Шырав

Шырав ĕçĕ:

арӑмӗ (тĕпĕ: арӑм) more information about the word form can be found here.

— Темшӗн-ҫке, пирӗн пӳртре чиркӳри пекех шӑп, — тесе хучӗ кил хуҫи арӑмӗ.
— Что-то тихо у нас стало, как в церкви, — проговорила хозяйка.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Акимӑн шурӑ куҫхаршиллӗ арӑмӗ, кӑмӑллӑн йӑл кулса, хӑнана ҫӑкӑр чӗлли сӗнсе тыттарчӗ, кашӑк илсе панӑ хӗрӗ, шалти пӳлӗме чупса кӗрсе, таса алшӑлли илсе тухрӗ те Найденов чӗрҫийӗ ҫине сарса хучӗ.
Белобровая жена Акима, улыбаясь, протянула гостю ломоть хлеба, девка, подававшая ложку, сбегала в горницу, принесла чистый рушник, положила его на колени Найденову.

Вӑл та Аким ятлӑ, чӗнессе ӑна Кӗҫӗнни тесе чӗнеҫҫӗ, унран сылтӑмалла — арӑмӗ тата арҫыннинчен тӑлӑха юлнӑ, ватӑлсах ҫитнӗ хунямӑшӗ лараҫҫӗ.
Тоже Аким, по прозвищу Младший, по правую руку от него сидели жена и престарелая овдовевшая теща.

Унта ӑна кил хуҫи арӑмӗ каласа кӑтартнисене ҫирӗплетсе пачӗҫ, тата тӗплӗнрех хушса каларӗҫ.
Там ему подтвердили рассказ хозяйки, дополнив его подробностями.

Кил хуҫи арӑмӗ, Давыдов валли кӑнтӑрлахи апат хатӗрленӗ хушӑра, ӑна Нагульнов Григорий Банника хӗнесе тӑкни ҫинчен тата виҫӗ колхознике ял Советӗнче хупса ҫӗр каҫарни ҫинчен каласа пачӗ.
Хозяйка, собирая Давыдову обедать, рассказала о том, что в его отсутствие Нагульнов избил Григория Банника и ночь продержал в сельсовете трех колхозников.

Ҫеменӗн арӑмӗ хӗп-хӗрлех хӗрелсе кайрӗ, ура ҫине тӑчӗ.
Жененка Семенова вспыхнула, встала.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫтаницӑран вӑл ҫӗрле таврӑнчӗ, арӑмӗ ӑна каҫхи апат лартса пачӗ, вара хӑй сак ҫине, чи хӗррине, пырса тӗртӗнсе ларчӗ, ҫакна курсан, Ҫемен кӑмӑллӑн тӗлӗнсе ыйтрӗ:
Он вернулся из станицы ночью, жена собрала ему вечерять, и, когда сама присела на лавку, на самый край, Семен простодушно удивился:

Ӗмӗрӗ тӑршшипех вӑл ним чӗнмесӗр пурӑнать, чи кирлӗ чухне кӑна калаҫкалать, арӑмӗ те ҫавӑн пиркиех пӑрахрӗ ӑна.
Всю жизню молчит, гутарит в крайностях, через это его и жена бросила.

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Акӑ халь арӑмӗ ун юнашар ҫывӑрать, пӗр тикӗссӗн сывласа выртать.
Вот сейчас она спит с ним рядом, дышит ровно.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Демка Ушаков, ахаль чухне калаҫма юратаканскер тата усал чӗлхеллӗскер, халь арӑмӗ хыҫӗнче, типшӗрекен тути хӗррисене ҫулакаласа, ним чӗнмесӗр, сывлӑшне ҫавӑрмасӑр тӑрать.
Демка Ушаков, обычно говорливый и злой на язык, стоял позади жены, молча облизывая сохнувшие губы, затаив дыхание.

18-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫиччӗ… — шӑппӑн хуравларӗ Демка арӑмӗ, ырӑ ӗмӗтпе ӑшӑнса тӑнӑ пирки куҫне ҫӗклеме те шикленсе.
— Семеро… — шепотом ответила Демкина жена, от сладкого ожидания боясь поднять глаза.

Вӑл тахҫан Титок арӑмӗн пулнӑ пӗрмеллӗ ҫӑм юбкине илсе тӑхӑнчӗ, урисене чӗриклетекен ҫӗнӗ пушмак тӑхӑнса ячӗ, чечеклӗ шаль тутӑрпа витӗнчӗ те вара пурин куҫне те этем пек курӑнса кайрӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн тин ҫынсем ӑна асӑрхаса илчӗҫ: Демка арӑмӗ сӑнран-питрен пӗрре те начар мар иккен, пӗвӗ-сийӗпе те тӑпӑл-тӑпӑл хӗрарӑм, Епле-ха унӑн, апӑршан, колхоз пурлӑхӗ умӗнче шак хытса тӑрас мар ӗнтӗ, вӑл хӑйӗн калама ҫук йывӑр та тертлӗ пурнӑҫӗнче ӗмӗрӗ тӑршшипе те ыррӑн пӗр татӑк ҫӑкӑр ҫисе курман пулсан, хӑйӗн хулпуҫҫийӗсем ҫинче пӗр ҫӗнӗ кофта та пулин тӑхӑнса ҫӳресе ҫӗтсе курман пулсан?
Надела сборчатую шерстяную юбку, некогда принадлежавшую Титковой бабе, сунула ноги в новые чирики, покрылась цветастой шалькой, и только тогда кинулось всем в глаза, только тогда разглядели, что Демкина жененка вовсе не дурна лицом и собою бабочка статна; а как же ей, сердяге, было не обмереть над колхозным добром, когда она за всю свою горчайшую жизнь доброго куска ни разу не съела, новой кофтенки на плечах не износила?

Демка Ушаков арӑмӗ арча умне пырса тӑрсан шаках хытса кайрӗ, ӑна аран-аран аяккалла тӗртсе ячӗҫ.
Жененка Демки Ушакова обмерла над сундуком, насилу отпихнули.

Кизяк купи ишӗлсе аннипе тулса ларнӑ сысна витинче, хыҫсӑр пукан ҫинче, хунар ҫунса ларать, унпа юнашар Лукашкӑн арӑмӗ — тулли сӑн-питлӗ те ҫинҫе куҫхаршиллӗ хитре хӗрарӑм — кукленсе ларнӑ.
В катухе, внутри заваленном обрушившимся прикладом кизяка, стоял на табурете зажженный фонарь, возле него на корточках сидела жена Лукашки — красивая полноликая и тонкобровая баба.

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӑштах кил хуҫи арӑмӗ патне кайса лар, эпӗ сан умӑнта калаҫма хал ҫитерейместӗп.
Посиди трошки у хозяйки, я при тебе гутарить не в силах.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унтан, тӳрех, сиввӗн, арӑмӗ еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ: — Эсӗ, Гликерья, халех тух-ха кунтан.
И сейчас же строго повернулся к жене: — ты, Гликерья, выйди зараз же отсель.

Кил хуҫи арӑмӗ пырать пек-и?
Хозяйка — ничего?

— Сывлӑха пултӑр, юлташ! — пӗр сасӑпах хирӗҫ хуравларӗҫ Яков Лукичпа арӑмӗ.
— Здравствуйте, товарищ! — в один голос ответили Яков Лукич и его жена.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лушка, Нагульнов арӑмӗ, Давыдовпа яланах кӑмӑллӑ, ҫапах та, ҫакна пӑхмасӑрах, Давыдов, пӗркунхине, ӑнсӑртран Макарпа калаҫнӑ чухне, Макар ӑна хӑйӗн арӑмӗ Тимофей Рванӑйпа пурӑнни ҫинчен каласа панӑ хыҫҫӑн, ҫав хӗрарӑм ҫине сиввӗн пӑхма пуҫларӗ, вӗсем патӗнче унӑн вӑхӑтлӑха пулин те пурӑнас килми пулчӗ, Ирсенче Давыдов, калаҫӑва хутшӑнмасӑр, час-часах Лушка ҫине куҫ хӳрипе пӑхкаласа илет.
Лушка, жена Нагульнова, была с Давыдовым неизменно приветлива, но, несмотря на это, он после того случайного разговора с Макаром, когда тот открыл ему, что жена живет с Тимофеем Рваным, относился к ней с плохо скрываемой неприязнью, тяготился своим временным пребыванием у них, по утрам Давыдов, не вступая в разговор, часто искоса посматривал на Лушку.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Малти пӳлӗмре кил хуҫи арӑмӗ — ача-пӑчасӑр тӑлӑх арӑм вырнаҫнӑ.
В первой комнате помещалась хозяйка — бездетная вдова.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics