; он даже не спрашивал их имен, забывал, когда и где знакомился с ними, и всегда чувствовал желание сказать и сделать что-нибудь обидное для них.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пур тӗлте те хатӗр ҫитнӗ-и?

— Всё ли как быть надо?

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Старик ку тӗлте пауза туса илнӗ, унтан каллех, сассине антарса, йӗкӗлтевлӗ кулӑпа сӑмахне пуҫланӑ; — А, хайхи, пурнӑҫ тӑвакан ӗҫлӗхлӗ сывлӑшӗ унӑн кӑ-ӑшт анчах иккен.

Старик сделал паузу и с ехидной улыбкой, понизив голос, продолжал: — А духа этого самого строительного со — овсем в нем малая толика!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑҫта, хӑш тӗлте унӑн вӗҫӗ-хӗрри, урлӑшӗ-тӑршшӗ?

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ку тӗлте старик хреснай ывӑлне мухтанчӑклӑн куҫ хӗссе илнӗ.

И старик хвастливо подмигнул крестнику.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку тӗлте унӑн шухӑшӗ Люба ӳпкелешсе калаҫнисем ҫинче чарӑннӑ.

Тут его мысль остановилась на жалобах Любови.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пур япаласем ҫинче те ҫурма сӗмлӗх выртнӑ, хӑш-пӗр тӗлте ун витӗр рамӑсен ылтӑнӗ, фарфор шурри тӗксӗммӗн йӑлтӑртатнӑ.

Сумрак лежал на всем, кое-где из него тускло блестело золото рам, белые пятна фарфора.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак тӗлте Медынская ун ҫине кӑшт ҫеҫ пӑхса илнӗ те каллех хӑйӗн вӑййине тапратнӑ.

Медынская мельком взглянула на него и снова начала играть.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чиркӳ чанӗ ҫапса яни мӗнпур шыва пӗр хӑватлӑ хускавпа хумхатса янӑ, шыв вӑрахчен ярӑнуллӑн чӳхенсе тӑнӑ, унӑн варринче пӗр тӗлте ҫутӑ чӳхеннӗ, ҫав ҫутӑ вӑта ҫӗртен тӗттӗм инҫетелле сарӑлса пынӑ, унтан, шупкаланнӑҫем шупкаланса, ирӗлсе пӗтнӗ.

Удар в колокол на колокольне заставляет всю воду всколыхнуться одним могучим движением, и она долго плавно колышется от этого удара, колышется и большое светлое пятно, освещает ее, расширяется от ее центра куда-то в темную даль и бледнеет, тает.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав вӑхӑтрах шыв ҫинче, ҫутӑ ӳкнӗ тӗлте, хӑрушӑ пит — этем пичӗ, шӑлне шап-шуррӑн йӗрсе пӑрахнӑскер, курӑнса кайнӑ.

В то же время в пятне света на воде явилось большое, страшное человеческое лицо с белыми оскаленными зубами.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат ку тӗлте, вӑлча сӗрнӗ ҫӑкӑр татӑкне ҫӑварӗ патне ҫитернӗскер, ачин сӑмахне пула, тапах ҫиме чарӑннӑ; вӑл Фоман усӑннӑ пуҫӗ ҫине ыйтуллӑн пӑхса илнӗ.

Игнат нес ко рту кусок хлеба с икрой, но рука его остановилась, удержанная восклицанием сына; он вопросительно взглянул на склоненную голову Фомы.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шыв айӗнчен йывӑҫ тӑррисем пӑха-пӑха юлнӑ, хӑш тӗлте вӗсем, шыв айне пулнӑскерсем, хӑйсене уйрӑм утрав пек лаппи-лаппипе хумсем хушшинче ларнӑ.

Из воды смотрят вершины деревьев, иногда целые купы их затоплены разливом и стоят среди волн, как острова.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вулакан ку тӗлте хӑйне итлекен хӗрарӑмсем ҫине ҫӗнтерӳллӗн, ыйтуллӑн пӑхса илнӗ.

И чтец победоносно и вопросительно оглядывает слушательниц.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку тӗлте, каллех вӑл ҫав ҫынна курнӑ…

И он снова видит человека…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed