Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн the word is in our database.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) more information about the word form can be found here.
Вӑл тӑчӗ те хӗрарӑмсем ҫине пӑхмасӑр, приказ панӑ пек, хыттӑн каларӗ:

Он встал и, не глядя на женщин, сказал тоном приказа:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем иккӗшӗ те, йӗрсе ярасран чарӑнса, пуҫӗсене усрӗҫ; амӑшӗ вара, хулпуҫҫийӗсене тӳрлетсе, ури ҫине тӑчӗ те хыттӑн та мӑнаҫлӑн тепӗр хут каларӗ:

Они враз опустили головы, сдерживая слезы, а мать встала, распрямив плечи, и повторила строго и торжественно:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Сережа, вӗсем тискер вӗт-ха!.. — хыттӑн мар каларӗ Ирина.

— Сережа, они же звери!.. — негромко сказала Ирина.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫынсем пӗр тухаҫҫӗ, пӗр кӗреҫҫӗ, вӗсен сассисем хыттӑн мар янӑраҫҫӗ, креслӑсем чӗриклетеҫҫӗ.

Люди входили и входили, голоса их звучали приглушенно, поскрипывали кресла.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Лар та аҫуна итле, — хыттӑн каларӗ Тимофей Ильич, — Мускавра ҫынсем ӑслӑ — эпӗ ҫавӑнпа шутлатӑп, вӗсем сана эсӗ икӗ мулкач хыҫҫӑн ан хӑвала тесе калӗҫ.

— Садись и слушай батю, — резко сказал Тимофей Ильич, — люди в Москве умные — поэтому я считаю, что они скажут тебе не гоняться за двумя зайцами.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем хыҫҫӑн, туратсене сирсе те тӗмӗсене хӑй ҫине туса, «эмка» хыттӑн мар шӑлтӑртаттарса пырать.

Вслед за ними, отбрасывая ветки и беря на себя пригорки, негромко бренча шла «эмка».

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Алӑк хыттӑн уҫӑлса кайрӗ, кабинета ҫамрӑк та савӑнӑҫлӑ, сухалне яп-яка хырса питне пудра сапнӑ сара кӑтра ҫӳҫлӗ Иван Шамрай утса мар, вӗҫнӗ пек кӗчӗ.

Дверь резко распахнулась, и в кабинет не вошел, а влетел Иван Шамрай, молодой, жизнерадостный, с гладко выбритым, напудренным лицом и с курчавым русым чубом.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак сӑмахсене Петр Акимович хыттӑн мар, анчах хӑйне пӗртте пӗччӗккӗ хумасӑр каларӗ те тухса кайрӗ.

Эти слова Петр Акимович повторил негромко, но с чувством личного достоинства и вышел.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла пулсан, акӑ мӗн, Татьяна Николаевна, — юриех хыттӑн калаҫма пуҫларӗ Хворостянкин, — лару ыран пулать пулсан, эпӗ пур ыйтусене те паян татса парасшӑн…

— Так вот что, Татьяна Николаевна, — подчеркнуто строгим тоном заговорил Хворостянкин, — ежели заседание завтра, то я хочу сегодня решить все вопросы…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Наушникре каллех хыттӑн утни, таканлӑ атӑ таплаттарни илтӗнчӗ.

Снова в наушниках послышались твердые шаги и тяжелый стук кованых каблуков.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсир хусах арӑмсемпе ытларах интересленетӗр, — вара вӑл каллех сасӑпах кулса ячӗ, анчах хыттӑн мар, ачашшӑн янӑрарӗ унӑн кулли:

— Вы интересуетесь более всего вдовами, — и опять голосок преобразился и смех.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Выключатель хыттӑн шатӑртатса илчӗ, наушникре янраса кайрӗ — ҫав сасӑ таҫта инҫере янӑранӑ пек туйӑнчӗ, ун пек сасса хӑлхана телеграф юпи ҫумне тытса ҫеҫ илтме пулать.

Послышался резкий звук выключателя и протяжное гудение в наушниках, — такой далекий звук, какой можно услышать, прислонивши ухо к телеграфному столбу.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫӗнтерме вӑй ҫитерсен? — хыттӑн мар каларӗ Татьяна.

— А если поверну? — негромко сказала Татьяна.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Митинг-и? — хыттӑн ыйтрӗ Хворостянкин.

— Митинг? — вырвалось у Хворостянкина.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вӑхӑтра алӑк ҫилпе уҫӑлса кайнӑ пек хыттӑн уҫӑлчӗ те кабинета Сергей тӗк пек вӗҫтерсе кӗчӗ.

В это время дверь распахнулась и в кабинет вошел Сергей.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

урисемпе шуса тӑракан пылчӑк ҫинче хыттӑн тӗреленсе машинӑна пӗтӗм вӑйран малалла тӗкме пуҫларӗҫ.

упираясь сильными ногами в вязкую грязь, толкали машину изо всех сил.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тӳп-тӳррӗн ҫӑвакан ҫумӑрӑн шултра тумламӗсем машина тӑрринче хыттӑн шакӑртатма пуҫларӗҫ, унтан ҫумӑр айккинчен, кантӑк ҫине ҫаптарса ҫума пуҫларӗ те, вара ҫул ҫинчи тусан сирпӗне-сирпӗне илсе чӑмаккаланчӗ, ҫийӗнчех хуралса кайрӗ.

Крупный, наискось падавший дождь грозно застучал по кузову, потом зашел сбоку и попробовал крепость стекол, и тогда уже пошел плясать по дороге так, что только пыль вспыхивала, скручивалась в комки и сразу чернела.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Юрамасть, — терӗ Сергей хыттӑн.

— Нельзя, — твердо сказал Сергей.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кам ҫырат? — хыттӑн ыйтрӗ Артамашов.

Кто напишет? — резко спросил Артамашов.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сасартӑк вӗсем такам хыттӑн: «Каялла, каялла!» тесе кӑшкӑрнине илтнӗ, юланутпа сунарҫӑ пынӑ; ун умӗнче икӗ йытӑ кушак ҫурине курнӑ та ӑна тытасшӑн ыткӑнса чупнӑ; кушак ҫури, айванскер, тарас вырӑнне ҫӗр ҫумне лӑпчӑннӑ та, курпунне кӑларса, йытӑсем ҫине пӑхкаланӑ.

Вдруг они услыхали, что кто-то громко кричит: «Назад, назад!» — и увидали, что скачет охотник, а впереди его две собаки увидали котёнка и хотят схватить его; а котёнок, глупый, вместо того чтобы бежать, присел к земле, сгорбил спину и смотрит на собак.

Кушак ҫури // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 10–12 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed