Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татса (тĕпĕ: тат) more information about the word form can be found here.
— Эсӗ каятӑн, — татса каларӗ Женя.

— Ты пойдешь, — решила Женя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл хӑйӗнчен мӗн килнине турӗ, ыттине Федор татса патӑр.

Она сделала, что должна была сделать. Теперь пусть решения принимает он.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Халех кулса вилетӗп! — терӗ Женя кашни сӑмаха татса.

Я прямо сейчас умру от смеха, — отчетливо сказала Женя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Паянах татса памалла ку ыйтӑва!

Нет уж, все надо решить сегодня!

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ыйтӑва шӑнкӑрав татса пачӗ.

Тут прозвенел спасительный звонок на урок.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Шӑпа хӑех татса пачӗ ыйтӑва.

Сама судьба пришла на помощь и все решила за нее.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пирӗн тавлашӑва пурнӑҫ хӑех тахҫан татса панӑ.

Наш спор давно решён — самой жизнью.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нансен кӗнекисем хӗрринче те «пӑр хӑех задачӑна татса парӗ» тенӗ гениллӗ шухӑша вӑл мар, эпӗ хам алӑпа ҫырса хунӑ тейӗн.

Как будто не он, а я делал заметки на полях нансеновских книг и гениальная мысль: «Лёд сам решит задачу» — была записана моей рукой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫинчен эпӗ мар, эсир хӑвӑрах татса каламалла.

Мне кажется, что решение подобного вопроса является не моей, а вашей задачей.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан ачасем пӗр-пӗрнӗ хулпуҫҫипе татса пуҫларӗҫ.

Тогда мальчики стали толкать друг друга плечами и локтями.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн ӑна халех татса ҫисе ярас килет.

Было желание съесть его как можно скорее.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗн татса илмелли календарӗ ҫинче паянхи числона хурапа ҫапнӑ, унта иллюминаци те, праҫник те, патша кунӗ те ҫук.

Сегодня же на папином отрывном календаре цифра была черная, не предвещавшая ни иллюминации, ни табеля, ни тезоименитства.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачасем партӑсем хушшине вырнаҫса ларсан, пӗр преподавателӗ сӑмсине сӗтел ҫинче выртакан пысӑк хут тӗрки ҫине чикрӗ те, кашни сӑмахне ҫавракалатса, татса, илемлӗ каларӗ:

Как только мальчики расселись по партам, один из преподавателей тотчас уткнул нос в большую бумагу на столе и произнес, прекрасно, отчетливо, кругло выговаривая каждое слово:

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах вилни ҫинчен пӗри-пӗри татса каличчен, е хам куҫпах куриччен, ӑшӑмра текех мана ачалла шухӑш пек темӑн ҫутатса тӑратчӗ.

Но пока не была названа смерть, пока я не увидел её своими глазами, всё светила в душе эта детская мысль.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хӑйӗн ураписемпе пирӗн вӑлтасене кӑшт ҫеҫ татса пӗтеретчӗ.

Он нам чуть было весь перемет колесами не покалечил.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тупӑ кӗпҫи театрӑн кӑвак тӑррине тӳп-тӳрӗ тӗлленӗ, унта халӗ чаплӑ генерал пӑлхавҫӑсене мӗнле пусарасси ҫинчен ӗҫе татса пама ҫар советне пухнӑ.

Как раз точка в точку против синего купола театра, где осанистый генерал держит военный совет против мятежников.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Нимӗн пӗлмесӗр, якорьлӑ аллине кӑшлать, хӑйне мӗнпур инкексем кӳрекен ҫав якорь ӳкерчӗкне кӑшласа татса пӑрахасшӑн тӑрӑшнӑ пекех туйӑнать.

Он грыз в беспамятстве руку, как бы стараясь выгрызть якорь.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хум тетелсене татса пӗтернӗ.

Волна порвала переметы.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑнтан вара ик-виҫӗ кун иртсен, хӑй шухӑшне вӑл тепӗр хут та ҫирӗплетрӗ, мӗншӗн тесен эпӗ транспорт ҫине тата аяларах ҫывхарнӑ-мӗн — самолет ҫунаттипе ҫаклатса антенна татӑкне те татса киле илсе таврӑннӑ иккен, Ҫапах та транспортне путартӑм эпӗ — ку ӗнтӗ хам путарнӑ транспортсенчен чи малтанхиччӗ-ха, ҫавӑнпа та ун кӑтартӑвӗсем хӑйсен йӗркелӗхне ҫухатмарӗҫ пулин те, теорире кӑна усӑ кӳретчӗҫ.

Через два — три дня ему пришлось повторить свои доказательства, потому что я прошёл над транспортом ещё ниже — так низко, что принёс домой кусок антенны, застрявшей в плоскости самолёта, При этом транспорт — мой первый — был потоплен, так что доказательства, не потеряв своей стройности, приобрели лишь теоретическое значение.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак шӑлса тасатнӑ стенасем ҫине пахсан, чӳрече ҫинчи каҫхи фиалкӑсене, халӗ ҫеҫ татса килнӗ ландышсене курсан вӗсем ҫине хӗрарӑмах ал хунӑ тесе шутлама та пулатчӗ.

Можно было подумать, что женская рука прошлась по этим чисто обметённым стенам, по окнам, на которых стояли свежие ландыши и ночная фиалка.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed