Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑрушӑ the word is in our database.
Хӑрушӑ (тĕпĕ: хӑрушӑ) more information about the word form can be found here.
Йышпа пӗрле, пӗлетӗн, вилме те хӑрушӑ мар…

На миру, знаешь, и смерть красна…

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Рейдра акӑлчансемпе французсен миноносецӗсем тӗтӗм йӑсӑрлантараҫҫӗ; сӑрӑ кӑвак тӗслӗ темле хӑрушӑ сӑрт пек курӑнса ларать дредноут.

На рейде дымили английские и французские миноносцы; серой грозной махиной высился над водой дредноут.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тытӑнтӑм вара хӗрарӑмсем патне чупма — хӑрушӑ! — унашкалли ман нихҫан ӗмӗрне пулманччӗ.

И, чего сроду со мной не было, начал я за бабами бегать.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗрле ҫылӑха кӗтӗмӗр, хӑрушӑ суда та пӗрле тапӑлтатас пулать.

Вместе грешили, вместе надо и на страшный суд ехать.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Выртатӑп, хӗвелҫаврӑнӑш пуҫне пӑрса хуҫрӑм та шӑппӑн шӗкӗлчесе чӑмлатӑп, хама, ав, хӑрушӑ.

Лежу, шляпку подсолнуха открутил, семечки ем, а самому страшно.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, службӑри тата тӑванӗ-хурӑнташӗсемпе ҫывӑх пӗлекен ҫынсен ҫӳлерехри ҫыхӑнӑвӗсемпе усӑ курса, хӑрушӑ мар службӑра пӗтӗм вӑйран тытӑнса тӑнӑ, тылра ним хуйхӑ-суйхӑсӑр ӑшӑнса пурӑннӑ офицерсенчен пӗри пулнӑ.

Он благоразумно отсиживались по тылам, используя влиятельные служебные и родственные связи и знакомства, всеми силами цепляясь за безопасную службу.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сирӗн вырӑнта ку питӗ ансат тата — пач та — хӑрушӑ та мар!

— В вашем положении это так нетрудно и — главное — безопасно!

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ те хӑрушӑ!

И зараз страшно!

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӳреннипе вӑл чӑп тулли кашӑка ҫӑвара ӳпӗнтерчӗ те, тути-ҫӑварне вӗри яшкапа пӗҫертсе, сухалӗ ҫине пӗрӗхтерсе кӑларчӗ, хӑрушӑ сасӑпа ҫухӑрса ячӗ:

С досады он опрокинул в рот полную ложку горячих щей, обжегся и, выплюнув на бороду щи, заорал дурным голосом:

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӑна тума юраман, куна юраман, пӗрмаях ҫылӑхпа та хӑрушӑ судпа хӑратрӗҫ…

— Того нельзя было делать, этого нельзя, все грехами да страшным судом пужали…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан ҫеҫенхирте утӑҫи вӑхӑчӗ пуҫланчӗ, анчахрах пулса иртнӗ хӑрушӑ ӗҫсем майӗпенех манӑҫа тухса пычӗҫ.

Потом наступил степной покос, и недавние события забылись.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хутор атаманӗ хушнипе вара чӳрече хупписене хӑмасемпе хӗреслесе ҫапса хучӗҫ те, ачасем нумай хушӑ ҫав хӑрушӑ вырӑнта выляма шикленсе ҫӳрерӗҫ, стариксемпе карчӑксем тӗтӗм сӳннӗ кил умӗпе иртсе пынӑ чух, асапланса вилнисен тӑпри ҫӑмӑл пултӑр, чунӗсем ҫӳлти патшалӑха лекчӗр тесе, сӑхсӑха-сӑхсӑха илчӗҫ.

По приказу хуторского атамана ставни накрест забили досками, и долго еще ребятишки боялись играть около страшного места, а старики и старухи, проходя мимо выморочной хатенки, крестились и поминали за упокой души убиенных.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Турӑ ан хуштӑрччӗ унашкал хӑрушӑ япалана тепре курма!

Не дай и не приведи господи ишо раз такую страсть видать!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑрушӑ!

Ужас!

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пур ҫӗрте те хуҫасӑрлӑхпа аркатун хӑрушӑ йӗрӗсем палӑраҫҫӗ.

Всюду виднелись страшные следы бесхозяйственности и разрушения.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗнле пӗлнӗ, ҫапла пӗҫерӗп, — хуравларӗ Ильинична, тин килсе кӗнӗ ҫынсем хӑрушӑ калаҫӑва шала кӗртсе яма чӑрмантарнӑшӑн тата Мишатка кухньӑран тухса чупнӑшӑн чӑтма ҫук хӗпӗртенӗскер.

— Как умею, так и испеку, — ответила Ильинична, донельзя обрадованная тем, что вновь пришедшие помешали продолжению опасного разговора, и Мишатка выбежал из кухни.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун хыҫӗнчисем самантлӑха тенӗ пек хуллентерех чупрӗҫ, анчах командир чупнӑ ҫӗртех каялла ҫаврӑнса темскер кӑшкӑрчӗ те, ҫынсем каллех чупа пуҫларӗҫ, каллех хӑйӑлтирех те хӑрушӑ сасӑпа «урра-а-а!» кӑшкӑрни урса кайнӑ пек хаяррӑн янӑрама тытӑнчӗ.

Цепь на секунду замедлила движение, но командир, на бегу повернувшись, что-то крикнул, и люди снова перешли на побежку, снова все яростнее стало нарастать хрипловатое и страшное «ура-а-а».

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Астраханьти пек хӑрушӑ шӑршӑ кӑларса тултартӑн!

И вонищу распустил, как в Астрахани!

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав пӳлӗме темиҫе хут пӳле-пӳле хунӑ пек, икӗ енчен те илемсӗр те хӑрушӑ сӑнсем курӑна-курӑна кайрӗҫ пек: лаша сӑнарли те, мӑйракаллисем те, вӑрӑм хӑлхаллисем те, тата темле мӑнтӑр та питӗ пысӑк пит-куҫли те, сӑмса вырӑнне хӳре ҫакса яни те, — ҫавӑн тата ҫӑварӗнчен икӗ вӑрӑм шӑмӑ тухса тӑнӑ пек — темӗн те пӗр курӑннӑ пек туйӑнчӗ Тёткӑна.

Ей виделось полно чудовищ: из-за перегородок и решеток, которые тянулись по обе стороны комнаты, выглядывали страшные рожи: лошадиные, рогатые, длинноухие и какая-то одна толстая, громадная рожа с хвостом вместо носа и с двумя длинными обглоданными костями, торчащими изо рта.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Хапха шаккани те, сысна нӑриклетни те, ҫак тӗттӗмри шӑплӑхра Иван Иваныч кӑшкӑрни те темле хӑрушӑ пек туйӑнчӗ.

В стуке ворот, в хрюканье не спавшей почему-то свиньи, в потемках и в тишине почудилось ей что-то такое же тоскливое и страшное, как в крике Ивана Иваныча.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed