Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каламарӗ (тĕпĕ: кала) more information about the word form can be found here.
Степан Ильич вӗсене пӗр сӑмах та каламарӗ.

Степан Ильич встретил их молча.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Малтан вӑл ун ҫинчен пире нимӗн те каламарӗ.

А он даже ничего не сказал сначала.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя пире нимӗн те каламарӗ.

Митя ничего не сказал нам.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мӗншӗн кайнине каламарӗ.

А чего пошел — не сказал…

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун куҫӗсенче темӗнле шухӑш вӗлтлетсе иртрӗ, анчах вӑл нимӗн те каламарӗ, ӳсӗрсе илчӗ те пӳртрен тухрӗ.

В глазах его промелькнула какая-то мысль, но он ничего не сказал, кашлянул и вышел.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чӑнах та, вӑл паян пурне те тӗрӗссине каламарӗ.

Правда, он не так прост, как притворяется.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Урӑх пӗр сӑмах та каламарӗ.

И больше ничего не сказал.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ик-виҫӗ ҫул хушши ӗҫлекелесе, вӑрмантан кӑмпа та ҫырла татса килсе, вӗсене пасарта суткаласа, укҫа пекки те пухкалама тытӑннӑччӗ, йӳҫлӗхрен виҫӗ лав мӑк кӑларса сутнӑччӗ, тӳлес куланайне те юр лариччен кӗттерме пулмӗ-ши тесе, Элюккапа хӑйпе калаҫнӑччӗ-ха, леш кӗтме пулӗ тесе шантарсах каламарӗ те, Пикмӑрса ҫапах та кӗттерме пулать тесе шухӑшланӑччӗ хӑй ӑшӗнче.

И деньжонок скопил малость — собирали всей семьей грибы, ягоды и продавали на базаре; а еще он как-то вывез из болота возка три мху, высушил и тоже продал на базаре; договорился он и со старостой Элюккой, чтобы тот обождал до зимы с куланаем, и Элюкка вроде бы согласился.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Калас сӑмахне те каламарӗ, темӗн пытарнӑ пек турӗ, хӑйне ҫаплах ютшӑнтарса тыткалать.

Даже слово, которое хотел сказать, не сказал, будто что-то скрывает, как-то отчужденно ведет себя.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальхинче ӑнӑ хапӑл сӑмах каламарӗ.

Но сейчас он ему не сказал даже «спасибо».

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Светлана вӑтаннипе нимӗн те каламарӗ, ҫӑварне татах улӑм пӗрчи хыпрӗ.

Светлана смутилась, и соломинка снова появилась у нее на губах.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Акӑ, сирӗн ача, ман ҫинчен ыйтса пӗлчӗ пулин те, мана хай хушаматне те каламарӗ.

— А вот ваш мальчик, знаете, мне даже свою фамилию не сказал, а про меня спрашивал.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл сивӗпе шӑнса кӑвакарса кайнӑччӗ, суранӗсенчен юн юхса тӑратчӗ, анчах ҫапах вӑл нимӗн те каламарӗ».

Она посинела от мороза, раны ее кровоточили, но она не сказала ничего».

Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ун ҫинчен вӑл темле ыйтсан та каламарӗ.

Этого мы добиться не могли.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Учительница хирӗҫ пӗр сӑмах та каламарӗ — ача ҫине пӑхса кӑна илчӗ, лешӗ вара тарӑннӑн сывларӗ те пуҫне ҫӗрелле чикрӗ, урӑх сӑмах та чӗнмерӗ.

Учительница ни слова не возразила, только посмотрела на мальчугана, но так, что он со вздохом опустил глаза и умолк.

Июнӗн ҫирӗм иккӗмӗшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах Слава мӗншӗнне каламарӗ.

Но Слава не стал объяснять.

«Шурӑ патак» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах ман анне пӗр тумлам куҫҫулӗ те кӑлармарӗ, пӗр ӳкӗнӗҫлӗ сӑмах та каламарӗ.

Но мать ни словом не пожаловалась, не пролила ни слезинки.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑйпе пӗрле тӑракан халӑха ертсе, туй пуҫӗ ҫыр хӗррипе васкамасӑр хӑпарчӗ; тӑрантасӗ патне ҫитсен, Тухтар енне тинкерчӗ, сӑмах тавраш каламарӗ, пички тулнине пырса пӑхрӗ, унтан кӗсйинчен пӑшатан пек вӗҫлӗ тимӗр кӑларчӗ те пички пуҫне аялтан шӑтарчӗ.

— И во главе всего свадебного народа неторопливо стал подниматься вверх; дойдя до тарантаса, он взглянул на Тухтара, но не сказал ничего, проверил бочку — полна ли, потом вынул из кармана острое шило и провертел в днище бочки дыру.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ашшӗ нимӗн те каламарӗ.

Но отец молчал.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак кӑптӑрмӑш хыткан хӗрарӑм, ӳпле пек пӗчӗк ҫуртӗнче арсӑр-ачасӑр пурӑнаканскер, ҫакӑн пек йӗркене епле кӑна ӑста вӗренсе, мӗнле хӑватпа вӗрсе инкекрен хӑтарни ҫинчен шухӑшласа, Шерккей тӗлӗнмеллипех тӗлӗнчӗ, ӑна пӗр сӑмах та хирӗҫ каламарӗ, ыйтмарӗ.

Он не переставал удивляться: откуда эта щуплая худощавая женщина, живущая одиноко в своем маленьком домике, знает все эти колдовские штучки, Шерккей ни словом, ни делом ни разу не поперечил ей, не спросил ни о чем лишнем.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed