Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

этем the word is in our database.
этем (тĕпĕ: этем) more information about the word form can be found here.
Хут пӗлмен кирек хӑш этем пекех эс ют ҫӗршыв чӗлхисенчи янӑравлӑ сӑмахсене ытлашши пит юрататӑн, вӗсемпе пули-пулми ҫӗртен усӑ куратӑн, вӗсене латти ҫук пӑсса калатӑн.

И, как всякий безграмотный человек, ты имеешь необъяснимое пристрастие к звучным иностранным словам, употребляешь их к месту и не к месту, искажаешь невероятно.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Картишӗнче сарайсен хӗрсе кайнӑ тимӗр ҫивиттийӗсен вӗри шӑршипе этем тарӗн йӳҫек шӑрши кӗрет.

Во дворе жарко пахло раскаленными железными крышами сараев и людским едким потом.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вите патӗнче этем пӑх-шӑкӗн йывӑр шӑрши аякранах кӳ! ҫапать.

Тяжкий густой запах человеческих испражнений стеною стоял около конюшни.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑвӑр эсир авӑ епле ӑшӑ кӑмӑллӑ этем, мӗн чухлӗ ҫӗнӗ шухӑш сирӗн!..

Вы же вон какой богатой души человек!..

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет сана, Егор, каяннӑй этем!

— Хватит тебе, Егор, окаянная ты душа!

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ман шутпа, Лузгин тахҫанах ертсе пыракан пуҫлӑх пулма пӑрахнӑ, халӗ коммунист та мар вӑл, этем те мар…

— Я думаю, что Лузгин давно изжил себя как руководитель, изжил себя как коммунист и даже как человек…

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ, этем юлашки!..

— Выродок несчастный!..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вершинин хӑш-пӗр ҫынсем тепӗр чухне пысӑк пуҫлӑхсем умӗнче йӑпӑлтатма юратнине асӑрханӑ, Анохинӑн ун пек килӗшӳсӗр йӑла пачах та пулман, вӑл хӑйне ирӗккӗн, этем тивӗҫне пӗлсе тыткаланӑ, юри нимӗн тумасӑрах, тӳрех ҫын кӑмӑлне кайнӑ.

Анохин, казалось, был начисто лишен того неприятного заискивания перед большим руководителем, которое иногда Вершинин замечал в других, и тем, что он держался независимо и с достоинством, он сразу располагал к себе, хотя и не делал для этого никаких усилий.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ этем ҫӑткӑнлӑхне тӳсме пултараймастӑп, пуясшӑн ҫунни ҫынна ҫисе янине, ҫын укҫа тарҫи е япала тарҫи пулса тӑнине курма пултараймастӑп!..

Я вообще не переношу человеческой жадности и не могу видеть, как страсть к наживе сжирает человека и он становится рабом денег или вещей!..

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗн ӑнланатӑн эсӗ, культурӑсӑр этем!

Что ты понимаешь, некультурный ты мужик!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ну, намӑссӑр этем!

Ну и бессовестный мужик!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эх, Егор, ӑнӑҫсӑр этем!..

Эх, Егор, бедовая твоя голова!..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Вӑт тӗлӗнтермӗш этем», — шухӑшларӗ Ксени Дымшаков ҫинчен.

«Вот чудак», — подумала Ксения о Дымшакове.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чӑн-чӑн этем тирӗ ӑшне кӗрсе ларнӑ кашкӑр!

Истый бирюк в человечьей коже!

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ут-пӗвӗсемпе пичӗ-куҫӗсене ытла та чунсӑррӑн нӗрсӗрлетнӗрен вӗсем — кӑвакарса-юнланса-хуралса пӗтнӗскерсем, шыҫӑнса кӳпченӗскерсем, чӑлахлатса-сусӑрланса юлнӑскерсем, юнпа пылчӑк хутӑшӗпе ҫӑрӑлса-вараланса ӗренкерен тухнӑскерсем, — юлашкинчен пачах паллама ҫук пулса ҫитрӗҫ, этем ӗлкине те ҫухатрӗҫ.

Под конец они уже стали неузнаваемыми, непохожими на людей — так чудовищно обезображены были их тела и лица, иссиня-кровяно-черные, распухшие, изуродованные и вымазанные в смешанной с кровью грязи.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор Зыков самантрах сиктерсе ҫитрӗ, анчах Григорин этем сӑнӗ те юлманнине курчӗ те хӑраса кайнипе аллине те карттус сӑмси патне тытрӗ:

Прохор Зыков подскакал тотчас же, но, видя, что на Григории лица нет, от испуга даже под козырек взял:

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вороновский, лутакарах пӳллӗ тапчам этем, тӑпӑл-тӑпӑл ларакан шинельне офицерсем хулпуҫҫи урлӑ ҫыхакан пиҫиххипе хӗреслесе каркаланӑскер, хулпуҫҫийӗсене тӳрлетрӗ; унӑн касса тикӗсленӗ хура мӑйӑхӗ айӗпе кулӑ шӑвӑнса иртрӗ.

Вороновский, невысокий плотный человек, в ловко подогнанной шинели, стянутый наплечными офицерскими ремнями, расправил прямые плечи; под черными подстриженными усами его скользнула улыбка.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Курмастӑн-и, этем тытӑнки юлман ун, — терӗ хӗрарӑм Григорие аран ҫавӑтса тата хӑйсен хыҫӗнчен куркапа сӑмакун ҫӗклесе пыракан Ермакова тепӗр аллипе аяккалла сирсе.

Не видишь, он не гожий никуда, — говорила она, с трудом поддерживая Григория, другой рукой отталкивая Ермакова, шедшего за ними с кружкой самогона.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сас-хура тӑрӑх, ҫав хӗрлӗармеецсем хушшинче пӗр комиссар йышши этем пулнӑ, теҫҫӗ.

Среди означенных пленных, по слухам, был один комиссаришка.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эккей, этем!

Экий чудак!

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed