Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Вӗсем йытӑ евӗрлӗскерсем! — ман еннелле ҫаврӑнса кӑшкӑрчӗ Володя.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Тен, эпӗ кӑшкӑрса та янӑ пулӑттӑм, анчах та ҫак самантра Володя каллех ман еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.Всё-таки я крикнул бы, пожалуй, но в эту минуту Володя ещё раз обернулся ко мне.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Е Ямал ҫыранӗсем патӗнче, пӑр хушшинче шӑнса ларнӑ шхуна, хӑйӗн вилсе пӗтнӗ командипе пӗрле, Нансен ҫулӗпе Гренланди еннелле темиҫе ҫул хушши кайрӗ-ши?
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Каҫ кӳлӗм эпӗ, яланхи пекех, горизонт еннелле пӑхас тесе, ҫӳлӗ ропак ҫине хӑпарса тӑтӑм.Вечером я по обыкновению забрался на высокий ропак, чтобы осмотреть горизонт.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫӗр ҫумӗнчен хӑпсанах вӑл «горизонт еннелле ыткӑнма» тытӑнатчӗ.Только что оторвавшись от земли, он начинал «жать на горизонт».
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Эпӗ Энска питӗ юрататӑп, — Кораблев еннелле пӑхса каларӗ Марья Васильевна.— Я очень люблю Энск, — заметила Марья Васильевна, обращаясь к Кораблеву.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Государыня ун еннелле кӑмӑллӑн ҫаврӑнса пӑхнӑ та, Марья Ивановна, вӑл нумай пулмасть хӑйпеле чӗререн калаҫнӑ дама иккенне палланӑ.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Куҫӑмсене урӑх еннелле куҫартӑм.
Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Шурӑ ҫеҫенхирелле, унӑн тройки ярӑнса пынӑ еннелле, эпӗ нумайччен пӑхса тӑтӑм.Я долго смотрел на белую степь, по которой неслась его тройка.
Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Ҫав самантра кӑмӑлӑм мана хытах ун еннелле туртрӗ.
Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Пугачев черккене ҫавӑрса хучӗ те ман еннелле кӑтартса: «Его благородине те хӑна ту», терӗ.Пугачев выпил рюмку и сказал ему, указав на меня: «Попотчуй и его благородие».
Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Унтан Белобородов еннелле ҫаврӑнса:
Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Эпӗ, маншӑн пит те ыррӑн мар пӗтме пултаракан калаҫӑва пӑрса яма кирлине туйса, Пугачев еннелле ҫаврӑнтӑм та, савӑклӑ сасӑпа: — Ах! мана лашапа тӑлӑп панӑшӑн сана тавтума та маннӑ эпӗ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Мана вунултӑ ҫулалла ҫитнӗ хурарах кӑна хӗр, кӑвак фланель кӗпе тӑхӑннӑскер, ҫӳҫне яп-яка туса икӗ еннелле вырттарнӑскер, уҫса кӗртрӗ.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Манӑн вара аялалла, Тверской еннелле, утма тӳрӗ килчӗ…
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пассажирсем, карах пухӑнса, ман еннелле пӗшкӗнчӗҫ.
17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
ҫемҫен ҫавӑрса пӑрахса, йӑпӑркка шурӑ борчӗсем ҫуммипе ик еннелле хӑвалать.мягко разваливая ее и пропуская вдоль своих скользких белых бортов.
15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
— Юрӗ, юрӗ, Котька, итлетӗп, — йӑвашшӑн килӗшет Расщепей, хӑй ҫав вӑхӑтрах ман еннелле пӑхса чеен куҫ хӗссе илет.— Хорошо, хорошо, Котька, слушаюсь, — кротко соглашался Расщепей и незаметно подмигивал мне.
15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Катя сасартӑк хӗрелсе кайнӑ, вӗриленнӗ пичӗпе ман еннелле ҫаврӑнчӗ, ҫунса тӑракан хура куҫӗсемпе пӑхрӗ.и Катя вдруг приблизила ко мне разгоряченное, раскрасневшееся лицо с черными живыми глазами.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Катя еннелле ал султӑм та, ӑшӑнас тесе, икӗ хут ярӑнса ҫаврӑнтӑм.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951