Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

этем the word is in our database.
этем (тĕпĕ: этем) more information about the word form can be found here.
Хӑваласа ҫитсе хыпса ҫӑтас пек капмар пӗлӗтсем пире, пӗчӗк этем чӗпписене, ҫӳпӗ теҫҫӗ-ши?

Громадные тучи, что вот-вот догонят и проглотят нас, может, думают, что мы и не маленькие человечки вовсе, а крохотные соринки?

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Этем ӑраскалне те ҫамки ҫинех ҫырса хунӑ.

Судьба тоже у всех на лбу написана.

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

Телее, леш путиш этем ҫухӑрнине никам та илтмерӗ.

На наше счастье, никто не слышал, как кричит тот потешный человек возле двери.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Епле кӑна путишле этем пулчӗ ку?

Забавный человек оказался.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Чим-ха, ҫӑмарта юратакан этем пулчӗ-ҫке ку: пӑх та кур, ватать те ӗҫет, ватать те ӗҫет чӗр ҫӑмартасене пӗрерӗн-пӗрерӗн.

Оказывается, этот тип — большой любитель яиц: разбивает их одно за другим и выпивает, разбивает и выпивает.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Куҫран пӑхса илтӗр те — йӗркеллӗ этем ман ҫунса тӑракан ӗмӗте тӳрех ӑнланӗ.

Увидит мои глаза и всё: нормальный человек сразу поймёт, какая у меня самая заветная мечта в жизни.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

«Ҫӗр, каҫар та, ман килех кӗрсе выртасчӗ, тепле пулсан та этем ӗренкинчен тухас марччӗ», — тесе шутлатӑп хам ыйхӑллӑ пуҫӑмпа.

«Земля, прости, но мне лучше зайти в дом, как бы ни было, нельзя терять человеческий облик», — крутится в сонной голове.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Хамӑр та вӗсем ҫинчен аса та илмӗпӗр: пирӗн тӗпел кӗтессинче этем сӑнлӑ пӗртен-пӗр турӑ пур вӗт халь — ҫитнӗ.

Может, мы и сами не вспомним своих богов: висит же сейчас у всех в красном углу икона.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Ку этем курман мӑшкӑлран мӗнле хӑтӑлмалла?

Как спастись от такого неслыханного позора?

Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Ӑнланчӗ те хӑранипе этем сӑнӗ юлмиччен шурса-кӑвакарса кайрӗ…

Мертвея от ужаса, понял.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗтрӗ, тет, этем.

Пропал, говорит, человек.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах этем йӗннинчен туртса кӑларнӑ хӗҫе авринчен ҫатӑрласа тытнӑ та бандитсем хушшинче кӗлеткипе яшт тӑсӑлса тӑрать.

Окруженный бандитами, юродивый стоял навытяжку, крепко сжимая эфес обнаженной шашки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кун йышши этем эс никама та кирлӗ мар.

Такой ты никому не нужен.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав утрав ҫинче ҫу кунӗсенче йывӑҫ вуллисем тӑрӑх чи тӑррине ҫитиччен вӑрман хӑмли явӑнса хӑпарать; аялта, ҫӗр ҫумӗпе, пырса кӗмелле мар ҫӑра йӗплӗ хура хӑмла ҫырли тӑсӑлса ӳсет, тӗмсем тӑрӑх шупка кӑвак чечеклӗ йытпырши кӑтраланса улӑхать, тӗл-тӗл сайра уҫланкӑсенче сӗтеклӗ тӑпра тараватлӑн ҫитӗнтернӗ вӑрӑм курӑк этем пӗвӗнчен те ҫӳллӗ ахӑрса каять.

Летом деревья там до макушек оплетает дикий хмель, внизу по земле стелется непролазный колючий ежевичник, по кустам ползут, кучерявятся бледно-голубые вьюнки, и высокая глухая трава, щедро вскормленная жирной почвой, поднимается на редких полянах выше человеческого роста.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл та этем мар, чисти тилпӗрен ҫырли пулнӑ…

Тоже ягодка-кислица был, а не человек…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

 — Акӑ мӗн, уткаласа ҫӳрер пӑртак, кӑштах ӑсатса яр мана, атту кунта пур ҫӗрте те халӑх сулланса ҫӳрет, этем йӗркеллӗн калаҫма памаҫҫӗ пире.

— Вот что, пойдем-ка пройдемся, проводишь меня трошки, а то тут народ слоняется, не дадут нам потолковать.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ман шутпа, этем яланах хӑйӗн ӗҫӗсемшӗн ответлӑ пулма тивӗҫлӗ.

— А по-моему, должон человек всегда отвечать за свои дела.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сана этем йӗркеллӗ калатӑп, кинемей: Петрошӑн ан тарӑхса пурӑн мана.

А говорю тебе, тетка, толком: за Петра не держи на меня сердце.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Этем вӑл — выльӑх мар, пурне те хӑнӑхать.

— Человек — он не скотина, ко всему привыкает.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӳнелсе кайрӗ этем революци хыҫҫӑн, — тарӑн шухӑшлӑн хушса хучӗ кил хуҫи.

Подешевел человек за революцию, — глубокомысленно вставил хозяин.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed