Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилчӗ (тĕпĕ: вил) more information about the word form can be found here.
Атте ман чи малтанах, пуринчен те ытларах — пурӑнасшӑнччӗ… пурӑнатчӗ те; тен, хӑй сахал пурӑнасса сиснӗччӗ пуль; вӑл хӗрӗх иккӗрех вилчӗ.

Отец мой прежде всего и больше всего хотел жить — и жил… быть может, он предчувствовал, что ему не придется долго пользоваться «штукой» жизни: он умер сорока двух лет.

VIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Старик вилчӗ вӗт.

— Помер старик-то.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Калама юрамасть — амӑшӗ халь вилчӗ ӗнтӗ, хӑй вӗри ҫын, каласанах унта кайса хӑйне вилӗм тупӗ» шухӑшларӗ Нюша инке.

«Не к чему говорить, — решила Тетя Нюша. — Мертвой теперь все равно, а он сам-то горяч: увидит — кинется и на свою голову гибель накличет».

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Вӑл ухмаха ернипе шыва сиксе вилчӗ.

 — Она сошла с ума и утопилась.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

«Шыва путса вилчӗ

«Утопилась!» —

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Кайӑк йӑвана пӑрахса кайнӑ. Пӗчӗк каменка выҫӑ вилчӗ пулӗ», тесех шутларӑм.

Пересмешка покинула гнездо. Маленькая каменка умерла с голоду», — подумал я.

Ют чӗпӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 25–27 с.

— Дуня аппа сывах, Полюшка кӗркунне вилчӗ.

— Тетка Дуня здоровая, а Полюшка померла осенью…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ман куҫ умӗнчех вилчӗ.

На моих глазах погиб.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑй те вилчӗ Яков Ефимыч…

Погиб и сам Яков Ефимыч…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр виҫӗ кунтан вӑл вилчӗ.

Через три дня она умерла.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Манӑн асанне вилчӗ, мана пурлӑх парса хӑварчӗ.

У меня издохла бабушка и оставила мне наследство!

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Ун куҫӗ умӗнчех «Святослав» пӑрахутӑн пусми ҫинче хӑйне пӑрахут ҫине ларма вырӑн паман отставкӑри ватӑ полковник перӗнсе вилчӗ.

На его глазах у сходен «Святослава» застрелился пожилой отставной полковник, которому отказали в месте на пароходе.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унта пӗр ҫын мар спиртпа ӑнчӑхса вилчӗ.

Там не один захлебнется до смерти.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр казакӗ ман куҫ умӗнчех цистерна тӑррине улӑхса кайрӗ, анинченех лаша шӑвармалли витрепе ӑсса илме тӑчӗ, шеремет, алли вӗҫерӗнсе кайрӗ те путса та вилчӗ.

Один казачишка при мне полез на цистерну, хотел конскую цебарку зачерпнуть прямо из вольного, сорвался туда и утоп.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӗнер каҫа хирӗҫ вилчӗ, чунӗ ҫӳлти патшалӑхра пултӑр.

Вчера на ночь преставился, царство ему небесное.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Асӑн аҫуна, ӗнер каҫалапа чунне турра пачӗ, вилчӗ

Поминай отца, вчера на вечер отдал богу душу, скончался…

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья вилчӗ кӑна — тупӑнтӑн та эсӗ питӗ селӗмми!

А как померла Наталья так и ты доброхоткой объявилась!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Арӑмӗ вилчӗ те, халӗ пурсӑмӑр та кирлӗ мар пултӑмӑр…» — пӗрре ҫеҫ мар ӳпкелешсе калаҫрӗ Ильинична.

Померла жена, и все мы стали не нужны ему…» — не раз говаривала Ильинична.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий фронта кайнӑ хыҫҫӑн эрне ҫурӑранах Дарья Дона путса вилчӗ.

Через полторы недели после отъезда Григория на фронт утопилась в Дону Дарья.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Арӑм нумай пулмасть вилчӗ.

— У меня жена недавно померла.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed