Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Борис Борисович паян кӑштах чирлерӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Эсир пӗлетӗр-и, Тёмочка, Борис Борисович патӗнче манӑн йӑмӑк ӗҫлет вӗт?— Вы знаете, Тёмочка, у Бориса Борисовича моя сестра в услужении.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Борис Борисович, — тет Тёма.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Ачасем, паян ҫак алӑк сирӗн учителӗр хыҫҫӑн хупӑнчӗ, тен ӗмӗрлӗхех хупӑнчӗ пулӗ вӑл, мӗншӗн тесен, Борис Борисович сывалайми йывӑр чирпе асапланать.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Эпӗ чирлӗ, — пӑшӑлтатрӗ хуллен Борис Борисович, — тархасшӑн, хӑвӑртрах надзирателе чӗнсе килӗр-ха.— Я больной, — прошептал тихо Борис Борисович, — пожалуйста, скорее позовите надзирателя.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Борис Борисович ним тума аптӑранипе ун-кун пӑхса илчӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Кай та кала: пилӗк ҫынлӑ ҫемйине тӑрантса усракан ватӑ та чирлӗ Борис Борисович мана йӑлӑхтарса ҫитерчӗ те…— Иди скажи, что тебе надоел старый, больной Борис Борисович, у которого пять человек на плечах…
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Борис Борисович куҫне хупрӗ те пуҫне алли ҫине усрӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Ах эсӗ, нимӗҫ пулли! — пӑшӑлтатса каларӗ такам, вара, хут чӑмӑрккине чӑмласа, Борис Борисович фракӗн ҫухи ҫумне майлӑн ҫеҫ персе, лаплаттарса ҫыпӑҫтарса хучӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Хайхискер, урса кайнипе чӗтреве ерсе, Борис Борисович хӑйӗн пӗчӗк чышкине ҫӗклерӗ те, хӑй епле пӑвассине туса кӑтартрӗ.И, дрожа от бешенства, Борис Борисович поднял свой кулачок и показал, как будет душить.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Борис Борисович сиксе тӑчӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Анчах Борис Борисович ҫав самантрах астуса илсе ҫирӗпрех сасӑпа хушса хучӗ.Но Борис Борисович сейчас же спохватился и уже более строго прибавил:
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Тархасшӑн, — тесе сӑмахне вӗҫлерӗ Борис Борисович, сасси унӑн ывӑнса ҫитнӗ чирлӗ ҫын темӗн ыйтнӑ пек янрать.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Сӑмсине шӑнкарса илсен Борис Борисович пуҫне ҫӗклерӗ, унтан, ачасем ҫине пӑхса, сӑмахне ырӑ кӑмӑллӑн хускатрӗ: урока шавламасӑр итлесе ларма, аван та ырӑ ачасем пулма сӗнчӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Юлашки вӑхӑтра Борис Борисович палӑрмаллах ватӑлса пырать.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Борис Борисовичӑн перине ҫу сӗрсе хума та, чернил савӑчӗ ӑшне хӑйӑр яма та, ун умӗнче хут татӑкӗсем чӑмласа, маччаналла хутран тунӑ шуйттансем вӗҫтерме те юрать, — ҫавсене те пӗлеҫҫӗ ачасем.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Борис Борисович чухӑн пурӑнать имӗш; пуҫлӑхсем умӗнче ачасем пекех чӗтресе тӑрать.Знали, что Борис Борисович бедный, что он трепещет перед начальством не хуже любого из них.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Вӗренекенсем учительсен килти пурнӑҫне пӗринне те пӗлмеҫҫӗ, Борис Борисович ҫинчен вара мӗнпурнех пӗлсе ҫитнӗ.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Борис Борисовича учителех теме унӑн нимӗн те ҫук.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Ҫӗнӗ учитель пырса кӗчӗ — нимӗҫ чӗлхипе вӗрентекен Борис Борисович Кноп.Вошел новый учитель — немецкого языка, Борис Борисович Кноп.
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.