Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫак вӑхӑтра Зоя Маяковскин хӑй пӗлекен сӑввисене калама пуҫларӗ.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя хӑй ҫумӗнчи ачана пӑхса: — Эпӗ ҫисе тӑрантӑм, урӑх ҫиес килмест, ме, ил, — терӗ те ачана сухари тата сахӑр пачӗ.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Анчах ҫак капӑр тумӗпех пултӑрччӗ, — тавӑрчӗ ӑна Зоя.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя ӑна хутлатрӗ те хӑй фуфайкин шалти кӗсйине чикрӗ.Зоя сложила этот листок и сунула во внутренний карман своего ватника.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя вилнӗ красноармеец тӗлне пырса тухнӑ иккен.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя сасартӑк чарӑнчӗ те, пӗтӗм ушкӑна чарӑнма паллӑ тӑвас тесе, аллине ҫӗклерӗ.И вдруг Зоя остановилась и подняла руку, давая сигнал остановиться всей группе.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Ӗҫ, ӗҫ, — тавӑрать Зоя.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Мана чи малтан Зоя тӗл пулчӗ.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя кашнин патне шуса пырса вӗсен хӗҫпӑшалӗсене илнӗ.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
«Зоя тем тесен те вилнӗ», — тесе шухӑшлама пуҫларӑм эпӗ.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Пӗр сехет, икӗ сехет иртет, Зоя ҫаплах таврӑнмасть.Ждём, ждем, а она не возвращается; прошел час, другой, третий…
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя шуса кайрӗ.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Кайса килме ирӗк парӑр, аманнисем выртса юлман-и? — ыйтрӗ Зоя командиртан.— Разрешите, я вернусь, посмотрю, нет ли раненых, — сказала Зоя командиру.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
«Вӑрҫнипе ху та ӑслӑланмастӑн, ҫынна та ӑс параймастӑн» текен унӑн сӑмахне Зоя час-часах калатчӗ.Зоя любила повторять его слова: «Выругаешься — и сам умнее не станешь и другого умнее не сделаешь».
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Тепӗр кунне пире урӑх задани пачӗҫ те, ушкӑнри ҫынсем улшӑнчӗҫ, анчах хӗрсем ҫавсемех: Зоя, Лида Булгина, Вера Волотина тата эпӗ.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя пӗр хушӑ шухӑша кайса тӑчӗ те: — Эсӗ комсомолка-и? — ыйтрӗ манран.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Сире ҫакна калас пулать тата: Зоя пур хӗрсене «эсӗ», арҫын ачасене «эсир» тесе чӗнетчӗ.А надо Вам сказать, что Зоя всем девушкам говорила «ты», а ребятам «вы».
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Апла пулсан манӑн сана «эсир» темелле тата аҫу ячӗпе чӗнмелле! — кӑшкӑрчӗ Зоя.— Тогда, значит, я должна называть тебя на «вы» и по имени-отчеству! — воскликнула Зоя.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Зоя икӗ аллине хире-хирӗҫ тытса хӑй чӗркуҫҫине ыталарӗ…
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ҫапах та Зоя хӑвӑрт та ним сасӑ тумасӑр, ун валли нимӗн чухлӗ те вӑй кирлӗ мар пек ҫӑмӑллӑн шуса пырать.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.