Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман the word is in our database.

вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.

Йӗрӗ часах пӗтнӗ — вӑл йӗри-тавра ҫын ҫӳреме ҫук чӑтлӑх вӑрман хупӑрласа ларакан уҫланкӑна илсе тухнӑ.
Звериная тропа кончилась, она привела на поляну, окруженную густой стеной зарослей.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йӗри-тавра вӗтлӗх вӑрман — вӑл нумай миля хушши тӑсӑлса каять.
Заросли кругом тянутся на много миль.

Вӑрман!
Help to translate

Темиҫе ҫӗр хӑлат кунта ҫуначӗсене сарса пӑрахса, ярӑнса ҫӳренӗ; ҫӑткӑн кайӑксен хура мелкисем симӗс вӑрман тӗлӗнче темле тискеррӗн курӑннӑ.
Сотни коршунов уже парили здесь на широко распростертых крыльях; мрачно вырисовывались их черные тени над яркой зеленью леса.

Иртнӗ каҫ виҫӗ юланут тӳремлӗх урлӑ каҫса кайнӑ хыҫҫӑн, ҫав хӑрушӑ ҫӗр хыҫҫӑн, ирхине вӑрман тӗлӗнче, уҫланкӑ кукӑрӑлнӑ ҫӗрте, хура хӑлат ушкӑнӗ аялалла аннине курма пулнӑ.
Наутро после той мрачной ночи, когда три всадника пересекли равнину, можно было видеть, как стая черных коршунов спускалась над лесом, как раз в том месте, где просека делала поворот.

Вӗсем пӗрре, курӑк ҫумнех е вӑрман тӑрринех пырса сӗртӗннӗ пек аялалла вӗҫсе анаҫҫӗ, тепре тата хӑйсене темле вӑй ыткӑнтарса янӑ пек, сасартӑк ҫӳлелле вӗҫсе хӑпарса каяҫҫӗ; пӗлӗт ҫинче вӗсен кӗлеткисем уҫҫӑнах курӑнса тӑраҫҫӗ.
То спускаются вниз, почти касаясь травы или макушек деревьев, то вдруг взвиваются вверх на распростертых неподвижных крыльях, на фоне неба отчетливо видны их черные силуэты.

Чӑтлӑх вӑрман хӳтлӗхне пырса лексен, вӗсем тӑваттӑшӗ те лашисем ҫинчен аннӑ та вӗсене йывӑҫсем ҫумне кӑкарса хунӑ.
Попав под прикрытие зарослей, все четверо сошли с лошадей и привязали их к деревьям.

ХLI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Жилин вӑрман хӗррине тухса пӑхнӑ: ҫап-ҫутӑ пулнӑ, ҫеҫенхирте крепость ывӑҫ тупанӗ ҫинчи пек курӑннӑ, ту айӗнче, сулахай енче, ҫывӑхрах вут ҫуннӑ, вучӗ кутӗнче ҫынсем тӑнӑ.
Вышел на край — совсем светло, как на ладонке перед ним степь и крепость, и налево, близехонько под горой, огни горят, тухнут, дым стелется и люди у костров.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑтӑр утӑм кайсан, вӑрман пӗте пуҫланӑ.
Прошел тридцать шагов, видит — лес кончается.

Уйӑх шуралса киле пуҫланӑ, сывлӑм ӳкнӗ, тул ҫутӑлса килнӗ, Жилин вӑрман хӗррине тухайман-ха.
Уж стал месяц бледнеть, роса пала, близко к свету, а Жилин до края леса не дошел.

Жилин вӑрман патне ҫывӑхарса пынӑ; уйӑх ту хыҫӗнчен тухнӑ та, кӑнтӑрлахи пек ҫап-ҫута пулса кайнӑ.
Стал подходить к лесу, выбрался месяц из-за гор, — бело, светло совсем, как днем.

«Уйӑх хӑпариччен лапран тухса вӑрман патне ҫитес пулать», — тесе шухӑшланӑ вӑл.
«Ну, — думает, — до месяца надо лощину пройти, до лесу добраться».

Шавах вӑрман пынӑ, унӑн вӗҫӗ-хӗрри те курӑнман.
Все лес идет и не видать выхода.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унта чӑн та вӑрман пулнӑ.
Так и есть — лес.

Пирӗн каялла ҫаврӑнса сулахая, ту ҫинелле каяс пулать, унта вӑрман пулмалла, — тенӗ.
Назад надо, да влево в гору; тут лес должен быть.

Ялӑн леш енче, аяларах, пӗр ту курӑннӑ, вӑл тӑвӑн тепӗр енче тата икӗ ту курӑннӑ, вӗсем ҫинче вӑрман пулнӑ; икӗ ту хушшинче тикӗс ҫӗр кӑваккӑн курӑнса выртнӑ, вӑл тӗтӗм сарӑлнӑ пек таҫта ҫитиех сарӑлса выртнӑ.
За аулом, пониже, гора, и через нее еще две горы, по ним лес; а промеж двух гор синеется ровное место, а на ровном месте, далеко-далеко, точно дым стелется.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тусем хушшинче вӑрман кӑваккӑн курӑнса ларнӑ.
Промеж гор лес синеется.

Тутарсем шыв хӗрринче вӑрман пек капланса тӑнӑ.
Смотрят — на берегу как город стоит.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав таврара талккӑшпех вӑрман пулнӑ, унта нимӗнле халӑх та пурӑнман.
Места всё были лесные, и народу не жило никакого.

Отряд каякан ҫул ҫинчи пӗр пӗчӗк уҫланкӑна вӑрман чӑтлӑхӗнчен ягуар тухнӑ.
На одну из полянок, расположенную на пути отряда, из чащи зарослей выскочил ягуар.

XL сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics