Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман the word is in our database.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.
Кӑнтӑрла иртсен тӑватӑ сехетре пӗчӗк ушкӑн вӑрман уҫланкинче канма чарӑнчӗ.

Около четырех часов пополудни маленький отряд ненадолго остановился на лесной полянке.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чӑн та ӗнтӗ, ӑна вӑрман тӑрӑх чупкалама текех чармарӗҫ.

Правда, ему не мешали теперь во время переходов рыскать по лесу.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑҫта-ха вӗсем, ҫав симӗс попугайсем, ку вӑрман вӗсен тӑван ҫӗршывӗ вӗт?

Но где же зеленые попугаи, родиной которых были эти леса?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ялан вӑрман тӑрӑх пыни пӗчӗк Джека йӑлӑхтарса ҫитерчӗ.

Маленькому Джеку уже наскучило это однообразное странствование по лесу.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ лайӑх пӗлетӗп: ку вӑрман вӗҫсӗр-хӗрсӗр тинӗс пек е, тӗрӗсрех, тинӗс тӗпӗ пек, унта моряк та хӑй ӑҫта иккенне пӗлме пултараймасть.

 — Я отлично знаю, что этот лес подобен безбрежному морю или, скорее, морскому дну, где даже моряк не смог бы определить своего положения.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йӗри-тавра мӗн куҫ курнӑ таранах иртсе пӗтме ҫук чӑтлӑх вӑрман.

Непроходимый лес простирался во все стороны до самого горизонта.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кунта пӗр-пӗринпе черетленсе пыракан катасем, тӗрӗсрех ҫак вӗҫӗ-хӗррисӗр вӑрман, питӗ капӑр.

И все эти леса, следовавшие один за другим, а вернее, этот бесконечный лес был великолепен.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ку вӑл кашкӑрсем те мар, тилӗсен хӑйне евӗр йӑхӗ, тӗрӗсрех вӑрман йыттисем.

 — Это даже не волки, а особая порода лисиц или, вернее, лесные собаки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман сӑнӗ улшӑнчӗ ӗнтӗ.

Вид леса уже изменился.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халлӗхе вара ҫак вӑрман ҫимӗҫне тутанса пӑхас килмест-и?

А пока не хочешь ли попробовать вот эти плоды?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман сайралчӗ, йывӑҫсем вырӑн-вырӑнпа ӳсеҫҫӗ ҫӳллӗ курӑк урапа явӑнмасан, ҫулпа утма та ҫӑмӑлтанах пулмалла.

Здесь лес поредел, деревья росли группами, и дорога стала бы легче, если бы не густая высокая трава.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман ҫине вут ҫути ӳкнӗ, ҫавӑнпа вӑрман юн пек хӗрлӗн курӑннӑ.

Лес, освещенный заревом пожара, казался кровавым.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Уҫланкӑ вӑрман патнех ҫитнӗ, ку вӑрман хыҫӗнче, сӑртра, ял курӑнса ларнӑ.

Поляна уводила к лесу, и там, за лесом, на холме, виднелась деревня.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Оля амӑшне ҫаннинчен туртнӑ, анчах вӑл лӑпкӑн кӑна: «Пирӗн ҫав вӑрман кати патне тухмалла», тесе хунӑ, вара вӗсем ҫунакан ҫуртсем хушшипе малалла кайнӑ.

Оля потянула мать за рукав, но та сказала спокойно: «Нам нужно пройти к той роще», — и они пошли по улице между горящих домов.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Дикӗ вара хӑвӑрт кӑна юханшыв ҫине, ун икӗ айккипе ӳсекен вӑрман ҫине пӑхса илчӗ.

Последний бросил быстрый взгляд на реку и на лес, поднимавшийся по обоим ее берегам.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман урлӑ каякан ҫул — чи кӗске те чи лӑпкӑ ҫул пуль.

Дорога через лес — самая короткая и, пожалуй, самая безопасная.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ ку таранччен вӑрман урлӑ каҫса курман, анчах пӗр иккӗленмесӗрех калатӑп: ҫула ҫӑмӑллӑнах тупӑп — эпӗ пампӑра сул ҫӳреме хӑнӑхнӑ ӗнтӗ.

 — Мне, правда, еще ни разу не приходилось пересекать этот лес, но я не сомневаюсь, что без труда найду дорогу: ведь я привык странствовать по пампе.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах эпир вӑрман урлӑ тӳррӗн тухсан, ҫул пӗр сакӑрвунӑ мильӑна яхӑн кӗскелет.

Но если мы пойдем напрямик, через лес, дорога сократится по меньшей мере миль на восемьдесят.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пичче вӑрман хӗррине тӗпчес шутпа ту айккипе ҫӳлелле кармашнӑ вӑхӑтра Негоро васкамасӑр шыв вӑрринелле утрӗ, унтан чӑнкӑ ҫыран хутлӑхӗнче курӑнми пулчӗ.

Но в то время как кузен Бенедикт карабкался вверх по откосу, чтобы обследовать опушку леса, Негоро не спеша направился к устью речки и снова исчез за ее крутым берегом.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр-пӗринчен уйрӑлнӑшӑн хӑрама сӑлтав пур, паллах, анчах тусем таранах сарӑлса выртакан сӗм вӑрман тӑрӑх чуххӑмӑн утса пурте пӗрле аташса ҫӳренинчен ку ҫавах лайӑхрах.

Слов нет, в разделении отряда есть свои теневые стороны, но все же это лучше, нежели всем вместе пускаться вслепую через чащу девственного леса, который, видимо, простирается до самых гор.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed