Шырав

Шырав ĕçĕ:

арӑмӗ (тĕпĕ: арӑм) more information about the word form can be found here.

Половцев ҫыхса пӑрахнӑ кил хуҫи арӑмӗ патне Тимофея тӑратса хӑварчӗ, хӑй, сап чирӗпе чирлӗ лаша пек хӑрӑлтатса, хашкаса, алкумне тухрӗ.
Половцев оставляет возле связанной хозяйки Тимофея, сам идет в сенцы, дышит с хрипом, как сапная лошадь.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унтан чылайччен, арӑмӗ тархасласа ӳкӗтленисене итлемесӗр, мачча ҫинелле пӑхса выртрӗ, ҫапла шухӑшларӗ:
А потом долго, не слушая увещаний жены, лежал с открытыми глазами, думал:

Арӑмӗ ӑна каҫхи апат лартса пачӗ.
Жена собрала ему повечерять.

— Арӑмӗ анчах.
— Одна жена.

Арӑмӗ куртӑрччӗ ӑна.
Help to translate

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

Витене кӗчӗҫ те — ак япала, лаша тӑра парать, ҫумӗнче чӑмӑркка тиха, Лекҫей арӑмӗ те унтах.
Help to translate

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

— Вӑл тата, ҫара тунката, хӑйне ахалех, нимсӗрех вир парасса кӗтет иккен! — ҫиллине шӑнараймасӑр кӑшкӑрса ячӗ Лапшинов арӑмӗ.
— Он хотел бы, чтоб ему, идолу голоштанному, даром просцо отдали! — истошно закричала Лапшиниха.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Кӗтӗн пулать? — ыйтрӗ арӑмӗ.
— Вступил? — спросила жена.

10-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗр ирхине Анна, унӑн арӑмӗ, пӳрте савӑнса пырса кӗчӗ: — Ватти ҫилтӗр янӑ.
Как-то Анна, жена его, утром вошла повеселевшая, даже торжественная: — Старая жилы уж отпустила.

Ку вара аванах ыталать пулӗ, хӗрсем, — тесе хучӗ, именме пӗлмесӗр, салтак арӑмӗ Натали, сӑрланӑ куҫхаршисене выляткаласа.
Этот небось обнимет, девоньки, — беззастенчиво говорила Наталья-жалмерка, поводя подкрашенной бровью.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫак пӑтӑрмаха Титок арӑмӗ тата ытларах вӑйлантарса ячӗ.
Сумятицу усугубила Титкова баба.

8-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Малти пӳлӗмелле иртнӗ чух, Андрей пӳртумӗнче хӗрсем хӳхлесе йӗнине, кил хуҫи арӑмӗ кӑшкӑрнине тата Игнатенокӑн вӗсене ӳкӗтлесе лӑплантаракан сассине илтрӗ.
Направившись в горницу, Андрей услышал из сеней девичьи причитания, крик хозяйки и урезонивающий голос Игнатенка.

7-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр чухне тата, арӑмӗ аптӑратнине тӳсейми пулса ҫитсен, вӑл шалтан тухакан хулӑн сассипе: «Чӑн-чӑн чакаках ҫав эсӗ!» — тесе хуратчӗ те — тухса каятчӗ.
А когда уж становилось невтерпеж от докучаний жены, нутряным басом говорил: «Чисто сорока ты!» — и уходил.

Часах тата арӑмӗ пӑрахса тухса кайрӗ, кайнӑ чух ҫапла каласа хӑварчӗ: «Икӗ ҫул пурӑнса та санран икӗ сӑмах илтеймерӗм. Ҫук ӗнтӗ, пӗччен халлӗнех пурӑн!
А вскоре ушла жена, заявив: «Два года жила с тобой и двух слов не слыхала. Нет уж, живи один!

— Кил хуҫи арӑмӗ, арчусен ҫӑра уҫҫисене тупса пар.
— Ключи от сундуков давай, хозяйка.

Сӗтел хушшинче: Фрол хӑй — савӑл пек шӗвӗркке пӗчӗк сухаллӑ тата сулахай енчен сӑмси ҫунаттине татса кӑларнӑ (ача чухнех улмуҫҫи тӑрринчен ӳксе питне-куҫне тӑрлавсӑрлатнӑ, ҫавӑн пирки ӑна Катӑк сӑмса тесе ят панӑ) пӗчӗкҫеҫ имшеркке старик, унӑн арӑмӗ, тулли кӗлеткеллӗ те кӗрнеклӗ карчӑк, ывӑлӗ Тимофей — ҫирӗм икӗ ҫулалла ҫитнӗ йӗкӗт, хӗрӗ — качча кайма вӑхӑт ҫитнӗскер, лараҫҫӗ.
За столом сидели: сам Фрол — маленький, тщедушный старичишка с клиноватой бороденкой и оторванной левой ноздрей (еще в детстве обезобразил лицо, падая с яблони, отсюда и прозвище Рваный), его жена, дородная и величественная старуха, сын Тимофей — парень лет двадцати двух и дочь — девка на выданье.

Суять арӑмӗ!
Брешет баба!

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Мӗн эсӗ капла, Макар, никамран ыйтмасӑрах ҫын килхушшинче хуҫалла хӑтланатӑн? — кӑшкӑрса ячӗ кил хуҫи арӑмӗ, крыльца ҫине чупса тухса.
— Ты чего это, Макар, не спросясь, распоряжаешься на чужом базу? — закричала хозяйка, выбежав на крыльцо.

— Пӗлместӗп, — пат татса каларӗ кил хуҫи арӑмӗ.
— Не знаю, — отрезала хозяйка.

Титокӑн ырханкка та ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ арӑмӗ пӗчӗк лахханран пӑрушне шӑварса тӑрать.
Жена Титка, худая, высокая баба, поила из лоханки телка.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics