Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чул the word is in our database.
чул (тĕпĕ: чул) more information about the word form can be found here.
Эпӗ вӗсене кӗсъе туллиех пуҫтарса чикрӗм! — Вӑл кӗсъерен пӗр ывҫӑ тӗрлӗ вӗт чул кӑларчӗ.

Я набрал их полный карман! — Он вытащил из кармана горсть разноцветных камней.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хурӑнсем айне ӗлӗкрех илсе килсе лартнӑ темиҫе тенкел вырнаҫнӑ, унтах икӗ пысӑк чул выртать.

Под березами издавна было поставлено несколько скамеек и лежало два больших камня-валуна.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой ҫавӑрма тапратрӗ, — чул кӑштӑртатма тытӑнчӗ, валакран ӑшӑ ҫӑнӑх анма пуҫларӗ.

Лозневой начал крутить, — зашумел жернов, из желобка потекла теплая струйка муки.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кунта кӑвак чул никӗс ҫине аслӑ вите лартнӑ, унпа юнашар пекех утӑ хумалли аслӑк, урапа сарайӗ, хӑмӑт-пӑяв таврашне юсакан мастерской, аяккарахра — ӗнесем хупмалли ҫутӑ вите, хӑма витнӗскер, тата тӗрлӗрен йывӑҫран пуҫтарса тунӑ сурӑх вити вырнаҫнӑ.

Здесь была просторная конюшня на фундаменте из дикого серого камня, около нее — сеновал, каретник и шорная, в стороне — светлый коровник под тесовой крышей, овчарник из сборного леса.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл чул ҫинчен тӑчӗ те ҫул урлӑ каҫрӗ, унтан вара туйипе ҫӗре хыпашласа, Лопуховсен пахчи патнелле хуллен, сыхлансарах утрӗ.

Он поднялся с камня, пересек дорогу и осторожным шагом, ощупывая землю палкой, направился к лопуховскому огороду.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ольховка ҫывӑхӗнчи сӑрт айлӑмне ҫитсен вӑл ҫул хӗррине, хӑй ачаранпах пӗлекен чул ҫине канма ларчӗ.

На склоне взгорья, у самой Ольховки, он присел передохнуть на знакомый с детства придорожный камень.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл вӗт чул кӑчӑртатнине, туратсем ҫӑт-ҫат тунине, унтан вара Озеровӑн вирлӗ сассине илтнӗ, — илтнӗ те, хӑй пӗччен ҫеҫ тӑрса юлнине кура, сасартӑк хӑраса ӳкнӗ.

Он слышал, как хрустят мелкие камни, как трещат ветки, а затем громкий голос Озерова, — услышал, и увидев, что остался один, испугался.

XXIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чул ҫине перӗне-перӗне, кӗреҫесем хӑвӑрт чӑнкӑртатма пуҫларӗҫ.

Натыкаясь на камни, лопаты быстро зазвенели.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров капитан чул ҫумӗнче плащ-палатка айӗнче ларать.

Капитан Озеров сидел около камня под плащ-палаткой.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров капитан ҫӗре ларчӗ те, пӗр яках мар, пысӑк чул ҫине таянса, васкамасӑр, шӑппӑн тенӗ пек, приказ пама тытӑнчӗ.

Капитан Озеров сел на землю, оперся о большой шершавый камень и неторопливо, почти шепотом начал отдавать приказания.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Усӑк ҫуначӗсене шӑннӑ пек ҫӗклесе илсе, ула курак малалла ярса пусрӗ, чул ҫинче унӑн чӗрнисем чӑкӑртатса илчӗҫ.

Зябко поддернув приспущенные крылья, ворона шагнула вперед, скрежетнули о камни ее когти.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ун пуҫӗ вӗҫӗнчех — кӑвак чул ҫинче — ула курак ларать; ула куракӑн сылтӑм ҫунатӗнче пӗр тӗкӗ ҫӗкленсе тӑрать.

У самой головы — на сером камне — стояла ворона; на правом крыле ее торчало перо.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗри тӗрлӗ шӑтӑксенчен перет, тепри пур, щельсене тӑпра чышать, теприсем тата, винтовкӑсемпе, чул муклашкисемпе, тупӑпа пулемёт кӗпҫине, танк бронине кӳпкеҫҫӗ.

Они стреляли в разные отверстия, забивали жалюзи землей, били камнями по стволам орудия и пулемета, по теплой броне…

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Час-часах кӗреҫесем чакӑртатма пуҫларӗҫ — тӑпра ӑшӗнче чул нумай иккен.

Часто застучали лопаты, — в земле попадалось много камней.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кашнин пирӗн, — терӗ Юргин, — ҫак чул катӑкӗ пек пуласчӗ!

— Каждому бы из нас, — сказал Юргин, — вот таким быть, как этот камешек!

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пустуй чул катӑкки, тейӗ.

Пустой камешек, скажет.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл хӑйӗн ывӑҫ тупанӗ ҫинчи пӗчӗк те кӑвак чул катӑкне сиктеркелесе илчӗ.

Он встряхнул на ладони маленький серый кремень.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑҫта пӑхнӑ унтах чул ҫумне перӗнекен кӗреҫесем танклатса илеҫҫӗ.

Всюду звякали лопаты о камни.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑна вӑл хӑяккӑн ҫавӑрса вырттарма хӑтланса пӑхрӗ, анчах вӑйӗ ҫитеймерӗ: Андрей крыльца умӗнче выртакан чул пек йывӑр.

Она попыталась перевернуть его на бок, но не хватило сил: он был тяжел, как камень, что лежал у крыльца.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чул кӑмакари вутӑ ҫатӑртатса ҫунма пуҫласан, Марийка хулпуҫҫийӗпе Андрей ҫумнерех лӑпчӑнчӗ:

Когда под каменкой, потрескивая, запылали дрова, она слегка прижалась плечом к Андрею, сказала:

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed