Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апат the word is in our database.
апат (тĕпĕ: апат) more information about the word form can be found here.
Ывӑнса ӗшеннӗскер, хаяр эрех ӗҫнипе, апат ҫисе тултарнипе тата арӑмӗ ачашланипе ӳсӗрӗлсе кайнӑскер, вӑл арӑмне чи паллӑрах ӗҫсем ҫинчен каласа панӑ-паманах ҫывӑрса кайрӗ.

Усталый, опьянев от крепкого вина, обильной еды и ее ласк, он заснул, едва успев рассказать ей о самом главном.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Хуларан сыщиксем ярса пачӗҫ, вӗсем кӗтессенче тӑрса, фабрикӑран апат ҫиме таврӑнакан, унтан каялла каякан рабочисене, савӑнӑҫлӑн та хаваслӑн утаканскерсене, куҫӗсемпе хыпашлаҫҫӗ.

Из города прислали сыщиков, они, стоя на углах, щупали глазами рабочих, весело и оживленно проходивших с фабрики на обед и обратно.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ирсерен полици, ятлаҫа-ятлаҫа, слободка тӑрӑх ҫутӑ кӑвак хутсене хӳмесем ҫинчен ҫурса антарса, хырса тасатса ҫӳрет, анчах кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче вӗсем каллех слободка тӑрӑх вӗҫеҫҫӗ, иртен-ҫӳрен ури айӗнче явӑнаҫҫӗ.

По утрам полиция, ругаясь, ходила по слободе, срывая и соскабливая лиловые бумажки с заборов, а в обед они снова летали на улице, подкатываясь под ноги прохожих.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вара вӑл кунӗпех лара-тӑра пӗлмесӗр тӑрмашать, апат пӗҫерет, прокламацисем валли ҫутӑ кӑвак студень тата вӗсене ҫыпӑҫтармалли ҫилӗм пӗҫерет, ун патне темӗнле ҫынсем пыраҫҫӗ.

И целый день она кружилась, как белка в колесе, варила обед, варила лиловый студень для прокламаций и клей для них, приходили какие-то люди.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Апат ҫисе ларнӑ чух Павел сасартӑк кашӑкне пӑрахрӗ те хыттӑн: — Кӑна ӑнланмастӑп эпӗ! — терӗ.

За обедом Павел вдруг бросил ложку и воскликнул: — Этого я не понимаю!

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ывӑлӗпе Андрей кӑнтӑрлахи апат ҫиме таврӑнсан, амӑшӗ нимрен малтан вӗсенчен: — Ну, мӗнле? Исайшӑн никама та арестлемерӗҫ-и-ха? — тесе ыйтрӗ.

Когда сын и Андреи пришли: обедать, она прежде всего спросила их: — Ну, что? Никого не арестовали — за Исая?

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӗсем апат ҫисе тухрӗҫ, анчах ҫаплах-ха ӑнланмалла мар шатӑртатакан сӑмахсемпе пӑр пек сапрӗҫ.

Кончили обедать, а все еще ожесточенно осыпали друг друга трескучим градом мудреных слов.

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Апат ҫинӗ чухне Андрей Рыбин ҫинчен каласа пачӗ.

За обедом Андрей рассказал о Рыбине.

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ларӑр! — терӗ амӑшӗ, сӗтел ҫине вӗри апат пырса лартса.

— Садитесь! — предложила мать, подавая на стол горячее.

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Атьӑр, апат ҫиер!

— Давайте обедать!

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ ӑна тав турӗ те, апат ячӗсене кӑшкӑра-кӑшкӑра, фабрикӑра яланхи пек мар хӗвӗшнине сӑнаса тӑчӗ.

Она поблагодарила и, выкрикивая названия кушаний, зорко наблюдала за необычайным оживлением на фабрике.

XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Вӗри апат — купӑста яшки, лапша, шӳрпе…

— Горячее — щи, лапша, похлебка…

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тепӗр кунне, кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче, Марья пӗҫернӗ апат-ҫимӗҫ тултарнӑ икӗ чӳлмекпе Власова фабрикӑра пулчӗ, Марья хӑй сутӑ тума пасара кайрӗ.

На другой день в обед Власова была на фабрике с двумя корчагами Марьиной стряпни, а сама Марья пошла торговать на базар.

XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпӗ унта апат илсе ҫӳреме тытӑнӑп!

Вот я и буду обеды туда носить!

XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Анчах эпир вӗсен ҫак апат кӗллине пӑсса хума май тупсан, вӗсем пуҫӗпех ухмаха тӑрса юлаҫҫӗ акӑ.

— А если мы ухитримся испортить им эту обедню, так они и совсем в дураках останутся.

XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл кӑмака та хутмарӗ, хӑй валли апат та пӗҫермерӗ, чей те ӗҫмерӗ, ҫӗрле пулсан тин пӗр татӑк ҫӑкӑр ҫирӗ.

Она не топила печь, не варила себе обед и не пила чая, только поздно вечером съела кусок хлеба.

XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче ун патне пӑлханса кайнӑ, телейлӗ сӑнлӑ Федя Мазин чупса килчӗ те, ывӑннипе хашка-хашка, хыпар пӗлтерчӗ:

Но в обед прибежал Федя Мазин, взволнованный, счастливый, и, задыхаясь от усталости, сообщил:

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Каҫхи апат ҫинӗ чух та, чей ӗҫнӗ чух та аллисене кӗнекесем тытса лараҫҫӗ, вӗсен сӑмахӗсем амӑшӗшӗн ытларах та ытларах ӑнланмалла мар пулса пыраҫҫӗ.

Ужинали и пили чай с книжками в руках, и все более непонятны для матери были их речи.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӗррехинче, каҫхи апат хыҫҫӑн, Павел чӳрече ҫинчи чаршава антарчӗ те, кӗтесе ларса, стена ҫумне шӑвӑҫран тунӑ лампа ҫакса, вулама тытӑнчӗ.

Однажды после ужина Павел опустил занавеску на окне, сел в угол и стал читать, повесив на стенку над своей головой жестяную лампу.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Каҫхине лайӑх кӑна ҫӑвӑнатчӗ, каҫхи апат ҫиетчӗ те вӑрахчен кӗнеке вуласа ларатчӗ.

А вечером тщательно умывался, ужинал и после долго читал свои книги.

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed